به گزارش خبرنگار تابناک از استان آذربایجان شرقی، امروز قرار بود دست در دست مادرانشان، با کیف‌های نو و چشم‌هایی پر از شوق، راهی مدرسه شوند؛ قرار بود اولین زنگ زندگی‌شان در کلاس اول به صدا درآید. اما تقدیر، دفتر مشقشان را با جوهر خون نوشت و نامشان را در دفتر آسمان ثبت کرد.
امروز، شهر تبریز دو فرشته کم دارد. فرشته‌هایی که قرار بود آینده‌ای روشن بسازند، اما در ۱۲ روز جنگ، چراغ فرداهایشان خاموش شد. نامشان، اما روشنایی راه خواهد بود؛ یادشان درس بزرگی است از بهای سنگین صلح و از آرزوی کودکانه‌ای که هیچ‌گاه محقق نشد.
در کتاب‌های درسی‌مان خوانده‌ایم از دانش‌آموزی که بر نیمکت خالی‌اش، هم‌کلاسی‌ها گل گذاشتند؛ روایتی از کودکی که فرصت ادامه تحصیل را نیافت، اما نامش در خاطره‌ها جاودانه شد. امروز همان تصویر در کلاس اول دبستان‌های تبریز تکرار می‌شود؛ نیمکت‌هایی کوچک، اما خالی… و گل‌هایی که یاد علیسان و طاها را جاودانه می‌کنند.
آنان پیش از آنکه «الف» و «ب» را از روی تخته بخوانند، با خون خود الفبای ایثار را نوشتند. پرواز زودهنگام‌شان نشان داد که جنگ، حتی شیرین‌ترین رویا‌های کودکی را هم می‌گیرد. اما یادشان همچون گلی بر نیمکت‌های خالی، در دل همه ما زنده خواهد ماند.
گفتنی است، کودکان شهید طاها بهروزی و علیسان جباری، نوآموزان پیش‌دبستانی بودند که در پایه اول ابتدایی ثبت‌نام کرده بودند، اما در تجاوز رژیم کودک‌کش صهیونیستی در جریان جنگ ۱۲ روزه به شهادت رسیدند.
