روز ۱۰ دی ۱۳۸۶ از هفته هفتم هفتمین دوره لیگبرتر، سپاهان اصفهان در ورزشگاه فولادشهر میزبان تیم پرسپولیس بود. نکته قابل توجه که پس از این همه سال ما را به یاد این مسابقه انداخت، حادثه بسیار تلخ و اسفناکی بود که در حاشیه آن و روی سکوها اتفاق افتاد.
امروز ۱۵ اکتبر، روز جهانی عصای سفید است. این روز برای پاسداشت و گرامیداشت دستاوردهای افراد نابینایی جشن گرفته میشود که چه نابینا زاده شدهاند یا با بروز رخدادهای ناگوار و بر سر حوادث بینایی خود را از دست دادهاند.
آخرین صحنههایی که سرباز وظیفه محمود احمدی ۱۹ ساله از اهالی سورشجان استان چهارمحالوبختیاری که امروز ۳۷ ساله است، به یاد دارد پرتاب اشیای مختلف از سوی تماشاگرانی است که فرقی ندارد با چه رنگی آن روز در اصفهان روی سکوهای ورزشگاه نشسته بودند؛ او در جایگاه هواداران پرسپولیس قرار داشت که ناگهان صدای انفجار و رنگ سیاهی بلند شد و دیگر هیچ چیز ندید.
معاینات و آزمایشات پزشکی ثابت میکند سرباز احمدی بر اثر برخورد مواد محترقه به صورت، دچار ترکخوردگی در ناحیه جمجمه سر و آسیب منجر به نابینایی همیشگی از ناحیه هر دو چشم شده است.
وعده اعزام به خارج جهت مداوا و استخدام در شرکت فولاد مبارکه سپاهان در نهایت منجر به عدم پرداخت دیه به محمود احمدی شد. هرچند امروز چندان از سرنوشت او خبری در دست نیست، اما سرنوشت غمانگیز سرباز احمدی برای متولیان فوتبال درس عبرت نشد و اتفاقات تلخ روی سکوهای ورزشگاهها کماکان ادامه دارد.
هفته هفدهم بیستوچهارمین دوره لیگبرتر و میزبانی پرسپولیس از تراکتور در ورزشگاه آزادی را به یاد میآوریم. روزی که هواداران دو تیم از ساعتها پیش از شروع بازی با هم درگیر شدند که لفاظیهای زشت و زننده و بعضاً کتککاری بیرون و داخل ورزشگاه در نهایت منجر به پرتاب کردن اشیای مختلف و سنگپرانی شد. در آن روز تعدادی از هواداران منتسب به پرسپولیس بر اثر سنگپرانیها دچار آسیبدیدگی شدند که در این میان محمدجواد عبده از ناحیه چشم چپ دچار آسیب شدید شد که با وجود رسیدگی و درمان، او چشم چپ خود را برای همیشه از دست داد.
در انتها یک سوال مهم؛ آیا پس از ۱۸ سال میتوان روز جهانی عصای سفید را به محمود احمدی شادباش گفت؟