سرپرست جدید دانشگاه تهران و ادامه مسیر حاشیه/ دانشگاه بدون دخانیات مساله است یا دانشگاه بدون دانش!؟
سرپرست دانشگاه تهران با تأکید بر اجرای قوانین و مقررات در حوزه دخانیات گفت: «خوشبختانه اجرای قوانین ممنوعیت استفاده از دخانیات تعارضی با حقوق بشر ندارد؛ این محدودیت‌ها در همه کشورها اجرا می‌شود و از نظر علمی مورد تأیید است. بنابراین باید قوانین مربوط به محدودیت مصرف دخانیات را بیشتر مورد توجه قرار دهیم.»
به گزارش سرویس اجتماعی تابناک، سرپرست دانشگاه تهران از ایده دانشگاه بدون دخانیات سخن گفته که اتفاقا چند سال است در این دانشگاه شعارهایش داده می‌شود اما نتیجه چنین اولویت حاشیه ای وثانویه نیز، کاملا مشخص و ملموس است.
دانشگاه تهران، این نماد آموزش عالی ایران، بار دیگر درگیر شعارهایی شده که بیشتر از آنکه راهگشا باشند، پرده‌ای هستند برای پوشش مسائل بنیادین و حل نشده مثل معضلات استادان رانتی، بی انگیزگی دانشجویان، فقر پژوهشگر و ....
آقای امید، سرپرست دانشگاه از "دانشگاه بدون دخانیات" می‌گوید، ایده‌ای که دو سال است مطرح شده و حتی نامزد دریافت عنوان جهانی هم شده، اما نتیجه؟ هنوز دود سیگار از گوشه‌های دانشکده‌ها بلند می‌شود، همان‌گونه که بی‌انگیزگی و کم‌رغبتی در فضای علمی دانشگاه موج می‌زند.
اساساً استعمال دخانیات هم در دانشگاه و هم در جامعه اتفاق ناگواریست ما آیا مشکل اصلی دانشگاه‌های ما سیگار است؟ یا اینکه دانشگاه به جای آنکه مأمن آزاداندیشی و پرورش اندیشه باشد، تبدیل به محیطی شده که در آن علم جایگاه اصلی خود را از دست داده است؟
این ایده در ظاهر ایده بدی نیست ما اگر دانشگاه تهران به جای پرداختن به این شعارهای ثانویه، تمام توان خود را صرف تبدیل شدن به نهادی می‌کرد که در آن پژوهشگران و نخبگان ارج می‌بینند، اگر کتابخانه‌هایش غنی می‌شد، اگر استادانش دغدغه معیشت نداشتند، اگر دانشجویانش به جای نگرانی از آینده مبهم، مشتاقانه به دنبال کشف ناشناخته‌ها بودند، آن‌گاه شاید بسیاری از مشکلات حاشیه‌ای—از جمله مصرف دخانیات—خودبه‌خود کمرنگ می‌شد.
اما اینجا رسم بر این است که به جای پرداختن به ریشه‌ها، برگ‌های پژمرده را رنگ بزنیم. دانشگاه بدون دخانیات؟ بسیار خوب! اما آیا پیش از آن، دانشگاه با کتاب‌های به‌روز، آزمایشگاه‌های مجهز، استادان پرانگیزه و دانشجویان مشتاق داریم؟ وقتی دانشگاه نتواند رسالت اصلی خود را به درستی انجام دهد، طبیعی است که به جای تبدیل شدن به کانون تولید علم، به صحنه‌ای برای اجرای طرح‌های نمادین تبدیل شود.
نهادهای مختلف هر یک وظیفه‌ای دارند. دانشگاه باید علم بیافزاید، شهرداری باید شهر را پاکیزه نگه دارد، فرهنگستان باید زبان را پاس بدارد، و وزارت بهداشت باید به سلامت مردم بیندیشد. اگر هر کدام به وظیفه خود درست عمل کنند، جامعه به تعادل می‌رسد. اما وقتی دانشگاه از مسیر اصلی خود خارج می‌شود و می‌خواهد جای نهادهای دیگر بایستد، نه‌تنها آن مسئله حل نمی‌شود، که از کارویژه اصلی خود نیز بازمی‌ماند. آن هم با وجود مسائل و مشکلاتی که در خود دانشگاه‌ها وجود دارد و مورد بی توجهی قرار گرفته است.
دو سال از طرح "دانشگاه بدون دخانیات" می‌گذرد. آیا آمار مصرف سیگار در دانشگاه کاهش یافته؟ یا تنها بر تعداد تابلوهای "سیگار ممنوع" افزوده شده است؟ شاید بهتر باشد به جای این شعارها، از خود بپرسیم چرا جوانان به سیگار پناه می‌برند؟ آیا از سر استرسِ آینده‌ای تاریک است؟ از فرط بیکاری و بی‌هدفی؟ یا از آن رو که دانشگاه دیگر آن نهاد الهام‌بخش گذشته نیست؟
دانشگاه تهران می‌تواند به جای کاندیداتوری برای عناوین جهانیِ کم‌مایه، دوباره به سمتی برود که روزی الهام‌بخش دانشگاه‌های منطقه بود: کانون آزاداندیشی، پژوهش‌های ناب، و پرورش متفکران مستقل. آن‌گاه شاید دیگر نیازی به شعار "دانشگاه بدون دخانیات" نباشد، زیرا دانشگاهی که زنده و پویا باشد، خود بهترین مانع در برابر هر نوع اعتیاد—از دخانیات تا یأس—خواهد بود.
کل صحبتهای ایشان اگر بود اگرراه حل در حد صفر موضوع برای دانشگاه قطع هست؟! 
| 
منظور قحط است | حالا آیا این موضوع تعارضی با پیشرفت و پژوهش در دانشگاه دارد؟ یا مانع پشرفت است و وقت دانشجو و استاد را میگیرد؟ این دیگه چه حرفی هست و چه ربطی به هم دارد دانشگاه بدون دخانیات بدتر است یا بدون دانش ؟
یعنی چی ؟
این چه مقایسه ای هست . چرا در جامعه مدام از این حرف های بی ربط زده می شود ؟
نقد و انتقاد به دانش و علم در دانشگاها دارید کاملا درست
ولی چه ربطی به این موضوع بدون دخانیت دارد
اتفاقا بعضی مسائل حاشیه ای که در دانشگاها انجام شده باعث افت تحصیل و دانش هست یکی هم دخانیت هرچند اثر کم داشته باشد
| در شرایط حساس کنونی کدام مهمتر است تا بدحجابی و مدلینگ و لاک و آرایش جیغ و تیپ ولنگاری که از کوچه خیابان گذرانده ، تو دانشگاه برقراره دخانیات و مشروب هم سرجاشه مردم راه خودشون رو می روند دانشگاه تهران استادانی چون سعید حدادیان دارد و از بنیه علمی قوی برخوردار است | مثل صادق زیباکلام از کوزه همان برون تراود که در اوست. از انسانی که (( جهان بینی تا نوک بینی )) است بیشتر از این نمی‌توان انتظار داشت. این دانشگاه ها دانش گریز تربیت میکنند تا دانشجو جدیدا همه برای اینکه بگن ما مستل هستیم و بزرگ شدیم سیگار می کشند موضوع مسئولان دانشگاه هست که اگر از انتخاب قبلی ها باشند واقعا چکار باید کرد !!اگر چند روز بی سرپرست باشد بهتر نیست تا از دولت رئیسی باشد ؟ !!فعلا قراره فکر کنیم سیگار بهتره یا دانش حالا شما پیدا کنید پرتقال فروش را .... این یک ترفند هست برای افرادی که حل مسائل را در توان خود نمیبینند، این افراد موضوعات کم هزینه درجه دو و حاشیه ای را مطرح میکنند تا بتوانند روی آنها مانور بدهند و دستاورد سازی کنند سایت تابناک از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.