به گزارش تابناک به نقل از هفت ورزشی؛ بدون تردید مجاهد خذیراوی از جمله بازیکنانی بود که اگر دچار بدبیاری نمی‌شد و البته خودش هم اشتباه نمی‌کرد، تا بالاترین سطح فوتبال اروپا جلو می‌رفت.
مجاهد که پس از اتفاقات رخ‌داده در سال ۱۳۸۱ ترجیح داد سکوت کند، ۱۵ آبان ۱۳۸۹ سکوتش را شکست و حرف‌هایی را بر زبان آورد که در زمان خود سر و صدای زیادی راه انداخت:
قبل از این‌که تیم ملی در تابستان سال ۱۳۸۰ با اسلواکی بازی کند، پاسپورتم را در اختیار باشگاه استقلال گذاشتم تا به فدراسیون بدهد اما وقتی به فرودگاه رفتم، گذرنامه‌ام آن‌جا نبود! پلاژویچ فوق‌العاده عصبانی شد و محکم توی گوشم زد چون فکر می‌کرد من از قصد کاری کردم که با تیم ملی نروم! فردای آن روز وقتی به فدراسیون رفتم، پاسپورتم را لابلای مدارک تیم ملی نوجوانان پیدا کردم! جالب این‌که وقتی با تیم ملی به ایرلند رفته بودیم، یکی از ملی‌پوشان من را کنار کشید و گفت مجاهد مراقب باش، می‌خواهند زیر پایت را جارو کنند!
بعد از برتری استقلال مقابل پرسپولیس در دربی اسفند سال ۷۹ یک فوتبالدوست بازیکنان هر دو تیم را به مهمانی دعوت کرد؛ در آن‌جا نصف بازیکنان استقلال و پرسپولیس حضور داشتند اما فردای همان شب یک نفر زنگ زد و گفت اگر ۱۰میلیون تومان ندهی، تو را بدبخت می‌کنم (در آن زمان دلار ۷۰۰ تومان بود). من این پول را ندادم و چند روز بعد باشگاه استقلال صدایم کرد و بعدا هم محروم شدم. ظاهرا مخفیانه از من در آن مهمانی فیلمبرداری کرده بودند. البته نکته اینجاست که نصف بازیکنان استقلال پرسپولیس آن‌جا بودند ولی فقط مجاهد محروم شد!
من نه شلاق خوردم و نه در کار صادرات بودم ولی این حرف‌ها را برایم درست کردند. وقتی با تیم ملی به تایلند رفته بودیم یکی از ملی‌پوشان کاری کرده بود که قرار بود بین دو نیمه او را شلاق بزنند اما مدیران فدراسیون وارد معرکه شده و مشکلش را حل کردند. مسئله آن بنده خدا حل شد ولی برای من کسی کاری انجام نداد. آقای فتح‌الله‌زاده مدیرعامل وقت باشگاه استقلال هم حمایتم نکرد. در واقع مدیران استقلال مرا رها کردند و حقم را نگرفتند. ای کاش مجاهد خذیراوی را می‌کشتند تا این روزها را نبینم.
