ما آدمهای کوچه و بازار، از پشت ادبیات مسعود پزشکیان، شخصیتی را میبینیم که مثل خود ماست؛ و در این مثل ما بودن، نه دامی نهفته و نه خطری خفته.
به گزارش تابناک به نقل از روزنامه قدس؛ ما آدمهای کوچه و بازار، مسئولانی که سودای گفتوگوی تمدنها را داشتهاند یا معجزه هزارهها نامیده شدند هم کم ندیدهایم...
آن شخصیتی که از ورای کلمات و جملات مسعود پزشکیان پیداست، منجی نیست، قهرمان نیست؛ آدمی است از جنس خودمان؛ که اگر بگوید «اینهایی که مدام میگویند جهادی، جهادی؛ بدانند که خودِ من وقتی جوان بودم همراه با بچهها، کارگری میکردیم، خانه ساختیم، مسائل بهداشت و سلامت را در همان مناطق محروم سامان دادیم» حرفش را قبول میکنیم. میدانیم راست میگوید و خالی نمیبندد.
برای همه پدرها و مادرهایی که سرریز مشکلات جامعه را در چارچوب شکننده خانواده خود میبینند و از نزدیک لمس میکنند اینکه مسعود پزشکیان بگوید: «بعد از آنکه همسرم در آن حادثه از دنیا رفت، من ماندم و بچههایم. سالها با آنها زندگی کردم. با آنها بحث میکردم؛ خیلی جاها حرف من را نمیپذیرفتند. من تلاش میکردم با گفتوگو قانعشان کنم، بعضی جاها قانع میشدند و بعضی جاها نه. اگر دعوا میکردم، آیا فکر میکنید از من اطاعت میکردند؟ قطعاً نه. جامعه هم همین طور است؛ مردم برای من همانند فرزندان و خواهران و برادرانم هستند. نمیتوان با دعوا، تحکم و اجبار، آنها را به چیزی که میخواهیم برسانیم» آرامشان میکند.
آنها از خلال این کلمات باور میکنند که خانواده رئیسجمهور هم خانوادهای است مثل خانواده خودمان؛ با انبوهی مشکلات ریز و درشت. باور میکنند که مسعود پزشکیان، خودش، دخترش، پسرانش، دامادش، نوه و نتیجهاش، همه و همه در همان جادهای طی طریق میکنند که ما و زن و بچهمان داریم راه میرویم. این زندگی هیچ نکته برجستهای هم که نداشته باشد، دستکم آن قدر صادقانه هست که بشود، راه به راه از آن گفت و شاهد مثال آورد. کو؟ کدام بزرگوار را میشناسید که بتواند تا این اندازه درباره زندگی و تجربههای زیستهاش صریح و صادق باشد؟
اینکه آیا این آدمی که منجی نیست، قهرمان نیست، آخرش میتواند باری از دوش مملکت بردارد یا نه را گذشت زمان، معلوم میکند و قضاوت تاریخ؛ اما نقداً همین که میدانیم این آدم هم مثل خودمان درگیر همین مشکلاتی است که ما با آنها دست و پنجه نرم میکنیم، برایمان تسلای خاطر است. میدانیم این آدم هم مثل ما معنای گران شدن نان و تخممرغ و روغن و پیاز را میداند؛ میداند شرمنده زن و بچه شدن چه دردی دارد؛ و میداند این مشکلاتی که دههها گریبانگیر جامعه شده، چه روزگاری از آنها سیاه کرده است. همین هم برای ما مردم کوچه و بازار غنیمت است.
هرچه هست صلاحیت شهردار شدن یک شهرستان کوچک هم ندارد . 
| 
نقد کنید 
| چرا ندارد چون حرف راست میگه فوق تخصص جراحی داره چندین سال رئیس دانشگاه بوده چندین سال نماینده مجلس و چندین سال وزیر اما به نظر شما صلاحیت شهردار یک شهر کوچک رو هم نداره راست میگه جلیلی با پراید ضد گلوله اش ارزش رئیس جمهور شدن رو داشت | برای مردمی که به عوامفریبی عادت کردن هر کی با صداقت حرف می زند می گویند سیاست نمی داند 
| حالا پایداریچیها کامنت می گذارند برای مخلف خوانی | استاد دانشگاه و پروفسور و جراح قلب و نماینده مجلس و وزیر ،مهم نیست و مهم اینه که عملکردش که مردمو بدبخت کرده ، جوری که حتی به قول این دوستمون صلاحیت شهرداری یه شهر کوچیکم نداره . حالا شما هرچی عنوان تو دنیاست براش جور کن ایشان اگر از جنس مردم بودند و درد مردم را درک می کردند وضعیت مردم بعد از یک سال و نیم این چنین نبود تنها عملکرد دولت ایشان افزایش شدید قیمت ها و مالیات ها بوده و خواهد بود رءیس جمهوری که نتونه به حتی یک درصد از وعده هاش عمل کنه دیگه چه حرفی باقی می مونه ؟ این رفتار یک مزیت برای رئیس جمهور نیست یا حد اقل نیست.مسائل کلان کشورمهم است نه صرفا قدم زدن در خیابان | قدم زدن در خیابان یعنی چه ؟ مملکت مشکل زیاد داره،همه مشکلات مربوط به مسئولان کنونی نیست و میراث سوءمدیریت های گذشته است.من به عنوان یک شهروند عادی،حرف های دکترمسعود باور میکنم و به نظرم صداقت داره ما عادت کردیم از سیاست مداران حرف های قلمبه سلمبه و پیجیده و مبهم بشنویم هرکی ساده حرفشو بزنه میگن سیاست بلد نیس از سر صداقت موضوع وفاق را مطرح کرد اغلب پستها را به مخالفان داد حالا هواداران همانها طلبکاری بیشتر می کنند . بیاد بیاوریم که ریسی همه مدیران دولت روحانی را کنار گذاشت حتا یکنفررا نگاه نداشت . ایشون توانای اداره کشور رو قطعا ندارد وضعیت اقتصادی گویای همه چیز است توصیف دقیق و درستی از پزشکیان ارائه کرده . همین است ساده بدون پستوهای تو در تو و لایه های ناپیدا و دو رویی و تزویر منزجر کننده. 