سن کایتنو، قدیسی که بیکاران را گردهم می‌آورد

عطر نان تازه با بوی موم سوخته در هوای خنک صبحگاهی بوئنوس‌آیرس پیچیده بود. شمع‌ها آرام می‌سوختند و نورشان روی صورت‌های خسته و چشم‌های اشک‌آلود می‌رقصید. در صفی که از درِ کلیسای سن کایتنو تا انتهای خیابان کشیده شده بود، پیر و جوان با گل، تصویر قدیس یا پاکتی کوچک در دست، در سکوتی آمیخته با نجوا ایستاده بودند؛ هر نگاه، داستانی ناگفته از ماه‌ها بیکاری و رؤیای پیدا کردن کاری ساده را فاش می‌کرد.