کنترل شیعیان کشمیر بافناوری‌های الکترونیکی رژیم صهیونیستی/حذف فارسی و جایگزنی عبری در کشمیر

به گزارش سرویس فرهنگی تابناک، همکاری‌های رژیم صهیونیستی و هند طیف وسیعی از حوزه‌ها را از واردات فناوری‌های پیشرفته‌ی نظامی گرفته تا تبادل اطلاعات امنیتی و همکاری‌های سایبری در بر می‌گیرد. روابط طرفین صرفاً بر پایه‌ی منافع اقتصادی یا ژئوپلیتیکی نبوده، بلکه نوعی هم‌گراییِ ایدئولوژیک هم در پسِ آن نهفته است.از جنبه‌های مهم همکاری میان هند و رژیم صهیونیستی، الگوبرداری هند از ایده‌ی امنیتی و سرزمینیِ رژیم صهیونیستی در مواجهه با مناطق مورد مناقشه است.

به لطف روابط متمایز دهلی نو و تل آویو، هند چند سالی است که در معرض تهاجم و اشغالی صهیونیستی، اما از نوعی دیگر قرار دارد. اشتباه نکنید، آنچه هند در معرض آن قرار گرفته، قاچاق اسلحه و جاسوسان زبر دست و خطر تروریسم که شنیدن آنها برای امان به امری عادی و معمول تبدیل شده، هم نیست.

جامو و کمشیر ظرفیتِ تبدیل به یک فلسطین اشغالی دیگر را دارد

باید بدین نکته توجه داشت که منطقه‌ی جامو و کمشیر به‌دلیل برخورداری از جمعیت شیعه و اهل سنت به‌صورت توأمان (برخلاف غزه)، یک استثناء در جهان اسلام محسوب می‌شود. خطه‌ای که در صورت اهمال دولت‌های مسلمان، ظرفیتِ تبدیل شدن به یک فلسطین اشغالی دیگر را دارد.

تهاجم و اشغالی که از آن سخن می گوییم، در سفر ده ها هزار یهودی ساکن سرزمین های اشغالی به هند در طول سال است و در این میان کم نیستند، یهودیانی که به هیچ عنوان قصد ندارند، به جهنمی که از آن فرار کرده اند، باز گردند .زن و مرد، همه جوان هستند بسیاری از آنها به محض پایان خدمت نظام در ارتش اسرائیل فورا راه هند را پیش می گیرند.

مناطق مورد توجه آنها جهت اقامت، کشمیر و حومه شهر «منالی» در ایالت «هیماچال پرادش»، در شمال شرقی هند است، به حدی که قبایلی در این مناطق ظهور کرده و شکل گرفته اند که ادعا می کنند، از نوادگان و سلاله یهودیان مهاجر و پراکنده در نقاط مختلف جهان هستند.

در سال‌های اخیر، روابط میان دولت هند و رژیم صهیونیستی از سطح همکاری‌های محدود و دیپلماتیک به شراکتی راهبردی با ابعاد متنوع ارتقاء یافته است. در گذشته، هند به‌دلیل سیاست عدم تعهد و هم‌چنین همبستگی با کشورهای مسلمان، روابط خود با رژیم صهیونیستی را تا حدّ زیادی محدود کرده بود؛ با این حال، از دهه‌ ۱۹۹۰ و به‌ویژه پس از روی کار آمدن حزب ملی‌گرای بی‌جی‌پی (۱) رویکرد هند به شکل چشم‌گیری تغییر کرد. 

محاصره‌ اطلاعاتی مسلمانان کشمیر توسط عوامل اطلاعاتی رژیم صهیونیستی

از لغو وضعیت ویژه‌ی ایالت جامو و کشمیر در سال ۲۰۱۹، شباهت‌ها میان رویکرد دولت هند به کشمیر و سیاست‌های رژیم صهیونیستی به کرانه باختری بیش از پیش آشکار شد. (۲) استفاده از رویکردهای امنیت‌محور، محاصره‌ی اطلاعاتی و استقرار گسترده‌ی نیروهای نظامی، بخشی از سیاست‌هایی است که هم در کشمیر و هم در مناطق اشغالی فلسطینی مشاهده می‌شود.

در حال حاضر دولت هند، رژیم صهیونیستی را نه‌تنها شریک نظامی و امنیتی، بلکه متحدی فکری در مبارزه با «تهدیدات مشترک» تعریف می‌کند. از سوی دیگر، رژیم صهیونیستی نیز هند را در جایگاه یک قدرت منطقه‌ای غیرمسلمان اما هم‌سو با منافع و ارزش‌های خود می‌نگرد. 

به همان تعداد که خاخام هایی برای تبلیغ دین یهود و آموزش فرایض مذهبی و ارزیابی میزان آشنایی و پابیندی افراد به یهودیت و فراهم کردن شرایط جهت انتقال آنها به سرزمین های اشغالی، به هند سفر می کنند؛ خاخام هایی نیز برای قانع کردن و راضی کردن جوانانی که مایل به بازگشت به سرزمین موعودشان نیستند و زندگی در هند را به زندگی در سرزمین های اشغالی ترجیح می دهند، کوله بار سفر را بسته و راهی سرزمین هندوستان می شوند.

هند برای اِعمال کنترل و نظارت بر منطقه‌ی کشمیر به‌صورت گسترده از فناوری‌های نظامی و اطلاعاتی رژیم صهیونیستی بهره می‌گیرد؛ به‌عنوان نمونه، پهپادهای شناسایی مدل «هرون» (IAI Heron) ساخت شرکت صنایع هوایی رژیم صهیونیستی، تجهیزات نظارتی الکترونیکی و سامانه‌های دوربین‌های حرارتی که در کنترل تحرکات شبانه‌ی شبه‌نظامیان مؤثر هستند، از جمله فناوری‌هایی وارداتی به ساختار امنیتی کشور هند محسوب می‌شوند. (3)

صهیونیسم با تکیه بر ایده‌ی «سرزمین موعود» و «حق بازگشت یهودیان به فلسطین»، سیاست اسکان یهودیان در سرزمین‌های اشغالی را در قالب «حق تاریخی» توجیه می‌کند. هند نیز پس از لغو ماده قانونی ۳۷۰ در اوت ۲۰۱۹، شرایط قانونی را برای سکونت دائمی غیرکشمیری‌ها (به‌ویژه هندوها) در این منطقه فراهم کرد و بدین‌ترتیب، مقدمات تغییر بافت جمعیتی را آغاز کرد.

ورود آزادانه‌ ساکنان سایر ایالت‌ها به کشمیر و خرید زمین 

این سیاست به‌وضوح با منطق شهرک‌سازی رژیم صهیونیستی در کرانه باختری شباهت دارد، جایی که تسلّط جمعیتی از طریق اسکان استراتژیک به‌عنوان ابزار کنترل سرزمین به کار می‌رود. ادبیات سیاسیِ برخی از جریان‌های «هندوتوا» (4) نیز به‌صراحت از حق بازگشت «کشمیری‌های هندو» به دره‌ی کشمیر حمایت می‌کند، که از نظر گفتمانی تداعی‌کننده‌ شعار «حق بازگشت» صهیونیست‌ها برای یهودیان مهاجر است.

این در حالی‌است که تا پیش از لغو ماده ۳۷۰، جامو و کشمیر از نوعی وضعیت ویژه برخوردار بود و به آن حق می‌داد قوانین مربوط به اقامت، مالکیت زمین و حقوق مدنی را به‌طور مستقل تنظیم کند. پس از لغو این وضعیت، دولت هند زمینه را برای ورود آزادانه‌ ساکنان سایر ایالت‌ها به کشمیر و خرید زمین فراهم کرد. از زمان لغو ماده ۳۷۰، روند اعطای مجوزهای اقامتی به غیر ساکنان دائمی کشمیر شتاب بیشتری گرفته است.

دولت هند از سال ۲۰۲۰ به‌صورت رسمی فرایند اعطای «گواهی اقامت» (5) به ساکنان جدید را آغاز کرد؛ این مجوز به آن‌ها امکان خرید زمین، اشتغال و دریافت خدمات عمومی در کشمیر را خواهد داد. آمارهای منتشرشده حاکی از آن است که تا اواخر سال ۲۰۲۲، بیش از نیم میلیون گواهی اقامت جدید صادر شده که بخش بزرگی از آن‌ها مربوط به هندوهای مهاجر از ایالت‌های دیگر است.

بالطبع صرف سفر و اقامت یهودیان سرزمین های اشغالی نمی تواند، تهدیدی برای کشور هند تلقی شود، آنچه این سفرها و این اقامت ها را به تهدیدی علیه امنیت ملی هند تبدیل کرده، احتکار قاچاق و تجارت مواد مخدر در دو منطقه «منالی» و«کسولی» در ایالت هیماچال پرادش توسط این یهودیان است.(6)

مراکز خرید و فروش، رستوران ها و هتل ها در چنگ رژیم صهیونیستی 

تهدید اساسی این جاست که این یهودیان تنها به قاچاق مواد مخدر در این مناطق و احتکار آن اکتفا نکرده اند، بلکه مغازه ها، مراکز خرید و فروش، رستوران ها و هتل هایی را در ایالت هیماچال پرادش افتتاح کرده اند که در آنها انواع و اقسام مواد مخدر را به مشتریان و مسافرانی که غالبا خارجی و غیر بومی هستند، عرضه می کند.

این تغییر در بافت جمعیتی نه‌تنها از منظر فرهنگی، بلکه از جنبه‌های سیاسی و امنیتی نیز دارای پیامدهای بلندمدت است؛ چراکه وزن رأی‌دهی در انتخابات محلی و میزان اثرگذاری سیاسی مسلمانان در برابر جمعیت مهاجر کاهش می‌یابد. اصطلاحاتی مانند «کشمیر نوین» در ادبیات رسمی، دقیقاً همان‌گونه که در گفتمان شهرک‌سازی رژیم صهیونیستی نیز از «سامریه جدید» استفاده می‌شود، به کار گرفته شده‌اند. 

تجربه‌ مشابهی در سرزمین‌های اشغالی فلسطینی وجود دارد؛ جایی که پروژه‌های اقتصادی، امنیتی و شهرک‌سازی با یکدیگر هم‌افزایی یافته‌اند تا انسجام جمعیتی و کنترل سرزمینی دولت رژیم صهیونیستی را تقویت کنند. در کشمیر نیز، این پروژه‌ها عملاً موجب جذب بیشتر غیرکشمیری‌ها و محروم‌سازی ضمنیِ ساکنان بومی از فرصت‌های توسعه می‌شوند. به‌ویژه، تغییر کاربری زمین‌های کشاورزی به مناطق صنعتی و اداری، امکان مشارکت اقتصادی روستاییان مسلمان را کاهش داده است.(7)

روزنامه «هندوستان تایمز»، چاپ دهلی نو در شماره مورخ ۱۱ ژوئیه سال 2022 میلادی گزارشی درباره این مسافران یهودی منتشر کرد که تاکید می کرد، یهودیان سرزمین های اشغالی به دلیل سودهای مالی کلان و هنگفت تجارت مواد مخدر، ایالت هیماچال پرادش یادگیری زبان عبری بجای هندی و فارسی را نه تنها قبضه کرده اند، بلکه سرمایه گذاری تجاری و بازرگانی در نقاط مختلف هند را حتی بدون کسب مجوز رسمی از دهلی نو و بدون اعتنا به قوانین حقوقی و بازرگانی و سیستم مالی حاکم بر این کشور گسترش داده اند.

در بخشی از این گزارش آمده است:

بوی زننده مواد مخدر و صدای موزیک تند هم اکنون به مهمترین ویژگی این مناطق است. بسیاری از مردم محلی که به زبان فارسی و هندی صحبت می کنند ؛برای تعامل با این افراد به یادگیری زبان عبری روی آورده اند و تابلوهای تبلیغاتی به زبان عبری در جای جای این مناطق به چشم می خورد.تاپنج سال  گذاشته اسامی خیابان های کشمیر و حتی کوچه های آن به زبان فارسی بود اسامی کوچه ها به نام محمد، رحمان، نسترن و خیابان های آن به نام حضرت رسول، قائم بود اما اکنون با نفوذ لابی یهودی رژیم صهیونیستی اسامی آنها نیز تغییر پیدا کرده است.

سفره خانه ها به زبان فارسی بود و از کلمات خاتون،فاطمه،نرگس، سرای ایران و محله ایران در نشانی ها و گفتگوها استفاده می کردند اما اکنون این واژه ها و الفاظ به شدت مهجور و محدود شده است.رژیم صهیونیستی تماماً الفاظ فارسی را در ایالت کشمیر حذف کرده و بجای آن واژه های عبری و انگلیسی را بکار می برد. اشعار سعدی و مولوی و حافظ که زینت بخش در ورودی مساجد و مدارس و آموزشگاههای دولتی بود کم کم تخریب شد و روی این اشعار را با گچ و سیمان پوشانده اند ؛ رژیم صهیونیستی و یهودیان افراطی در این خصوص زبان فارسی را در مهجوریت و نابودی قراردادند.

استفاده از اسامی امامان و معصومین (علیها السلام ) در خودرو ها و معابر ممنوع

استفاده از اسامی امامان و معصومین (علیها سلام ) در روی در های ورودی اتوبوس و ریشکا و کامیون های بزرگ قبلاً متداول و مایه افتخار و مباهات بود اما اکنون پلیس کشمیر که تحت نفوذ و رشوه یهودیان رژیم صهیونیستی است، با رانندگان و تردد خودروها که به این اسامی بر شیشه های آنها ثبت شده، با اعمال جریمه و پاک کردن آن اقدام می‌کنند.

بر اساس این گزارش این یهودیان تنها به قاچاق مواد مخدر و مصرف آن اکتفا نکرده، بلکه روی به کاشت و تولید حشیش در مزارع این ایالت آورده اند که اغلب آن را به کشورهای اروپایی، «اسرائیل» و ژاپن قاچاق می کنند.

یهودیان بیگانه و مهاجر به چنان ثروتی دست یافته اند که هرگاه با مانع یا مشکل قانونی مواجه می شوند، آن را با دادن رشوه های کلان به مسئولان محلی، پلیس و اعضای شوراهای محلی و روستایی منطقه حل می کنند و سرانجام اینکه با هیچ مشکلی جهت اقامت در این منطقه و خرید املاک و زمین و کاشت محصولات زراعی ممنوعه از جمله حشیش مواجه نیستند.سیطره یهودیان به حدی است که هم اکنون در ایالت «هیماچال پرادش» مناطقی وجود دارد که ساکنان محلی و مردم هند اجازه ورود به آن را ندارند.(8)

در گفتمان هندوتوا، مسلمانان کشمیر اغلب به‌عنوان مهاجران یا سلطه‌گرانی معرفی می‌شوند که باید جای خود را به «ساکنان اصلی» بازگردانند. همان‌طور که در گفتمان صهیونیستی، حضور فلسطینی‌ها در «سرزمین یهود» به‌عنوان یک انحراف تاریخی یا اشغال موقت تصویر می‌شود؛ در واقع نوع خاصی از زبان‌ورزی و تصویرسازی در تثبیت این نگاه نقش اساسی را ایفا می‌کند.

داد و ستد انواع مواد مخدر توسط یهودیان در هیماچال پرادش

گزارشگری که توانسته بود، با ترفندهای مختلف به یکی از این مناطق که در داخل یکی از جنگل های ایالت هیماچال پرادش قرار دارد، وارد شود، می گوید با کمال تعجب یهودیانی را دیده که در این مناطق خانه های اعیانی برای خود ساخته و در دکان ها و مراکز خریدی که دایر کرده اند، به راحتی انواع مواد مخدر را داد و ستد می کنند و در اراضی زراعی که خریداری کرده اند، حشیش کشت کرده و در مناطق دور افتاده این ایالت اقدام به احداث کارگاه های تولید حشیش و انواع مواد شیمیایی مورد نیاز برای تولید مواد مخدر گوناگون مانند قرص های «کراک» و «لسپید» کرده اند.

یهودیان صهیونیست برای تولید مواد مخدر خود، مواد شیمیایی مانند «آیودین» و «کودئین فسفات» و «اسید هیدروکلوریک» را از خارج وارد می کنند و از متخصصان برجسته و ماهر دارو سازی برای تولید قرص های بسیار خطرناک مخدر بهره می برند.

تجارت مواد مخدر در این مناطق چنان پر سود است که تصاحب اراضی ایالت هیماچال پرادش یهودیانی که به هند و این منطقه سفر می کنند را رو در روی یکدیگر قرار داده و دور از انتظار نیست که خیلی زود شاهد درگیری این یهودیان در مناطق مختلف ایالت هیماچال پرادش با یکدیگر باشیم.

مواد مخدر و رژیم صهیونیستی

آنچه در این گزارش به آن اشاره شده، تنها به یهودیان مقیم هند مختص نمی شود، بلکه حقیقتی است که کمتر به آن توجه شده است، واقعیت امر این است که تجارت مواد مخدر یکی از مهمترین منابع درآمد رژیم صهیونیستی به شمار می آید و این رژیم بر شبکه های مافیای بزرگ قاچاق مواد مخدر جهان سیطره دارد.

گزارش دایره بخش مبارزه با قاچاق مواد مخدر فرودگاه «بن گورین» که در سال ۲۰۰۴ میلادی در برابر کمیسیون مبارزه با مواد مخدر «کنست» (پارلمان) رژیم صهیونیستی ارائه شد، به طور رسمی اعلام می کند که «اسرائیل» جایگاه سوم جهان در قاچاق مواد مخدر از طریق پست احراز می کند.

 در این گزارش آمده طی سال های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳ میلادی ۹۱۵ هزار قرص «اکستازی»، ۳۱ هزار قرص ال اس دی، ۱۵ کیلوگرم حشیش هندی، ۵۰ کیلوگرم کوکائین و ۱۶ کیلوگرم ماریجوانا از طریق پست در فرودگاه بن گورین کشف و ضبط شده است.

این تجارت نه تنها از سال ۲۰۰۳ تاکنون کاهش نیافته، بلکه هر روز بعد جدیدتری به خود می گیرد. در این خصوص فعالان یهودی ساکن سرزمین های اشغالی در فضای مجازی چندی پیش به سیاست جدید کابینه این رژیم در قبال مواد مخدر که آن را سیاست عرضه بیش از پیش و سهولت در استفاده و مصرف نامیده اند، به شدت اعتراض کردند.

در این راستا، «گیلاد اردان»، وزیر امنیت داخلی رژیم صهیونیستی درسال گذشته (19سپتامبر 2024)با حضور در یک کنفرانس خبری از تصویب قانونی در سرزمین های اشغالی سخن گفته بود که به موجب آن مصرف ماده مخدر «ماریجوانا» جرم شمرده نمی شود و مصرف کنندگان این ماده تحت پیگرد و بازداشت توسط پلیس رژیم صهیونیستی قرار نمی گیرند.

سیاستی که به شکلی بسیار گسترده تر در مناطق فلسطینی نشین مانند کرانه باختری، نوار غزه و محله های قدیمی قدس اشغالی چند سالی است با جدیت و به شکلی گسترده در حال اجراست و در قدس شریف به سیاست «یهودی سازی قدس از طریق مواد مخدر» معروف شده است.

مفهوم سرزمین، یکی از عمیق‌ترین لایه های پیوند میان «صهیونیسم» و «هندوتوا»

علاوه بر اینکه گزارش های موثقی وجود دارد که تاکید می کند، رژیم صهیونیستی بخش قابل توجهی از زمین های کشاورزی غصب شده از فلسطینیان را به کاشت مواد مخدر اختصاص داده است.

گزارش های رسمی تاکید می کنند، در حالی که طی سال ۲۰۱۴ میلادی دستگاه های امنیتی تشکیلات خودگردان فلسطینی ۶۵ کیلو گرم مواد مخدر را در این منطقه کشف و ضبط کرده اند، اطلاعات موثق نشان می دهد، میزان کشفیات این دستگاه ها تنها طی سه ماهه اول سال ۲۰۱۷ میلادی بالغ بر ۶۰ کیلو گرم انواع مواد مخدر بوده است.

این فرآیند در نهایت نه فقط به حذف فیزیکی یا جغرافیایی اقلیت‌ها، بلکه به حذف نمادین آنان از تاریخ منجر خواهد شد؛ همین شباهت در الگوی برخورد با مفهوم سرزمین، یکی از عمیق‌ترین لایه های پیوند میان «صهیونیسم» و «هندوتوا» به‌شمار می‌رود.

در هر دو ایدئولوژیِ «صهیونیسم» و «هندوتوا»، مفهوم زمین فراتر از مرزهای جغرافیایی تلقّی می‌شود و معنایی عمیقاً تاریخی، اسطوره‌ای ـ دینی به خود می‌گیرد؛ امری که هم در گفتمان بازگشت یهودیان به رژیم صهیونیستی و هم در نگاه هندوهای ملی‌گرا به کشمیر به‌وضوح دیده می‌شود. در این چارچوب، سرزمین، مقدس است چون در آن «هویّت واقعی ملت» شکل گرفته یا تجلّی یافته و به همین دلیل، حتی اگر در حال حاضر در اختیار «دیگری» باشد، باید بازپس گرفته شود.

علی معروفی آرانی؛ پژوهشگر حوزه صهیونیست و یهودیت

پاورقی‌ها

(1)-حزب بهاراتیا جاناتا یا به اختصار بی‌جِی‌پی (BJP)، به معنای «حزب مردم هند»، حزبی سیاسی ملی‌گرا در هند است. حزب بی، جی، پی که در سال ۱۹۸۰ تأسیس شد، طیّ ۲۰ سال به‌تدریج از قدرت چشمگیری برخوردار شده و به‌خصوص پس از واقعه‌ی «تخریب مسجد بابری» با حمایت این حزب، بی‌جی‌پی توانست طیّ سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۴ قدرت را در دست داشته باشد. برخی معتقدند وضعیت در هندوستان روز به روز برای مسلمانان بدتر می‌شود و پروپاگاندای حزب بهاراتیا بر ضد اسلام است.

(2)-) Jaffrelot, C. (2021). Modi’s India: Hindu Nationalism and the Rise of Ethnic Democracy. Princeton University Press.

(3)- Chatterjee, R. (2020). Israel’s surveillance tech in Kashmir: The new normal. The Diplomat, 15-29, 17. Retrieved from https://thediplomat.com

(4)- (هندوتوا (انگلیسی: Hindutva، ترجمه تحت‌اللفظی: «هندوانی») شکل غالبِ ملی‌گراییِ هندو در هند است. جنبش هندوتوا را به معنای کلاسیک تقریباً فاشیست توصیف کرده‌اند که پای‌بند به مفهوم مورد مناقشه‌ی «اکثریت همگون‌سازی شده» و «همگونی فرهنگی» است. برخی در برچسب فاشیست مناقشه می‌کنند و معتقدند هندوتوا شکلی افراطی از «محافظه‌کاری» یا «مطلق‌گرایی قومی» است. این ایدئولوژی در سال ۲۰۱۴ با انتخاب «نارندرا مودی» به‌عنوان نخست‌وزیر، به‌عنوان جریان اصلی سیاست در هند درآمد.

(5)- Domicile Certificate

(6)- اندیشکده مطالعات یهود

(7)- شبکه العالم 19مرداد1396

(8)- اندیشکده مطالعات یهود