ویدیویی تازه و تلخ از آزاده نامداری

با قضاوت کردن دیگران،،نمیدونیم شاید به آدما چه ضربه ی بزرگی میزنیم،،،،حیف

مرحومه درسته نه مرحوم ....

روحش در آرامش

روحش شاد . بعضی وقتها میفهمم که در چه حالی بوده که اینکار رو کرد.

نمی دونم چرا مردم ما اینقدر بیرحم شدن بعضی وقتا میگم هر چی داره سرمون میاد حقمونه

روحش شاد - و چه بسیارند هم وطنانی که غمی دارند.

روحش شاد، مجری خوب و توانمندی بود و چه زود رفت.

نگران کننده ترین سوالی که درطی سالیان اخیر برای من پیش اومده موضوع خودکشی افرادتحصیل کرده جامعه اس به نظرمن باید در کتابهای درسی و همچنین درمدارس درمورد این موضوع گفتگوکنند و زیر نظر کارشناسان مورد بررسی قرارگیرد تا درآینده شاهد مسایلی از این قبیل نباشیم از یادآوری این مسایل آدم متاثر میشه

خیلی خوب بود حیفش شد

یه جایی خوندم " آخرین چیزی که کسی که دست به خودکشی میزنه ٬ قبل از جونش از دست میده ٬ امید هست"

یکی رو میشنا سم که قبل از رسیدن به آخرین قطره امید قبل از عملی کردن به تصمیم خودکشی ٬ برا یه آن به این فکر افتاد :

یعنی بعد از مرگ من ٬ بچم می تونه از چیزایی که براش باقی میذارم درست استفاده کنه یاه خودش رو خراب میکنه؟!. خوب من که میخوام بمیرم و دیگه هیچ دغدغه و خواسته ای نداشته باشم ٬ چرا زنده نمونم مثل روح یه مرده از همه چیز خودم - حتی کوچکترین میل و آرزوهام مثل برخورداری از توجه و محبت مردم- نگذرم و مراقب بچم نباشم؟"
میگفت ٬ به این نقطه که رسیدم برخلاف شبهای قبل که بالشم از اشکام خیس میشد ٬ تا صبح راحت خوابیدم و با طلوع خورشید از خواب بلند شدم و با یک بهجت سرور عجیب به زندگی ادامه دادم . با این تفاوت که از اون موقع تا حالا مثل یک روح فاقد جسم نیازمند٬ فقط برای مراقبت از عزیزام و ارزش های خوب و خیر زندگی کردم. دوزار هم به بی محبتی های دیگران و جفای روزگار اهمیت نمیدم. کاش از بچگی همینطوری بودم.