رانا پلاس TU۵P؛ شتر گاو پلنگی که همچنان روی پلتفرم قدیمی ایستاده است

 به گزارش تابناک؛ رانا پلاس، نسخه ارتقا یافته سدان قدیمی ایران‌خودرو، از همان روزی که وارد بازار شد، اقبال چندانی میان خریداران نداشت. این خودرو که بر اساس پژو ۲۰۶ صندوق‌دار ساخته شده و طراحی آن یادآور همان شتر گاو پلنگ است، تلاش کرده با اضافه کردن امکانات جدید و تغییرات محدود فنی، خود را تازه جلوه دهد، اما در عمل نتیجه چندان چشمگیر نیست. ایران‌خودرو به نظر می‌رسد می‌خواهد روی پلتفرم قدیمی با موتوری با تغییرات محدود درجا بزند و به جای توسعه محصولات مدرن و ارتقای واقعی فناوری‌ها، با تغییرات جزئی و بازاریابی هوشمند سبد محصول خود را پر کند. این رویکرد هرچند از نظر اقتصادی مقرون به صرفه است، اما نه تجربه رانندگی مدرن ارائه می‌دهد و نه رضایت کامل مشتریان را جلب می‌کند.

مهم‌ترین ویژگی فنی رانا پلاس، موتور TU۵P است؛ پیشرانه‌ای که نسل جدید موتور TU۵ محسوب می‌شود و با بهره‌گیری از فناوری CVVT یا سیستم زمان‌بندی متغیر سوپاپ‌ها، توانسته راندمان موتور را بین ۵ تا ۷ درصد بهبود دهد. CVVT با تنظیم لحظه‌ای زمان باز و بسته شدن سوپاپ‌ها متناسب با شرایط موتور، راندمان را افزایش می‌دهد، مصرف سوخت را کاهش می‌دهد و انتشار آلاینده‌ها را بهینه می‌کند. با وجود این فناوری، موتور TU۵P هنوز محدودیت‌های ذاتی موتور ۱.۶ لیتری TU۵ را حفظ کرده است. حداکثر قدرت ۱۱۳ اسب بخار در دور موتور ۵۸۰۰ و گشتاور ۱۴۴ نیوتن‌متر در دور ۴۰۰۰، عملکردی قابل قبول برای یک خودروی خانوادگی شهری فراهم می‌کند، اما نمی‌تواند با خودرو‌های مدرن و توربوشارژ خارجی رقابت کند. گیربکس دستی ۵ سرعته نیرو را به چرخ‌های جلو منتقل می‌کند و شتاب صفر تا صد ۱۱.۶ ثانیه و حداکثر سرعت ۱۹۰ کیلومتر بر ساعت را برای خودرو به ارمغان می‌آورد. مصرف سوخت ترکیبی ۶.۴ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر نیز نسبتا اقتصادی است و با استاندارد آلایندگی یورو ۵ مطابقت دارد. با این حال، این بهبود‌های فنی تنها بخشی از مشکلات را حل می‌کنند و هنوز نمی‌توان از این خودرو انتظار عملکرد پویا، شتاب بالا یا راندمان فوق‌العاده داشت. موتور TU۵P، هرچند بهینه‌تر از نسخه‌های گذشته است، اما هنوز محصولی قدیمی است که روی پلتفرم قدیمی قرار گرفته و ایران‌خودرو تلاش کرده با تغییرات جزئی آن را به‌روز نشان دهد.

رانا پلاس همچنان از همان شاسی و سیستم تعلیق قبلی بهره می‌برد؛ مک‌فرسون در جلو و محور پیچشی در عقب. این سیستم سواری نسبتا نرم و راحتی برای مسیر‌های شهری فراهم می‌کند، اما از هندلینگ پویا یا پاسخ سریع فرمان خبری نیست. خودرو در پیچ‌های تند و مسیر‌های بین‌شهری هنوز حس محافظه‌کاری و ثبات خودرو‌های خانوادگی ایرانی را منتقل می‌کند، بدون اینکه تجربه رانندگی مدرن یا هیجان‌انگیزی ارائه دهد. این مسئله نشان می‌دهد که ایران‌خودرو به جای نوآوری در طراحی شاسی و سیستم تعلیق، به همان پلتفرم قدیمی اکتفا کرده و تنها با ارتقای جزئی موتور و تجهیزات رفاهی، سعی دارد ارزش افزوده محدود ایجاد کند.
یکی از نقاط قوت رانا پلاس، مجموعه امکانات ایمنی آن است. خودرو اکنون به دو کیسه هوا برای راننده و سرنشین جلو، سیستم ترمز ضد قفل (ABS)، توزیع نیروی ترمز (EBD) و سیستم‌های کمکی مانند ESC، TCS، HBA و HSA مجهز شده است. همچنین سنسور دنده عقب و پایش فشار باد تایر‌ها (TPMS) به صورت استاندارد در خودرو نصب شده‌اند. که حضور و نصب این امکانات هم به برکت و در اصل دستور سازمان استاندارد در قانون استاندارد های 85 گانه بوده است . 

رانا پلاس در بخش رفاهی امکاناتی مانند کروز کنترل، غربیلک فرمان با کلید‌های کنترلی، آینه‌های جانبی برقی راهنمادار و آینه داخلی الکتروکرومیک ارائه می‌دهد. صندلی‌ها با روکش ترکیبی پارچه و چرم عرضه شده‌اند و سیستم روشنایی خودرو با چراغ روز و قابلیت تنظیم ارتفاع نور چراغ‌های جلو از داخل به‌روزرسانی شده است. این تغییرات تجربه رانندگی و آسایش سرنشینان را نسبت به مدل پایه بهبود داده‌اند، اما هنوز فاصله زیادی با خودرو‌های مدرن هم‌رده دارند. حذف برخی امکانات رفاهی مدرن در نسخه‌های اقتصادی و اعمال محدودیت‌ها در مدل‌های استاندارد نشان می‌دهد که تمرکز ایران‌خودرو بیشتر روی ظاهر و افزودن چند ویژگی محدود است و کمتر به ارتقای کامل محصول توجه شده است.

طراحی رانا پلاس هنوز یادآور همان شتر گاو پلنگ است؛ بدنه‌ای که بر اساس پژو ۲۰۶ صندوق‌دار ساخته شده، با تغییرات جزئی در جلو و عقب، تلاش شده مدرن جلوه کند. بدنه خودرو تغییرات چندانی نداشته و تنها جزئیاتی مانند جلوپنجره، چراغ‌ها و رینگ‌ها متفاوت شده‌اند. داشبورد و فضای داخلی هم همان طراحی کلاسیک رانا را دنبال می‌کنند و تنها با اضافه شدن نمایشگر و کلید‌های کنترلی کمی تازه‌سازی شده‌اند. در مجموع، طراحی خودرو هنوز حس مدرن بودن یا هیجان‌انگیز بودن را منتقل نمی‌کند و برای مخاطب امروزی جذابیت کمی دارد.

از روزی که رانا پلاس وارد بازار شد، خریداران واکنش چندانی نسبت به آن نشان ندادند. این خودرو نه به‌خاطر طراحی و نه به‌خاطر عملکرد، نتوانست توجه بازار را به خود جلب کند. به نظر می‌رسد ایران‌خودرو قصد دارد همچنان روی همان پلتفرم قدیمی باقی بماند و با بهینه‌سازی محدود موتور و افزودن امکانات جزئی، خودرو را برای بازار عرضه کند، بدون آنکه تغییرات اساسی در طراحی، هندلینگ یا فناوری‌های مدرن ایجاد شود. این رویکرد باعث می‌شود محصول، اگرچه قابل اعتماد و اقتصادی است، اما نتواند در رقابت با خودرو‌های هم‌رده داخلی و خارجی موفق ظاهر شود.

رانا پلاس نمونه‌ای از سیاست‌های رایج در خودروسازی داخلی است؛ محصولی که با تغییرات اندک و پسوندی جذاب، سعی دارد مخاطب را راضی کند، اما در عمل تجربه‌ای مدرن و هیجان‌انگیز ارائه نمی‌دهد. موتور TU۵P عملکرد قابل قبول و مصرف سوخت اقتصادی دارد، سیستم تعلیق سواری نرم فراهم می‌کند و امکانات ایمنی و رفاهی نسبتاً ارتقا یافته‌ای در اختیار راننده قرار می‌دهد. اما طراحی قدیمی، هندلینگ محافظه‌کارانه و فاصله از فناوری‌های روز، نقاط ضعفی هستند که مانع از آن می‌شوند رانا پلاس به یک انتخاب کامل و با اطمینان  برای مشتریان مدرن تبدیل شود.

رانا پلاس برای کسانی که به دنبال خودروی اقتصادی، قابل اعتماد و مناسب استفاده روزمره هستند، انتخاب مناسبی است، اما برای آن دسته از مشتریانی که طراحی مدرن، فناوری پیشرفته و تجربه رانندگی لذت‌بخش اهمیت دارد، محصولی قابل توجه نیست. همچنان سیاست ایران‌خودرو در به‌روزرسانی محدود و افزودن ویژگی‌های جزئی، نشانه‌ای از عدم تغییر بنیادین در نحوه تولید و توسعه محصولات داخلی است و به‌وضوح نشان می‌دهد که این شرکت هنوز بر روی همان پلتفرم قدیمی می‌ایستد و به جای نوآوری واقعی، رسما  فقط میخواهد " خودرو خود را بفروشد " فقط و فقط همین !