دوری و دوستی؟!/ اشتباهی تاریخی در برداشت از مفهوم یک ضرب المثل
شما با ضرب المثل دوری و دوستی رابطه تان چگونه است؟ آیا آن را پذیرفته اید؟ اصلا آیا استدلال نهفته و یا گفته شده درباره آن را می پذیرید؟
مهدی محمدی کلاسر*- ضربالمثلها گاهی قربانی سادهانگاری ما میشوند. "دوری و دوستی" را به "کمدیداری" فروختیم؛ گویی قرار بود رابطه را به حداقل برسانیم تا محبت حفظ شود! این برداشت، سطحیتر از آن است که فکرش را بکنید. چه بسا منطقی هم نباشد.
متاسفانه گاهی ماعادت داریم هرچه را شنیدهایم، بیکم و کاست قورت بدهیم و خود را مجاب به پذیرفتنش کنیم. به نظرم اشتباه در معنی کردن ضرب المثل دوری و دوستی نیز از همین نوع است.
از نگاه شخصی و مبتنی بر چالشی که با بعضی از دریافت ها از موضوعات دارم، فکر می کنم فرهنگنامه ها و اکثریت مردم در طول تاریخ، ظاهرا برداشتی اشتباه از این ضرب المثل داشته اند. آنها می گویند زیاد دیدن همدیگر ممکن است اشتباهاتی را در رفتار ایجاد کرده و منجر به اختلافاتی شود. پس همان بهتر که کمتر همدیگر را نبینیم تا دوستی ها باقی بمانند! ندیدن برای دوست ماندن؟!
مفهوم جا افتاده از "دوری و دوستی" از همان حرفهای پوسیدهای است که نسلبهنسل، غلط نقل شده انگار. چیزی کم است در این تمثیل و انگار چیزی هست که با واقعیت جور در نمی آید. تقریبا همه فکر میکنند معنیاش این است که: "کمتر دیدار کن تا محبت باقی بماند."
شخصا طور دیگری فکر می کنم. اتفاقا این ضرب المثل یک راز بزرگ در خود دارد. برای حفظ رابطه و جذابیت آن، حرفی دارد. مخصوصا برای این روزها و دوران ما که گاهی دو عاشق و دو دوست خواسته و ناخواسته، مثل مگسهای چسبیده به عسل، آنقدر به هم می چسبند تا رابطهشان خفه شود و بمیرد.
اما ضربالمثل "دوری و دوستی" را باید دوباره خواند: نه به عنوان توصیهای برای کممراودگی، بلکه به عنوان فرمولی برای حفظِ جادوی رابطه.
این همان چیزی است که روانشناسان امروز به آن "حریمهای سالم" میگویند. شاید وقت آن رسیده که فرهنگنامهها را اصلاح کنیم؛ پیش از آنکه نسلهای بعدی، باز هم این حکمت را به اشتباه بخوانند.
حرف این نیست که از هم دور بمانیم تا دوستی حفظ شود. مسئله این است که غرقِ هم نشویم تا دوستی زنده و جذاب بماند. بگذاریم رازها و جاذبه هایی در روابطمان باقی بمانند برای کشف و شهودهای تازه تر.
اینجا حرف از دوری نیست. حرف فاصله است. فاصلهای که جاذبه میآفریند، نه غیبتی که سردی میپرورد. باهم دوست باشیم اما کمی با فاصله. فاصله ای پر از جاذبه.
بعضی ها می گویند عاشقان پیش از ازدواج، مثل دو مسافر در یک قطارِ شبانهاند. تاریکی و فاصلهها، هر نگاه را پر از رمز و راز میکند. اما بعد؟ بعد مثل همان مسافرانی میشوند که صبح، در روشنایی روز، چهرههای خسته و بیرنگ هم را میبینند و تازه میفهمند که چه سفرِ پوچی را آغاز کردهاند. ازدواج، آن پردهی راز را پاره میکند و آدمها را عریان روبهروی هم میگذارد. آن وقت است که تازه یادشان میآید ضربالمثل چه میگفت: "دوری"، نه به معنای فرار، که به معنای حفظِ آن تاریکیِ لازم است. حتی در وصل هم باید با حفظ مختصری فاصله، دوستی و عشق را ادامه داد و گرنه جاذبه ای برای تداوم رابطه باقی نمی ماند.
روانشناسیِ فاصلههای حسابشده
علم مدرن روانشناسی میگوید: نزدیکیِ بیحد، مرگِ کشش است. مثالش عشقی است که پیش از ازدواج، آتشین است و پس از آن، گاه به خاکستری میگراید. چرا؟ چون "حریم" را از دست میدهیم. دو نفر که روزی با یک نگاه، قلبهایشان میلرزید، حالا در انبوهی از روزمرگی، گم میشوند. اینجا همان جاست که ضربالمثل قدیمی، با یافتههای نوین روانشناسی گره میخورد: دوری، نه به معنای فاصلهگیری، بلکه به معنای حفظِ حریمِ جادوییِ رابطه است.
عاشقان پیش از ازدواج اشتیاقِ ناشی از نادیدنیها را تجربه میکنند. همسران پس از سالها گاه تهیشدن از همان اشتیاق را. دوستان قدیمی آنها که گاهبهگاه میبینند، رازهای تازه دارند؛ آنها که هرروز همدیگر را میبینند، گاه حرفهای تکراری.
در نهایت اینگونه می اندیشم فاصلهی مناسب، اکسیژن رابطه است. نه چندان دور که رابطه بمیرد، نه چندان نزدیک که رابطه خفه شود. دوستی ها باشد اما نه چنان که همه چیز دو طرف برای هم رو شده و جاذبه ای برای کشف باقی نماند.
*دبیر فرهنگی تابناک
گزارش خطا
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۱۴
کلی بافتی ولی آخرشم نتونستی جمعش کنی . پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۱۳:۲۶ - ۱۴۰۴/۰۱/۱۷
درستش اینه که هر چیری رو نباید به صورت کلی قضاوت کرد. بعضی چیزا و گفته ها و قوانین به صورت فی الجمله درسته و نه به صورت بالجمله. این یعنی یک قانون کلی برای همه چی وجود نداره و دنبال قانونی نباشیم که همه چی رو با اون بسنجیم و بر مبنای اون اندازه گیری کنیم همه چی رو نسبی و محدود ببینیم و نه کلی ناشناس
| | ۱۶:۴۰ - ۱۴۰۴/۰۱/۱۷
متن رو خوب نخوندی یا چیزی در مورد حریم شخصی یا فاصله اجتاعی نشنیدی دو تا ضرب المثل داریم که به ظاهر با هم متناقضن وبلی اینطور نیست:از دل برود هر آنکه از دیده رود: اینو در مورد روابط عاشقانه بکار میبریم ...
دوری و دوستی: اینو در مورد روابط اجتماعی به کار میبریم.. چونکه دوری باعث حفظ حریم ها و نهایتا حفظ رابطه ی دوستانه میشه و نزدیکی بیش از یک حدی باعث ایجاد اصطکاک و تنش میشه
نتیجه اینکه قواعدی که برای روابط اجتماعی کاربرد دارند کاملا برعکس قواعدی هستند که برای روابط عاشقانه کاربرد دارند. به عنوان مثال شما نباید با کسی که عاشقش هستید دو دو تا چارتا بکنین. در حالیکه اگه در روابط اجتماعی این محاسبه انجام نشه باعث کدورت و بهم خوردن اون رابطه ی اجتماعی میشه نهایتا ...
آقا این مثل معنی اش همان طوری است که خوانده میشود و کاملا هم قابل درک و صحیح است.حقیقتا فاصله فیزیکی در حفظ حرمتها تاثیر دارد. این ضرب المثل مخصوص همه نیست وبرای افرادبی ظرفیتی است که جنبه ندارندونزدیکی به آنهاباعث زیان یک طرف میشودویادوطرف که باهم زیادخوب نیستندومشکلاتی دارندکه حل نشده دوری راانتخاب میکنندتاتمام احترام بین آنهاازبین نروندتاشایدمشکل بین آنهاحل شودودوباره بیشترباهم باشند
ویامیتواندیک اقدام جهت کاهش تنش باشد
دوری و دوستی ؟ در واقع به صورت سوالی باید بیان شود که در ادبیات به آن استفهام انکاری می گویند یعنی با دوری نمی توان انتظار دوستی داشت به کار گیری ضرب المثل دوری ودوستی مربوط به روابط ونزدیکی های به ظاهر دوستانه ای میشود که یک طرف رابطه در رعایت اداب واصول دوستی وبرقراری صحیح این اداب ناتوان می ماند واز طرفی ناتوانی خود را قبول نمی کند ،حتما از حکایت دوستی خاله خرسه چیزهایی شنیده اید اگر خال خرسه کمی دورتر میبود مسلما مگس را نمی دیدو؟؟؟؟ هرچه معنی مورد استفاده مردم از این ضرب المثل نادرست به نظر میرسه، حتی بیشتر از اون نگاه جدیدی که در مطلب هستش منطقی تر و مقبول تره. باهم باشیم اما کمی فاصله را رعایت کنیم تا جاذبه ای برای تداوم دوستی و حظ بردن از آن باقی بمونه. عاقلانه تره این دید چقدر جالب...از این زاویه ندیده بودم تا حالا. انگاری اینی که متن میگه برداشت درست تریه 
نظرسنجی
آیا به عنوان زن حاضرید با مهریه 14 سکه «بله» را بگویید؟