نادر ابراهيمي به خانه ابدي بدرقه شد

پيكر نادر ابراهيمي صبح امروز (دوشنبه، 20 خردادماه) با حضور علاقه‌مندان فرهنگ و هنر از خانه هنرمندان ايران به سمت قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) تشييع شد و به شهري كه دوست مي‌داشت، سفر كرد.

به گزارش ايسنا، جواد مجابي در مراسم تشييع پيكر اين نويسنده و فيلمساز فقيد، در سخناني گفت: زيباست آدمي كه يك عمر دوستدار كودكان است، براي‌شان كار كند، غصه‌شان را بخورد و با شادي‌شان شادي كند، و از ته دل كودكان را دوست بدارد. او برايشان مي‌نوشت و اين ستودني است. او مردم سرزمينش را بي‌دريغ دوست داشت، درباره‌شان قصه نوشت، و برايشان فيلم و ترانه ساخت. نادر ابراهيمي از شهري نوشته است؛ از شهري كه دوست مي‌داشت، از «انسان، جنايت، احتمال» و شجاعانه آن را در «مكان‌هاي عمومي» نقل كرد.

اين نويسنده و منتقد افزود: نادر ابراهيمي رنج برد، آگاهي آفريد و در متن فرهنگ اين كشور كوشش كرد. در خيال ما، او «آتش بدون دود» را قرن‌ها سروده بود و ترانه‌اي ساخت كه محمد نوري آن را پرچم روزگار ديگر ساخت.

مجابي همچنين تصريح كرد: نادر ابراهيمي نويسنده‌اي تجربه‌گرا بود و از خطر در شيوه‌هاي گوناگون نمي‌هراسيد و اگر به كمال مطلوب نمي‌رسيد، نوشتن بود كه برايش اصل بود. او همچنين پروايي از نقد اهل نظر نداشت.

وي متذكر شد: دوست دارم اين حقيقت بديهي را يادآور شوم كه تشخص در فرديت و تفاوت‌هاي ماست، با ناهمگوني‌هاي ما در منش، در آثارمان شكل مي‌گيرد. روشنفكران اعضاي يك حزب نيستند كه مانند يك هنگ همسو و هماهنگ باشند. فرهنگ از ناهمگوني‌ها بيشتر بهره مي‌برد. فرهنگ روشنفكري جمعي نيست؛ گونه‌گوني‌ها و ناهمگوني‌هاي بشري است. تفاوت‌هاي ما مرزهاي بين ما نيست و اين باعث جذابيت است. اگر فرهنگ مرزهاي جغرافيايي را درمي‌نوردد؛ پس نمي‌توان بين اهل فرهنگ مرز كشيد. همه بايد آزادانه كار خود را عرضه كنيم. با حفظ همه تفاوت‌هاي انديشگي، فرهنگ ما را به هم مي‌پيوندد.

جواد مجابي يكي از ويژگي‌هاي نادر ابراهيمي را پروا نداشتن از داوري آيندگان ذكر كرد و گفت: نادر ابراهيمي مانند هم‌دستانش فراز و فرودهاي فراواني را طي كرد؛ چون مي‌دانست روزگار هر كس را در جايگاه خود مي‌نشاند.

در ادامه، كيومرث پوراحمد كه فيلمسازي را با نادر ابراهيمي آغاز كرده است، خاطره‌اي گفت و يادآور شد: وجود نادر ابراهيمي يك‌سره عشق به ايران و طبيعت بود و در وجود سراپا عشق، جايي براي بخل و تنگ‌نظري باقي نمي‌ماند. اين شانس را داشتم كه 35 سال پيش در سريال «آتش بدون دود»، شاگردي او را داشته باشم، كه اين موضوع مسير زندگي حرفه‌يي مرا به كلي تغيير داد. همه آنها كه شانس شاگردي نادر ابراهيمي را داشتند، اين تغيير را تجربه‌ كردند. او با عملكرد و زندگي‌اش نشان داد چگونه بد نخواهيم و چگونه ببينيم.

اين كارگردان سپس خاطره‌اي را از نادر ابراهيمي نقل كرد و با اشاره به اين‌كه اين موضوع تأثير عميقي روي او در طول اين سال‌ها گذاشته است، عنوان كرد: منتقدي فيلم «صبح روز چهارم» ساخته كامران شيردل را نقد كرده و نوشته بود، اين اثر از فيلم ژان لوك گدار برداشته شده است و به طعنه درباره اين موضوع نوشته بود.

پوراحمد در ادامه افزود: وقتي اين نقد را ديدم، به نادر ابراهيمي نشان دادم و با خوشحالي گفتم، شيردل كه خود را روشنفكر مي‌داند، چنين كاري كرده است. ابراهيمي در جواب گفت، شيردل قبلا گفته بود فيلمش از فيلم «از نفس افتاده»‌ي گدار برداشت شده است. اگر هم نگفته بود، منتقد چه حقي دارد طعنه بزند. گيرم منتقد طعنه زد، از همه بدتر اين خوشحالي توست كه در آن رذالت است!

سپس مجيد نجيبي كه چندي ‌پيش سرديس نادر ابراهيمي را به مركز دانشجويي هنر نيشابور هديه داده است، نمونه‌اي ديگر از اين سرديس را به خانواده اين هنرمند اهدا كرد.

در ادامه، علي‌اصغر سعادتي پيام كانون هنري رواق و جمعي از هنرمندان حوزه را خواند، كه در آن آمده بود: ناگه خبر رسيد كه نادر عروج كرد. در گرماگرم نيمه خرداد داغي بر جان نشاند و آتشي بر دل افروخت كه بدون دود بود. او با كوله‌باري از رنج به ديار ابدي شتافت. مردي كه در حوزه علميه، ادبيات، شعر و هنر را براي ما و به مهماني فقه و اصول آورد و سرانجام به شهري كه دوست مي‌داشت، سفر كرد.

او همچنين پيام تسليت مؤسسه تنظيم و نشر آثار حضرت امام خميني (ره) را به خانواده نادر ابراهيمي رساند.