دكتر «مرتضي شهبازي نيا» عضو هيات علمي حقوق دانتشگاه، که از بينندگان «تابناک» است، در مطلبي آورده است: بيش از 2 سال بود كه هر روز دست کم دو بار از خيابان مجاور ساختمان 7 طبقه‌اي كه فرو ريخت، مي‌گذشتم و هر بار بي‌اختيار اين سوال به ذهنم مي‌گذشته كه عاقبت، اين ساختمان جان چه كساني را خواهد گرفت؟
هر بار كه به همراه اعضاي خانواده از منزل خارج مي‌شديم، دختر 8 ساله‌ام قسمم مي‌داد كه از آن خيابان عبور نكنيم. آنقدر ترسش از اين ساختمان شهرت دارد كه اطرافيان گاه به شوخي عبور از كنار آن را به عنوان تهديد عليه او استفاده مي‌كنند. بارها اتفاق افتاد كه در همان اطراف زنگ تلفن همراه به صدا در مي‌آمد ولي جرات نداشتم در فاصله چند ده متري توقف كنم و پاسخ دهم. هر بار با خود مي‌گفتم بيچاره اهالي اين كوچه و مسافراني كه در ايستگاه كنار اين ساختمان منتظر اتوبوس مي‌مانند، چه وحشت و اضطرابي دارند.
اين پرسش نيز همواره برايم مطرح بود كه چرا اين ساختمان بدين وضعيت باقي مانده است؟ بسيار در تلويزيون ديده‌ايم كه گاه ساختماني ده‌ها طبقه در چشم به هم زدني فرو مي‌ريزد و كسي هم آسيب نمي‌بيند. پسچرا اين ساختمان كوچك (در مقايسه) اينگونه مانده است؟
دو سه هفته‌اي بود كه آثار تخريب را مي‌ديدم و حقيقتا خوشحال بودم كه سرانجام بعد از 2 سال كسي پيدا شد اين منشا اضطراب و خطر را بين ببرد و به وحشت اهالي و به ويژه كودكان پايان دهد تا امروز كه...
آقاي شهردار گفته‌اند تقصير گذشتگان است كه مجوز ساخت داده‌اند، ولي نگفتند چرا 2 سال زمان كافي نبود تا تمهيداتي براي تخريب بي‌تلفات اين ساختمان انديشيده شود؟
شهردار منطقه 2 گفته‌اند، ستاد بحران تشكيل داده‌ايم. براي چه نمي‌دانم؟ بحران كه تمام شد، قرباني‌اش را هم گرفت. چرا در آن دو سال اضطراب و تهديد، ستاد بحران تشكيل نشد. واقعا تخريب يك ساختمان براي اين شهر بحران است؟
آقاي شهردار همچنين فرموده‌اند كه دادستان بايد برخورد كند. گفته‌اند مالكان به هشدار ما گوش ندادند. البته درست مي‌فرمايند، ولي دستگاه قضا مجرمان را مجازات كند، جان رفتگان را كه باز نمي‌گرداند؟ آيا هشدار به مالك كافي بود و اقدامي جدي‌تر نياز نداشت؟
آقاي دادستان حاضر شده‌اند و چند نفر را دستگير كرده‌اند. دستشان درد نكند؛ كاش اين دو سال اين كار را مي‌كردند كه حادثه شايد گونه‌اي ديگر رقم مي‌خورد. كاش مسئولان داراي قصور هم بازخواست شوند.
متاسفانه عادتمان شده كه بار تقصير نپذيريم و قصور و تقصيرمان را حواله ديگران كنيم. همين هم علت اصلي كوتاهي‌هاي ماست، تا كي؟
من به عنوان يك شهروند عذاب وجدان دارم كه چرا اين دو سال در همين «تابناك» چيزي ننوشتم شايد گوشي مي‌شنيد.
آقاي شهردار، آقاي دادستان، مسئولان محترم شهر؛ آيا دو سال زمان براي جلوگيري از اين حادثه كافي نبود؟ اگر كافي نبود، با زلزله كه بي‌خبر مي‌رسد چه مي‌كنيم؟ البته گذشتگان نيز بايد تاوان تقصير خود را در صدور مجوز و پايان كار و عدم نظارت پس دهند، ولي شما هم مسئوليد.
خدا به داد بازماندگان آن كارگرهاي بيچاره برسد، كه به دنبال يك لقمه نان جان خود را از دست دادند. تا كي بايد شاهد عدم مسئوليت پذيري مسئولان باشيم خدا مي داند. در اين بحبوحه هم همه به دنبال مقصر مي گردند و به نحوي خود را تبرئه مي كنند.