درباره كتاب هاي غيرمجاز، رسانه ها اغراق نمي كنند؛ آگاهي می دهند

سرویس فرهنگی ـ در خبرها آمده بود که وزير فرهنگ وارشاد اسلامي گفته است: درباره كتاب هاي غيرمجاز در كشور رسانه ها اغراق مي كنند و شمار اينها، بسيار كمتر است.

به گزارش «تابناک»، سيد محمد حسيني، وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي، درباره وجود كتاب هاي غير مجاز در كشور، با بيان اين كه در تعداد اين نوع كتاب ها توسط رسانه ها اغراق مي شود، گفت: سرچشمه اين كتاب ها، ورورد غير مجاز از مرزهاي كشور و نيز انتشار در برخي كشورهاي همسايه است.

وي بدون اشاره به اين كه چگونه به چنين اطلاعاتي دست يافته است، به منبعي كه حاكي از اغراق رسانه ها باشد نيز اشاره نكرد.

اما در اين باره چند نکته را بايد يادآوري كرد:

ـــ اگر اطلاعات وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي درباره ورود اين نوع كتاب ها از مرزهاي كشور قابل استناد است، به عنوان متولي فرهنگ و به ویژه نقشي كه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي در حوزه كتاب بر عهده دارد، تاكنون چه کارهایی براي حل اين معضل انجام داده اند؟

ـــ ایشان و همكارانشان با استناد به چه پژوهشي، رسانه ها را متهم به اغراق مي كنند؟ اگر از ميزان دقيق ورود اين نوع كتاب ها آگاهند، چرا براي توقف اين روند کاري نشده است؟ در واقع، وقتي وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي، مي تواند رسانه ها را متهم به زياده گويي كند كه اطلاعات درست و بدون بزرگ نمايي داشته باشد.

که در اين صورت هم البته پرسش هایی پدید مي آيد، از جمله اين كه:

ـــ به فرض كه اطلاعات موثقي در اختيار وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي گذاشته شده است و بر اين اساس، او حق دارد كه از رسانه ها گله مند باشد، در اين صورت نيز بايد پرسيد، چرا هيچ فعاليت موثري براي رفع اين معضل انجام نداده اند و يا اگر انجام شده، چرا به جاي وارد كردن اين نوع اتهامات به رسانه ها، اطلاعات دقيق و درست را به مردم ارايه نمي كنند، تا دست رسانه های اغراق کننده رو شود؟

از سویی، وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي در اين باره و بدون اشاره به نامي خاص، تأكيد كرد كه برخي از اين كتاب ها در كشورهاي همسايه! منتشر و به درون كشورمان فرستاده مي شود؛

در اين شرايط نيز بايد پرسيد:

ـــ چرا با برنامه ريزي و مهندسي مناسب، اين اوضاع و رويكرد كشورهاي همسايه به موضوع كتاب در ايران را به جاي تهديد، تبديل به فرصت نکرده و كتاب هاي مناسب را به آنها معرفي نمي كنند؟

به عبارت ديگر، بديهي است، كساني كه چنين سفارش هايي را به چاپخانه هاي كشورهاي همسايه مي دهند، حتما از وجود تقاضاي مناسب آگاهند كه چنين ريسكي را مرتكب مي شوند. در اين صورت، چرا وزارت ارشاد با آسيب شناسي دقيق اين جريان و سعه صدر شايسته و بايسته و نيز با بهبود اين اوضاع، زمينه هاي لازم را فراهم نمي كند تا ناشران و چاپخانه هاي داخلي از تجارت كتاب بهره ببرند؟

و... ديگر اين كه با عرض پوزش بايد يادآوري كرد:

بديهي است، وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي و همكارانش، به دليل كثرت امور محوله به ايشان، نتوانند در جريان بسياري از امور قرار بگيرند؛ در اين شرايط، رسانه ها همچون چشمان تيزبين و بيدار، آگاهي هاي لازم را در اختيار ايشان مي گذارند تا در اجراي وظايفشان موفق باشند. ترديدي نيست كه اين روند را نبايد اغراق خواند و خستگي را به تن سربازان نبرد رسانه اي باقي گذاشت و ...