ایرانیان که «وکالت» نمی‌دهند؛ اما به فکر «ایرانیان خارج از کشور» هم باشید!

تابناک _ زهرا عبدالهی، پس از مصاحبه فرزند شاه مخلوع با یک شبکه فارسی زبان خارج نشین، کمپینی با نام «من وکالت می‌دهم» راه افتاد که تلاش دارد با القای محبوبیت برای خاندان پهلوی در ایران، اعتبار و نقش تازه ای برای آنان تبیین نماید. همان گونه که کاملا قابل حدس بود، این کمپین حتی از طرف افراد اپوزیسیون خارج از کشور و ایرانیان خارج از کشور هم با استقبال مواجه نشد و عملا نشان داد، حامیان و طراحان این کمپین، شناختی از طبع و ذائقه عموم ایرانیان و حتی ایرانیان معترض خارج از کشور ندارند.

طراحان این کمپین بر این گمان بودند که می‌توانند مشروعیتی داخلی و بین المللی برای خود به دست آورند و به سبب این مشروعیت به نقش آفرینی سیاسی بپردازند؛ اما همان گونه که گفته شد، این کمپین نتوانست مورد استقبال قرار گیرد و شکست خورد. درباره اینکه چرا این کمپین مورد استقبال قرار نگرفت، می توان عوامل متعددی را بیان کرد؛ اما شاید مهمترین آن بی پایه بودن چنین حرکتی بود که موجب شد، این کمپین شکست بخورد، زیرا اساسا عنوان «وکالت می دهم» برای هنگامی تبیین می شد که مورد وکالت و حدود وظایف و از همه مهمتر نقش وکیل در این بین مشخص باشد، ولی طراحان این کمپین، انتظار داشتند که مردم ایران و حتی معترضین خارج از کشور بدون در نظر گرفتن چنین مصلحت هایی بر تمام سوابق خاندان منحوس پهلوی چشم پوشیده و اختیار تام و تمام خود را در اختیار فردی قرار دهند که حتی از سوی بسیاری از افراد اپوزیسیون خارجی هم جدی گرفته نمی شود.

اما در کنار این واقعیت، واقعیت دیگری هم وجود دارد که نباید از کنار آن به سادگی گذشت، زیرا این کمپین یک موضوع و در واقع یک خلأ مهم را کاملا عیان نمود و آن این که متاسفانه راه ارتباطی و گفتمان مشترک بین داخل و خارج از کشور به طور مناسبی برقرار نبوده و ایرانیان خارج از کشور به علت دوری از میهن خود بسیار بیشتر از ایرانیان داخل کشور نسبت به عملکرد و اقدامات و رفتارهای نظام جمهوری اسلامی دچار شبهه و ابهام هستند و یا به عبارت دیگر، ذهنیتی که در میان این افراد حاکم است، با آنچه از رفتارها و عملکردهای نظام وجود دارد، کاملا ناهمسان و غیر منطبق است.

مشکل عدم توجیه و اقناع سازی رفتارهای حاکمیتی در داخل کشور انکارناشدنی است و همین موجب شده است که رهبر انقلاب اخیرا بارها بر جهاد تبیین تاکید و تصریح کنند که باید اقدامات دولتی و حاکمیتی برای مردم شفاف تبیین شود؛ اما واقعیت این است که این مشکل در مورد ایرانیان خارج از کشور چندین برابر است، زیرا آنها به واسطه حضور در کشورهای دیگر از جزییات و سبک زندگی داخلی و شرایط اجتماعی و اقتصادی داخل کشور بی اطلاع بوده و خیلی راحت تر پذیرای نظریات هنجارشکن و براندازانه خواهند بود.

در این شرایط لازم است، همه دستگاه های مسئول در این زمینه از بخش برون مرزی صدا و سیما تا وزارت خارجه و دیگر نهادهای حاکمیتی، موضوع جهاد تبیین در خارج از کشور را جدی دنبال نمایند. اینکه هزاران تن در یک کشور خارجی جمع شده و اعتراض خود را نسبت به تحولات داخل ایران بیان می نمایند، بیانگر این است که متاسفانه هم در عرصه سیاست ورزی خارجی و هم در عرصه ارتباط با ایرانیان خارج از کشور و از همه مهمتر در عرصه ارتباط بین دولت ها، متاسفانه اقدامات مناسبی انجام نشده است؛ لذا نباید از کنار چنین تجمعاتی به سادگی گذشت و گمان کرد با احضار سفیر یا محکوم کردن یا بیانیه دادن می توان به مقابله با چنین وقایعی رفت.

تبیین در میان ایرانیان خارج از کشور و دیپلماسی عمومی به ابزارهای خاص خود نیاز دارد و باید به این ملزومات پایبند بود. زبان موثر، جذب افراد ذی نفوذ، حمایت از گروه های مستقل ایرانی و از همه مهمتر شفافیت و عملکرد قابل دفاع و استفاده از متخصصان و پژوهشگران مستقل، ابزارهایی است که می تواند در این عرصه به کمک آیند و موضوع جهاد تبیین خارجی را تقویت کنند.