بازدید 383349

ناگفته‌های زندگی زورگیر اتوبان نیایش از زبان خانواده‌اش

«حسین»، جوان معروف به زورگیر خیابان نیایش که در مرداد‌ماه کلیپی از زورگیری او از یک ۲۰۶ سفید در فضای مجازی منتشر شد، بعد از انتشار صحنه زورگیری و ایجاد رعب و وحشت در جامعه، به‌سرعت دستگیر شد و بعد از یک‌ماه حکم اعدام آن صادر شد و حالا کودک سه‌ساله‌اش منتظر برگشت او به خانه است.
کد خبر: ۱۱۴۳۳۳۰
تاریخ انتشار: ۱۱ مهر ۱۴۰۱ - ۱۴:۰۸ 03 October 2022

به گزارش تابناک، شرق نوشت: همه چشم‌انتظار خبری از شکستن حکم اعدام هستند، یکی چشم به زمین دوخته و حرفی نمی‌زند، دیگری قطره‌های اشک را از روی صورت خسته خود پاک می‌کند، یکی مادر است و دیگری همسر، یکی بی‌تابی می‌کند و دیگری از ترس آینده پسر سه‌ساله‌اش چهره‌ای مبهوت به خود گرفته است.

پسربچه‌ای که حالا پدرش باعنوان زورگیر اتوبان نیایش معروف شده، پدر ۲۱‌ساله‌ای که در مرداد‌ماه با حمل سلاح سرد، از راننده ماشینی در ترافیک اتوبان، زورگیری می‌کند و گوشی همراه زن راننده را می‌قاپد و همان لحظه هم فرار می‌کند.

هم‌زمان با انتشار فیلمی از این زورگیری، خبر دستگیری و حکم اعدام علیه او صادر شد و حتی در شهریور‌ماه، یعنی چند هفته بعد از دستگیری زورگیر جوان، رسانه‌ها اعلام کردند «حکم اعدام سارق جوانی که فیلم زورگیری‌اش از زنی جوان در بزرگراه نیایش باعث دستگیری‌اش شد و پرده از ده‌ها فقره از زورگیری او در پایتخت برداشت، روز گذشته در دادگاه انقلاب به او ابلاغ شد».

شروع یک داستان اشتباه
«حسین» یا همان زورگیر خیابان نیایش، یکی از هزاران کودک افغانستانی محروم از تحصیل ساکن در ایران است که هرگز تجربه درستی از حضور در فضای آموزشی و مدرسه نداشته، موضوعی که جدا از بحث حقوقی و انتقاد‌هایی به صادرکردن چنین احکامی که نه‌تنها باعث کاهش آسیب اجتماعی نخواهد شد بلکه منجر به افزایش التهاب اجتماعی هم می‌شود، بسیاری از فعالان مدنی و کارشناسان این حوزه به اهمیت مسئله آموزش در مناطق معضل‌خیز و حاشیه‌ای اشاره می‌کنند، همانند ماجرای این جوان، که طبق اظهارات مادرش و مددکار‌های مرتبط با این خانواده، حسین تا کلاس ششم را در مدرسه دولتی درس می‌خواند و بعد از آن به دلیل تکمیل‌نبودن مدارک هویتی، منع از تحصیل می‌شود، همان زمان شروع به کار می‌کند و برای همیشه از فضای آموزشی دور می‌شود، با اتمام دوره نوجوانی هم ازدواج می‌کند و صاحب فرزند می‌شود.

برای امرار معاش خانه، خیاطی می‌کرده، اما خرج عمل‌های جراحی فرزندش و زمزمه دوستان، برای زورگیری، راه دیگری جلوی او گذاشت که آن‌هم به حکم اعدام منتهی شده است.

این خانواده حتی نام و نشانی از وکیل پرونده هم ندارد تا پیگیری خاصی برای جلوگیری از حکم اعدام انجام دهند. البته این روایت‌های خانواده حسین است و با وجود پیگیری خبرنگار برای پیداکردن خانواده شاکی اتوبان نیایش و حتی وکیل پرونده و بررسی بیشتر موضوع موفقیتی حاصل نشد.

خانه‌ای کوچک و تاریک در انتظاری ناخواسته برای حکم اعدام همسر
درِ یکی از اتاق‌های خانه نیمه‌باز می‌شود و چند کودک قد و نیم‌قد با شیطنت وسط پذیرایی می‌آیند، اما بزرگ‌تر‌های خانه با بی‌حوصلگی آن‌ها را به داخل اتاق برمی‌گردانند.

امیرعلی از همه کوچک‌تر است، اما چند دقیقه یک‌بار صدای گریه یکی از این بچه‌ها را درمی‌آورد و بعد به‌سرعت در آغوش مادرش پناه می‌گیرد، اما مادرش با صورتی درهم و غم‌زده، این کودک سه‌ساله را سرگرم چیز دیگر می‌کند تا زودتر به جمع بچه‌های داخل اتاق برگردد و بعد دستش را زیر چانه می‌گذارد و می‌گوید: «این مدت که پدرش را ندیده، بی‌تاب شده و تمام روز بی‌قراری می‌کند».

بعد آهسته سرش را پایین می‌اندازد و به صحبت بقیه اهالی خانه گوش می‌دهد. گوشه دیگر این خانه محقر، مادربزرگ امیر‌علی که پیرزنی ریزجثه است، بی‌صدا نشسته و قطره‌های اشکش را که آرام‌آرام به روی صورت پرچین و چروکش پهن می‌شود، پاک می‌کند، با گویش خاص افغانستانی زیر لب زمزمه می‌کند: «۴۰ روز است که روز و شب نداریم، هر‌روز با گریه می‌گذرد، هر‌روز جلوی در دادگاه هستیم تا خبری بگیریم، اما هیچ چیزی به ما نمی‌گویند، اصلا جواب ما را نمی‌دهند».

مهاجرتی برای ساختن زندگی بهتر
«حسین»، جوان معروف به زورگیر خیابان نیایش که در مرداد‌ماه کلیپی از زورگیری او از یک ۲۰۶ سفید در فضای مجازی منتشر شد، بعد از انتشار صحنه زورگیری و ایجاد رعب و وحشت در جامعه، به‌سرعت دستگیر شد و بعد از یک‌ماه حکم اعدام آن صادر شد و حالا کودک سه‌ساله‌اش منتظر برگشت او به خانه است.

برادر بزرگش از روز‌های دوری می‌گوید که در نبود همیشگی پدر، حکم بزرگ‌تر خانه را داشته و حسین را در آغوش می‌گرفته تا از میان ناآرامی‌های افغانستان برای زندگی بهتر به مرز ایران برسند، حالا ۱۷ سال است که ساکن یکی از مناطق پرمعضل شهر تهران، یعنی هرندی هستند؛ منطقه‌ای که در آن آسیب هر‌روز آبستن درد جدید می‌شود و سیاهی سهم اجباری خانه‌های بسیاری از آن محل است.

برادر حسین آرام به پشتی کوچکی تکیه می‌دهد، با دقت به دنبال چیزی در گوشی همراه خود می‌گردد، «چند لحظه صبر کنید، تا چیزی نشانتان بدهم، الان پیدا می‌کنم، همین‌جا بود، آهان، ببینید این برادرم»، عکسی از نوجوانی برادرش را پیدا می‌کند و جلو می‌آورد: «ببینید، اینجا، این پسری که لباس نارنجی دارد، برادر من حسین است، اینجا یکی از مرکز‌های خیریه شوش است که برادرم آنجا مدتی درس می‌خواند.

این گروه خیلی به ما افغانستانی‌ها کمک می‌کردند... برادرم پیش همین گروه فوتبال یاد گرفته بود و خیلی خوب و حرفه‌ای بازی می‌کرد». همان موقع مادر حسین دستی بر روی گونه‌های خود می‌کشد و شروع می‌کند، از خاطرات دور فرزندش روایت‌کردن «پسرم تا کلاس ششم در مدرسه معمولی مثل بچه‌های دیگر درس خواند، اما بعد از آن دیگر نتوانست، چون ما مدرک یا شناسنامه‌ای نداشتیم و برای همین مدرسه‌ها هم پسر من را قبول نکردند.

چند وقتی هم در همین مؤسسه‌های منطقه خودمان درس خواند». برادر حسین، صحبت‌های مادر را از سر می‌گیرد و اضافه می‌کند: «این بچه چند سالی است که کار خیاطی می‌کند، یعنی با کار خیاطی خرج خانه را درمی‌آورد، اما با دوستان ناباب دوست شد، ما که پدر نداشتیم، برای همین خودمان از بچگی خرج مادر و خواهرمان را دادیم، بعد هم که ازدواج کرد و رفت سمت شهریار. نمی‌دانم آن روز چه چیزی مصرف کرده بود که این کار را کرد.

دوستانش قرصی یا دارویی به او داده بودند، بعد هم گفته بودند برو از آن ماشین، گوشی صاحبش را بگیر و بیا. برادر من هم که در حال خودش نبوده، رفته گوشی را از صاحب ماشین گرفته. اصلا حسین چنین بچه‌ای نبود که زورگیری یا خفت‌گیری کند. با خانمش دوتایی خیاطی می‌کردند و به این شکل هم زندگی می‌کردند. الان همه دوستان برادرم را گرفتند، هر ۱۲ نفر در آگاهی شاپور هستند».

همسر حسین، زن جوانی که حالا درگیر آینده نامعلومی شده، تمام مدت با چهره‌ای ثابت در سکوتی فرو رفته و فقط هر‌از‌گاهی جمله‌ای کوتاه می‌گوید و دوباره ساکت می‌شود. از زندگی در ترکیه و ماجرای برگشتشان به ایران می‌گوید، از روز‌هایی که این زوج جوان در ترکیه زندگی جدیدی را شروع کرده بودند، اما بخت با آن‌ها یار نبوده و به اجبار به ایران بازمی‌گردند، بین صحبت‌ها از بیماری کودک سه‌ساله اش می‌گوید؛ بیماری‌ای که آثار زخم‌های ترمیم‌شده آن بر روی شکم و پهلو‌های کوچک امیرعلی نمایان است و ادامه می‌دهد: «امیرعلی از وقتی به دنیا آمد روده‌هایش مشکل داشت، حتی مدتی روده‌ها را از شکمش خارج کردند و چند عمل پشت هم انجام داد، برای عمل‌ها به ترکیه رفتیم، چون ما آنجا هم که اتباع محسوب می‌شدیم، ولی عمل‌ها رایگان انجام می‌شد، بعد هم قصد کردیم همان‌جا بمانیم، در استانبول خیاطی می‌کردیم، اما یک دفعه ماجرای کرونا پیش آمد و همه‌جا قرنطینه شد، دیگر آنجایی که ما کار می‌کردیم هم تعطیل شد و جایی نبود که کار کنیم، کرایه خانه و خرج و مخارج هم آنجا خیلی بالا بود، برای همین دچار مشکل مالی شدیم و به ایران برگشتیم، الان هم یک عمل دیگر باید انجام دهیم، ولی پولش را نداریم».

از دوستان همسرش که می‌پرسم، آهسته می‌گوید: «ما اصلا شهریار زندگی می‌کردیم که دوستانش مدام تماس می‌گرفتند که با هم بیرون بروند. ما که نمی‌دانستیم چه خبر است، مدام تماس می‌گرفتند و به حسین می‌گفتند برویم فوتبال بازی کنیم. آن‌قدر با این رفیق‌های ناباب گشت که این‌طور شد. به همسر من می‌گفتند با پول کارگری نمی‌توانی خرج عمل پسرت را در‌بیاوری، بیا با ما این کار را انجام بده، کم‌کم افتاد در خط مواد و قرص و این اواخر مواد هم مصرف می‌کرد، اما من نمی‌دانم چه چیزی مصرف می‌کرد، فقط از حالت‌هایش متوجه می‌شدم چیزی مصرف می‌کند. البته آنجا از او تست گرفتند و خودش هم گفته که در حال خودم نبودم که این کار را کردم».

با هر سکوتی در میان صحبت‌های اهالی خانه، صدای بازی کودکان، نوری به فضای خانه می‌بخشد و با شروع مجدد صدای بزرگ‌تر‌ها تیرگی دوباره در فضا حاکم می‌شود. مادر امیر‌علی، بین صدا‌های در‌هم‌تنیده‌شده کودکان، به صحبت‌های خود ادامه می‌دهد که: «همه رفیق‌های همسرم، بچه‌های همین منطقه هستند.

چون این بچه‌ها خانواده درست‌و‌حسابی که نداشتند، با همدیگر در محل ول می‌چرخیدند، همین‌ها باعث شد تا همسر من هم به این راه کشانده شود. اصلا به شما گفتیم که قبلا حسین فقط فوتبال کار می‌کرد». همان موقع برادر حسین، حرف عروس خانه را قطع می‌کند و با صدای بلند، به میان صحبت وارد می‌شود و می‌گوید: «یکی از همین مؤسسه‌های شوش، حسین را به کلاس فوتبال می‌برد، برادرم پیشرفت کرده بود، حتی در استادیوم آزادی هم بازی می‌کرد، اما بچه‌های محل از راه به درش کردند که این‌طور شد، به شکلی که وقتی کسی جلویش سیگار هم می‌کشید، حالش بد می‌شد و بدش می‌آمد. به جوان‌های سیگاری می‌گفت به جای این کار‌ها بروید ورزش کنید. تا ۱۵، ۱۶‌سالگی فوتبال بازی می‌کرد. اما الان کجاست؟ ما فقط شنیدیم پلیس ریخته همه دوستانش را هم گرفته است. هیچ چیز دیگری نمی‌دانیم».

مادری با ترس از داغ فرزند
مادر حسین زنی ریز‌اندام است. با هر جمله پسر و عروسش، قطره‌های اشکش را با گوشه روسری سیاه‌رنگ روی سرش پاک می‌کند. یکباره دستش را روی پا‌های لرزانش می‌کوبد و با صدایی نسبتا بلند می‌گوید: «ما هیچ چیز نمی‌دانیم، به ما چیزی نمی‌گویند، ما را در دادگاه راه نمی‌دهند». برادر حسین به نشان تأیید در ادامه صحبت‌های مادرش، کمی جلو می‌آید و ادامه می‌دهد: «امروز خانمش رفته بود تا برگه ملاقات حضوری بگیرد، اصلا راهش نداده بودند. فقط یک بار از پشت شیشه ملاقات داشته. این روز‌ها سخت می‌گذرد. آن روزی را که متوجه این ماجرا شدیم، هرگز فراموش نمی‌کنم. یکی از دوستانش آمد به ما گفت داداشت را گرفتند، خبر داری؟ گفتم، نه. چرا؟ گفت: سوار موتور بوده و مأمور‌ها دنبالش بودند. اما بعد از آن ما سه روز از حسین بی‌خبر بودیم».

مادر حسین قطره‌های اشک روی صورتش را مرتب پاک می‌کند و با صدای لرزانی می‌گوید: «آن روز من سر کار بودم، بعد هر‌چه گریه کردم که این بچه است، پدر هم نداشته، فایده نداشت، کسی به حرف من گوش نکرد».

قطره‌ها روی خطوط پیر صورتش نقش بازی می‌کنند و بعد از صحبت‌هایش، سکوتی چند‌ثانیه‌ای حکمفرما می‌شود و صدای بازی کودکان تا حدودی این سکوت را برهم می‌زند. برادر حسین که تا این لحظه در فکر فرو رفته بود، با چشمان خیره به زمین، می‌گوید: «من آن روز سر کار در میدان پونک بودم که این اتفاق افتاد. ما اول فکر کردیم به دلیل مشکل بی‌مدرک‌بودن او را گرفته‌اند. اما بعد از سه روز که با مادرم و همسرش به اداره آگاهی رفتیم تا پیگیری کنیم، به ما گفتند برادرتان همین‌جاست، اما دیگر جواب ما را ندادند و گفتند دیگر اینجا نیایید. بعد از یک هفته هم که فیلمش در رسانه‌ها پخش شد. ما هیچ اطلاعی از جریان پرونده و دستگیری نداشتیم تا اینکه مثل بقیه مردم ما هم آن فیلم اعترافش را دیدیم. ما همه با دیدن این فیلم یکه خوردیم. هر‌کسی که ما را می‌شناخت، از این اتفاق تعجب کرده بود».

اصلا نه تا به حال وکیل را دیدیم و نه به دادگاه راهمان دادند
زن حسین، حین صحبت‌ها، دستش را زیر چانه خود می‌گذارد و به گل‌های کهنه قالی خیره می‌شود، اما مشخص است تا الان تمام حرف‌ها را به خوبی دنبال کرده و برای همین بعد از اتمام روایت‌های برادر حسین، از احوالاتش در زمان اطلاع از خبر دستگیری می‌گوید: «اول که این خبر را شنیدم، فکر کردم شاید تصادف کرده، بعد هم که با برادر و مادرش پیگیری کردیم، متوجه شدیم چه اتفاقی افتاده، من اصلا باور نمی‌کردم چنین اتفاقی افتاده باشد.

همان روز که دادگاه داشت، ما حضور نداشتیم و به ما اطلاع نداده بودند، اما بیرون دادگاه همان خانمی که در فیلم ازش زورگیری شده بود، حضور داشت. من رفتم گریه و زاری کردم که به بچه کوچک من رحم کنید، اما مأمور اجازه نداد با هم صحبت کنیم. همان موقع پدر همان خانم سمت ما آمد و گفت «ما راضی به این حکم نیستیم، راضی نیستیم برای یک گوشی این کار را با او انجام دهند». اصلا هم معلوم نیست گوشی کجاست و چه اتفاقی افتاده.

حتی نمی‌توانیم حضوری ملاقات داشته باشیم تا در مورد این ماجرا با حسین صحبت کنیم. در‌صورتی‌که اصلا اجازه نمی‌دهند حتی ما درخواستی داشته باشیم. الان هم زندان قزل‌حصار است. از خودش که در مورد حکم پرسیدم، گفت «۱۰ سال زندان و اعدام در ملأ عام حکم دادند»، اما چیزی که ما در فضای مجازی و رسانه دیدیم، نوشته بود ۲۵ سال زندان و حکم اعدام که، چون تا الان ما اصلا وکیل این پرونده را ندیدیم و نامش را نمی‌دانیم، اصلا نمی‌دانیم حکم دقیقی که دادند چیست و آیا می‌توانیم تلاش کنیم تا تغییری ایجاد شود یا نه. اصلا جواب ما را نمی‌دهند و نمی‌گذارند حتی داخل دادگاه شویم». برادر حسین دستش را به نشان تأکید در هوا تکان می‌دهد و ادامه می‌دهد: «حتی اجازه نمی‌دهند وارد دادگاه شویم. تا دم در می‌رویم، چون افغانستانی هستیم هزار حرف به ما می‌زنند.

مأمور جلو می‌آید و ما را بیرون می‌اندازد. الان شرایط پرونده همدستش را که ایرانی بوده، می‌بینیم، مادر و پدرش راحت می‌روند و می‌آیند، کسی هم با آن‌ها کار ندارد، در‌صورتی‌که ما اصلا حتی وکیل پرونده را هم ندیده‌ایم، حتی اسم وکیل را هم نمی‌دانیم. حتی جلوی در دادگاه هم نگذاشتند بمانیم».

از بین حرف‌های مادر حسین، مشخص است که در یکی، دو روز گذشته جلوی دادگاه رفته، اما کسی به درخواستش برای ملاقات اعتنا نکرده و با گویش خاص خود ادامه می‌دهد: «ما اصلا نمی‌دانستیم دو دادگاهی که تا الان داشته چه زمانی بوده، ما خودمان آن‌قدر جلوی در دادگاه می‌ماندیم که اتفاقی می‌دیدیم او را می‌برند یا می‌آورند. اصلا نمی‌گفتند ما خانواده‌اش هستیم و ما را در جریان پرونده قرار دهند».

همسر این جوان معروف به زورگیر اتوبان نیایش، از روز‌های اول دستگیری همسرش می‌گوید که برای پیگیری پرونده همسرش همراه فرزندش به دادگاه انقلاب رفته بوده و با همان بی‌حوصلگی ادامه می‌دهد: «آن روز درخواست کردم که بگذارند همسرم را ببینم؛ اما من را هم سوار ماشین کردند و آمدند خانه ما و کل خانه را گشتند؛ اما هیچ چیزی پیدا نکردند؛ در‌صورتی‌که در خانه دوستش کلی وسیله‌های مختلف پیدا کردند، با دستبند و پابند همسرم در ماشین بود و پسرم که این صحنه‌ها را دیده بود تا چند روز حالش بد بود». الان ما هم هیچ جایی را نمی‌شناسیم تا ما را راهنمایی یا کمک کنند.

چند روز پیش هم که توانستم با قاضی پرونده آقای صلواتی صحبت کنم، گفت همسرت جرم کرده و باید مجازات شود، ما هم خودمان برایش وکیل گرفتیم و نمی‌خواهد شما کاری انجام دهید. هرچه گفتم برای عمل پسرم این کار را کرده، قاضی می‌گفت خب از خیریه کمک می‌گرفت تا تو را هم در این شرایط نگذارد. در‌صورتی‌که پدر همان خانمی که سوار ماشین بود، به ما می‌گفت همسرت آسیب جسمی نرسانده و ما راضی به این حکم نیستیم.

قاضی گفت همسرم محکوم به اعدام شده و درمورد ماجرای چند سال حبس در پرونده هم گفت این برای مجازات سرقت‌های دیگرش است. چیزی هم که ما در فضای مجازی می‌بینیم، نوشته ۴۶ تا شاکی دارد. به قاضی گفتم این همه سرقت را همسر من انجام نداده، فقط همان چند باری که مواد مصرف کرده، این کار‌ها را کرده؛ اما اصلا به حرف ما کسی گوش نمی‌دهد و برای هیچ‌کدام از دادگاه‌ها به ما اطلاعی ندادند تا حداقل شاکی‌های پرونده را ببینیم. فقط می‌دانیم دادگاه بعدی که ۱۱ مهر خواهد بود، دادگاه فرجام‌خواهی است».

برادر این جوان، به نظر هنوز حرف‌های نزده دارد، به کوله‌پشتی صورتی‌رنگ دختر خردسالش که گوشه پذیرایی رها افتاده، نگاه می‌کند و با صدای غمناکی در آخرین لحظات حضورم در این خانه می‌گوید: «این بچه شاید اگر درس می‌خواند، درگیر چنین شرایطی نمی‌شد، من حتی الان سه سال است که با التماس دخترم را در مدرسه ثبت‌نام می‌کنم. چون افغانستانی هستیم، با هر زحمتی تلاش می‌کنم دخترم حتما درس بخواند، هر سال با هزار التماس و خواهش دخترم را در مدرسه ثبت‌نام می‌کنند، ما حتی یک حمایت ساده درمانی هم نداریم، شرایط بسیار سخت است. از کودکی که امکان درس‌خواندن ندارد، چه توقعی می‌توان داشت؟ ما امیدواریم این حکم را تغییر دهند».

حالا همه اهالی خانه آرام و بی‌صدا گوشه‌ای نشسته‌اند، شاید فکر می‌کنند تمام آنچه را باید به طور کامل شرح دادند و دیگر قصه ناگفته‌ای از این ماجرا باقی نمانده است. تنها صدای بازی کودکان، امیدی در این فضای غم‌زده ایجاد می‌کند، همان موقع امیرعلی با قد کوتاه و مو‌های نامرتبش به سمت مادرش می‌دود و همچنان مادر با بی‌حوصلگی او را سرگرم کار دیگری می‌کند تا از صحبت‌ها درمورد ماجرای پدرش دور بماند و کمتر چیزی بشنود؛ اما نگاه‌های منتظر این خانواده در هنگام خداحافظی، نشان از نیاز به حضور فردی به‌عنوان منجی برای شکستن حکم اعدام فرزندشان را دارد.

حق آموزش را که از کودک بگیریم، نتیجه‌ای جز افزایش آسیب نخواهد داشت
یکی از مددکار‌های اجتماعی فعال در منطقه شوش و هرندی که با این خانواده هم ارتباط تقریبا نزدیکی داشته، به تأثیر نقش آموزش و حضور کودکان در فضای مدرسه بر کاهش میزان آسیب‌ها و معضلات اجتماعی که گاه منجر به بزه‌دیدگی کودکان و نوجوانان می‌شود، اشاره می‌کند و می‌گوید: حضور کودکان در مدرسه علاوه بر بحث آموزش که اتفاق می‌افتد، منجر به آموزش‌پذیرکردن آن‌ها خواهد شد.

در مدارس قوانین را به کودکان یاد می‌دهند تا همان را در جامعه اجرا کنند، در واقع مدرسه دومین نهاد جامعه‌پذیر‌کننده کودکان است، حال در منطقه‌ای مثل دروازه غار، اگر کودکان در این بافت فرهنگی، مدرسه نروند، جایگزین مدرسه، برای آن‌ها خیابان است و این خیابان است که آن‌ها را به شکل دیگری جامعه‌پذیر می‌کند، همین جامعه‌پذیری به شکل خیابانی، باعث آشنایی این کودکان با بسیاری از بزهکاری‌ها و خلاف‌ها خواهد شد. با این شیوه هر سری بعد از انجام یک ناهنجاری به دنبال فعل چالش‌برانگیزتر دیگری می‌گردند.

در کنار این باید اضافه کنم که در دروازه غار مراکز مردم‌نهاد بسیاری وجود دارد؛ اما اغلب آن‌ها فقط مقطع ابتدایی را پوشش می‌دهند؛ یعنی هر چقدر هم بگوییم این سازمان‌ها کار خودشان را به‌درستی انجام می‌دهند؛ اما به هر حال آن هم محدودیت‌های خودش را دارد. در هر حال در مقاطع بالاتر این بچه‌ها باید به مدرسه بروند، آن هم مدارسی که پیش‌از‌این آن‌ها را راه نمی‌داده یا خود بچه‌ها به دلیل نداشتن امکان مالی آنجا تحصیل نمی‌کردند. قبلا تحصیل کودکان در مدارس دولتی سخت بود؛ ولی الان سخت‌تر هم شده و حتی می‌توان گفت اصلا تحصیل کودکان اتباع به شکلی غیرممکن شده است.

این مددکار اجتماعی اضافه می‌کند: مواردی مثل نداشتن اوراق هویتی و سرشماری، مانع از ثبت‌نام این کودکان می‌شود، در کنار آن اگر این موارد را هم انجام دهند، شرایط مالی مانع ثبت‌نام آن‌ها خواهد شد. همه این موارد باعث آن می‌شود که این کودکان از فضای آموزش دور بمانند و با سن کم وارد بازار کار شوند. اغلب کار‌های این منطقه هم خلاف هستند از خرده‌فروشی مواد تا دزدی و کار در کارگاه‌های زیرزمینی که هزار آسیب برای کودکان دارد. باید این را هم در نظر بگیریم، کودکی که در مدرسه حضور دارد، در هر صورت یک ناظم یا معلمی او را مدیریت می‌کند، هر چقدر هم بخواهیم بگوییم آن مدرسه خیلی تخصصی و حرفه‌ای نبوده باشد؛ اما در هر حال نظارت کلی وجود دارد؛ اما این قضیه برای کودکانی که مدرسه نمی‌روند، کاملا فرق می‌کند؛ چون به طور کامل رها هستند، هیچ نظارتی روی آن‌ها وجود ندارد و می‌بینیم که این بچه‌ها از همان سن کم به سمت مواد و اعتیاد می‌روند و این موضوع که از کودکان برای خرید و فروش مواد استفاده کنند، در دروازه غار خیلی رایج شده است.

در این منطقه هر چیزی را که سخت پیدا کنید؛ اما مواد مخدر به هر شکلش را در کمتر از دو دقیقه می‌توانید تهیه کنید. در پایان هم باید به این موضوع اشاره کنم که تابستان امسال به دلیل چالش‌های موجود برای ثبت‌نام مدرسه کودکان بسیار سخت گذشت و حتی از بچه‌ها کسانی بودند که وقتی می‌خواستند از مشکل ثبت‌نام‌ها حرف بزنند، بغض می‌کردند. من نمی‌دانم این چه نوع سیاستی است؛ اما واقعا می‌دانیم اگر از فردی مثل حسین حمایت می‌شد، شاید درسش را ادامه می‌داد و هیچ وقت این اتفاق برای او پیش نمی‌آمد. باید در نظر بگیریم که هزینه تحصیل چقدر است و هزینه برخورد با این جرائم چقدر خواهد بود.



سلام پرواز
خیرات نان
بلیط اتوبوس
تبلیغات تابناک
اشتراک گذاری
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۱۸
در انتظار بررسی: ۳۱۳
انتشار یافته: ۱۵۶
اولا از از زن و دختر شما زورگیری کند و حتی با چاقو جونش را بگیرد انوقت همین چرندیات را می نویسی؟ دوما اگر تحصیلات داشت زورگیری نمی کرد ؟ الان زورگیرهای ایرانی و اروپایی دارای تحصیلات هم هستند چی ؟ عجب تحلیل احمقانه ای نوشتید
پاسخ ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۴:۴۴ - ۱۴۰۱/۰۷/۱۲
خانم یکبار دیگر فیلم را ببین مواد کجا بود طرف سرحال سرحال است و کامل در اوضاع مسلط است. هرنوع زندگی داشته باشی بهتر از زندگی در کنار چنین فردی است.
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۵:۴۰ - ۱۴۰۱/۰۷/۱۲
براي خانواده خودم اگر زورگيري مي كرد اما آسيب جاني نمي زد ، راضي به گرفتن جانش نبودم. حبس است شلاق هست و مجازاتهاي ديگر
احد
| United States of America |
۰۶:۲۹ - ۱۴۰۱/۰۷/۱۳
اولاً اگر برادرت این زور گیری را انجام داده بود میگفتی اعدام.دومااگه اعدام شد همه چیز حله
فرهاد
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۱:۲۶ - ۱۴۰۱/۰۷/۱۳
اینارابایدتیرباران‌کردتادیگه‌امثال‌این‌آدماازاین‌غلطانکنن
نباید به اینگونه افراد ترحم کرد؟؟!! جامعه به دلیل عرض اندام اینگونه افراد واقعا" نا امن شده است.
هیچکدام از اینها مجوز زور گیری و ترساندن و ایجاد رعب و وحشت و تهدید جان مردم نیست
ننه من غریبم بازی در نیارید خودش که بیشتر باید به خانوداه اش فکر میکرده که نکرده
آقا او رو خدا این افغانی جماعت رو از کشور بیرون کنید هر چی جرم و جنابت اتفاق میافته ۹۰ درصدش کار افغانی هاست الان جنوب شده پر افغانی ، ایرانی ها میرن اروپا جاشون با افغانی پر میشه
کاش می بخشیدن، خطای این آدم از بی سوادی و بی دانشی بوده، هر چند که ممکن بود منجر به کشته شدن انسان دیگری شود ولی باید منصفانه رفتار کرد، این بندگان را خدا زده ضعیف هستند.
پاسخ ها
علی.
| Iran (Islamic Republic of) |
۰۰:۱۰ - ۱۴۰۱/۰۷/۱۳
چی میگی تو ؟!!! خواب زده شده ای ؟!!! باید قانون را سفت و سخت ترشکنن
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۲:۳۴ - ۱۴۰۱/۰۷/۱۳
باید فکر کنیم اگر اون زورگیر همین بلا رو سر خودمون میآورد چی؟ می‌بخشیدیم؟ اگر اون خانم رو می‌کشت چی؟ ضربات
روحی که این بی‌شرف‌ها به مردم وارد می‌کنند و ناامنی که در جامعه ایجاد می‌کنند هیچوقت از بین نمیره، اقداماتی که اینها در روز روشن در پیش چشم همه مردم انجام میدن یعنی از قانون هیچ حسابی نمیبرن، اگر این افراد بدون هیچ ترحمی اعدام بشن دیگه هیچکس جرأت نمیکنه در ملأ عام چنین غلطی بکنه ، اعدام شود تا امنیت تأمین شود
این هم نمک خوردن افغان ها و شکستن نمکدان!
پاسخ ها
علی.
| Iran (Islamic Republic of) |
۰۰:۱۵ - ۱۴۰۱/۰۷/۱۳
وقتی بعضی چهره های خودمان که با پول همین مردم یه سری از سرها درآورده ان ، اینگونه نمک میخورن و نمکدان میشکنن، واینهمه خسارات مالی وجانی ببار میارن, از بیگانگان چه انتظار؟!!!
نویسنده محتزم از اونور بوم نیوفتی
چندین میلیون افغانی رو سر این کشور آوار شدن اونوقت دولت موظف هست به همه خدمات کامل بده؟؟
کشورهای اروپایی و آمریکا و کانادا فقط چند هزار افغانی رو پذیرفتن و بقیه رو دارن بیرون میکنن اونوقت تو اینجا بالا منبر رفتی.
مگه همه کودکان ایرانی دارن آموزش میبینن. مدارس کپری به گوشت خورده؟؟؟
انسانیت خوبه اما توهم و از اونور بام افتادن خوب نیست.
۲۱ سال سن دارد و کودک ۳ ساله دارد ایشان ۱۷ سالگی ازدواج کرده بدون داشتن پشتوانه مالی و استقلال مالی حالا هم این نوشته دور و دراز را برای عفو یکی از ارازل افغانی نوشته اید که اگر احیانا هم آزاد شود چندی بعد با این سوابقی که دارد چند نفر را خواهد کشت اصولا اینها خیلی رحم و مروت سرشان نمی شود
پاسخ ها
علی.
| Iran (Islamic Republic of) |
۰۰:۱۷ - ۱۴۰۱/۰۷/۱۳
این نفر اول نیست و آخریش نخواهد بود
غم انگيزه، ولي همه كشورها قوانين سختي براي مهاجرت دارند. شخصأ موافق حضور پرشمار افغاني ها خصوصأ بدون مجوز نيستم. بسياري از مردم ايران در همين شرايط و حتي بدتر زندگي مي كنند.
عمل آن جوان مستوجب مجازات است اما اعدام بنظرم خیلی ناعادلانه است.شاید اگر آن دوربین نبود و بعدا به این جرم دستگیر میشدهرگز چنین حکم سنگینی برایش صادر نمیشد
پاسخ ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۴:۱۹ - ۱۴۰۱/۰۷/۱۲
دقیقا اگر رسانه ای نمی شد و باعث ترس فضای جامعه نمیشد همچین حکمی بهش نمی دادن
بقیه زورگیرها هم خانواده دارن پدر و مادر و شاید همسر و بچه، دلیل نمیشه چشم پوشی بشه ازحکمش،برای اون ترس و اضطرابی که تو دل طعمه هاش انداخته باید مجازات بشه، فکر کردن. اینجا هم مثل کشورداغون خودشونه، بزنن و در برن
به نظر من که اعدامش کنند, ولی جلوی ایجاد یه همچین وضعیتی رو برای افراد دیگه بگیرند!
در کشورهای توسعه یافته اگر چیزی به پدرو مادر مهاجر ندهند ولی به بچه کمک میکنن به شرط اینکه بچه تمام و کمال در اختیار دولت باشد . به راحتی بچه را از پدر و مادر بی صلاحیت مگیرند اما ایران چه؟؟
چه مقاله سوزناکی!
اگر طرف شناسایی نشده بود هنوز داشت با خشونت اموال مردم رو زور گیری میکرد. این مظلوم نمایی ها هم در این مواقع طبیعیه. به هر حال حداقلش این هست که از کشور اخراج بشه
خوب حالا اینهمه لفاظی و ننه من غریبم گفتی که چی بشه؟! به قول خودتون کسی که "ده‌ها فقره زورگیری در پایتخت" داشته اگر دستگیر نمیشد معلوم نبود چه فجایع دیگری رو رقم میزد. کمی هم از رنج روحی و روانی قربانیان زورگیریهای این آدم نما می نوشتید نه اینکه با داستانسرایی بخواهید حقوق مالباختگان و زحمات پلیس را نادیده گرفته و بر روند پرونده تاثیر بگذارید.
فقط اعدام
پس چرا من که دوران دانشجوییم خرج مادر و پدر و برادرام رو میدادم رفتم نمایشگاه اتومبیل ماشین شستم درس خوندم نرفتم گوشی و کیف زن مردم رو خیابون بزنم؟
لطفا یکبار برای همیشه تصمیم بگیرید و کیف قاپهایی که باعث سرقت اموال مردم و مهم تر از اون ربودن آسایش روانی زن و بچه مردم میشوند را اعدام کنید
اگر نکنید مردم خودشون یواش یواش مثل برزیل میزنن تو خیابون ناکارشون میکنند و میشه هرج و مرج
پاسخ ها
ع
| Iran (Islamic Republic of) |
۰۶:۲۴ - ۱۴۰۱/۰۷/۱۲
آفرین
فقط اعدام
شروع کردید دوباره
مثنوی هفتاد من کاغذ در دفاع از یک زورگیر خشن که باعث ایجاد رعب و وحشت و ناامنی در جامعه شده است
نویسنده عزیز اگر دختر، خواهر، همسر و یا مادر خودت به این شکل ازش دزدی شده بود بازهم هم اینطور وجیزه مینوشتی؟
توروخدااین داستانهای احساسی رونگید,همه زورگیران واوباشان وسارقین چنین داستانهایی توزندگی دارندولی دلیل نشدکه گذشته زندگیشون باعث چشم پوشی ازجرمشون بشه شایدتواون حالی که دارن وقرص یاموادبه بدن زدندباعث ازبین بردن جان انسانها بشند,بگذاریدحکم اجرابشه ودرس عبرت دیگران دیگربشه,بگذاریدانسانهادرامنیت زندگی کنند.
خدایا مرا ببخش که نا آگاهانه اعدام را سزا وار دانستم و نظر دادم .الهی العفو
این قابل قبول نیست یه خارجی بیاد داخل کشور و با قمه به یک زن تعرض کنه و بعد بیایید داستان احساسی بنویسید.
حالا چیکار کنیم؟؟؟؟ای وای
پاسخ ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۰۲:۴۸ - ۱۴۰۱/۰۷/۱۲
مگر قانون حد جرم رامشخص نکرده اجرای حکم دادگاه الزامی هست واحساسات نباید مانع شودامنیت ملی وزحمت پلیس آگاهی رانادیده گرفتن هم جرم محسوب می شود و باعث بی ثباتی قانون می‌شود
خوب اینجوری که همیشه مجرم پسر یک پدر و مادر است و احتمالا همسر یکی و شاید هم پدر یک بچه
حالا اگه یک مجرم پدر و مادرش فوت شده باشند و مجرد باشه اشکال نداره اعدام بشه ولی این یکی گناه داره؟
سلام ، چطور میشه برای هزینه عمل کودک این خانواده کمک کرد ، کاش آدرس یا شماره تماسی میگذاشتید ممنون
پاسخ ها
علی.
| Iran (Islamic Republic of) |
۰۰:۲۴ - ۱۴۰۱/۰۷/۱۳
اگه قصد کمک مالی داری, خیلی‌از بچه های مملکت خودمان
، اگه بخوای برای شماره حساب هارا پیدا میکنم ، میفرستم هستن
انگار بدهکار شدیم
این از یه زورگیری کرده حکمش اعدامه. ولی وقتی کسی یا باندی خون از این نفر رو تو شیشه می کنن و دزدی و اختلاس می کنن چی یا در بورس از مردم‌می دزدن. یکی دزدی آشکار می کنه یکی پنهان. مثل مسئولین دزد
فقط اعدام
متاسفانه بدلیل رفتار مغایر.مسولین با قانون اساسی نه تنها برای بچه های اتباع بکله برای فرزندان این مرز و بوم هم داره اتفاق میفته کجاست اون قانون اساسی که گفته تا پایان متوسطه باید شرایط تحصیلی رایگان در اختیار قرار داده بشه
غلط کردن. اعدام خیلی حکم معقولی برا این اشغال هاس
مسئولین مربوطه باید به حقوق و انتظارات بحق خانواده مجرم توجه کنند و از ضعف آنها سوء استفاده نکرده و به عدالت رفتار کنند.
افغانی جرات کرده در ایران سرقت کرده باید به شدت بااون برخورد کرد خیلی ناراحته بره افغانستان
پاسخ ها
علی.
| Iran (Islamic Republic of) |
۰۰:۲۵ - ۱۴۰۱/۰۷/۱۳
اصلا ، این افغانیها در اینجا چکار میکنن؟! مگه خودشان مملکت ندارن؟!
جلال
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۰:۰۶ - ۱۴۰۱/۰۷/۱۳
انسانیت به مرز ساختگیمون نیست هر کسی ازاذ در هر جا دوست داشت زندگی کنه درست مثل ایرانی که امریکا زندگی میکنه فارق از رنگ و نژادش
مثلا با این گزارش می خواهید برای این کثافت ها دلسوزی کنید ترحم بر پلنگ تیز دندان. ستمکاری بود بر گوسفندان
هیچوقت نیامدیم یه کاری را اصولی و ریشه ای بررسی و حل کنیمف یا خیلی بی تفاوت و یا خیلی تند عمل میکنیم. هرچند زورگیری بسیار ناپیند است اما ریشه یابی و رفتار درست با این معضل از اعدام موثرتر است. اعدام این بدبخت مشکلی را از کسی و یا کشور و یا این معضل حل نمیکند.
معنی یك بار جستی ملخک
• تذکر دادن به شخصی که به صورت مکرر کار اشتباهی را انجام میدهد و تاکید بر آن که بالاخره گیر می افتد.

• این ضرب المثل زمانی به کار می رود، فردی کار خطرناکی را چندین بار تکرار می‌کند و از آن مهلکه جان به‌در میبرد و شخص دیگر از عاقبت گیر افتادن، به او هشدار می دهد.

• تکرار اعمال و رفتار غیر متعارف و ناهنجار که منتهی به آسیب رسانی به چیزی شود.,,,,, چه ایرانی باشد چه مهاجر، درس خوانده یا نه، این حرف ها عمل را توجیه کردند. امیدوا هستم فرجی بشود
فقط اعدام.پس قانون به چه دردی میخوره.اگه اعدام نشه ظلم وستم وزورگیری در جامعه زیادمیشه.وامنیت جامعه ازبین می‌ره.
اگر چنین باشد باید صحت و سقم مطالبشون باید بررسی شود شاید با این اوصاف حکم نقض شود راحت نباید از کنار این قضیه گذشت
بیشتربدبختی ونبود کارهمه دلیلش همین افغانها هستن با دستمزد کم ونداشتن بیمه در مملکتی که بیکاری زیادشده اینها هم قوز بالا قوز شده اند معلوم نیست روزی چند هزار وارد کشور بی درو پیکر ما میشوند اکثراً مجرد وبدون مدرک هستن ازکجا وچگونه وارد میشوند خدا میداند چه مملکتی که قانونی نداره که جلوگیری کنه پولداراشون به کشورهای دیگه میرن گشنهاشون سهم ما میشه اخه تا کی
پاسخ ها
جلال
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۰:۰۳ - ۱۴۰۱/۰۷/۱۳
مشکل ما جای دیگست وگرنه تو کشورهای نفت خیزی مثل ایران کارگر ارزان برای اقتصادش بسیار مفیده کشورهای عربی رو ببین چقد خارجی توشون کار مسکنن
با سلام البته کار بدی انجام داده شکی نیست ولی قتل نفس نکرده اعدام نمی شود
قانون باید اجرا بشه.بچه بازی که نیست.امنیت کشوری رو که نون ونمکشو خورده برهم زده انتظار مدال داره؟
با سلام انشاالله رافت اسلامی وگذشت شاکیان شامل حال این جوان نادان و نادم شود تا خانواده ای بی سرپرست وسرگردان نشود.به امید روزی که درهیچ جای دنیا اعدام نباشد انشاالله
روضه خوانی مکنید،هرکی خربزه میخوره باید پای لرزش هم بشینه،همین فتنه ها واغتشاشات نتبجه بی توجهی به قانون واجرای آنهاست،بخشش لازم نیست،اعدامش کنید.
ای کاش کسی به فکر بچه سه ساله ای باشد که اگر یتیم شود و نتواند درس بخواند چه آینده ای خواهد داشت. اگر حکم به زندان تبدیل بشه و در زندان کار یاد بگیره خیلی بهتره. اعدام همیشه راه حل نیست بخصوص اینکه شرایط بد کسی رو مجبور کنه دست به کاری بزنه
فقط اعدام !!!
رحم بر گرگ تيز دندان جفاست بر گوسفندان گله...
خلافکارای خودمون کم بودن, وارداتی ها هم بهشون اضافه شدن. یجوری درموردشون گفتین که انگار باید دلمون بسوزه. فقر دامن گیر خیلی هاست. این انکار شدنی نیست. بی عرضگی مسئولینه تا حد زیادی. ولی هرکسی فقیر و ندار بود حق نداره زندگی بقیه رو سیاه کنه. هرچند که فقر همسایه ی کفره. گریزی از این نیست در این جامعه ی رو به فنا
فقط اعدام بشه تا بقیه درس عبرت بگیرن
پاسخ ها
جلال
| Iran (Islamic Republic of) |
۰۹:۵۷ - ۱۴۰۱/۰۷/۱۳
گنده هاشون که دستشون تو بیت الماله و میبرند میخورند و میکشند چی
اختلاسهای به این بزرگی در کشور صورت میگیره هیشکی هم محاکمه نمیشه.اونوقت برای یه زورگیر که سنی هم نداره وبا بدبختی بزرگ شده آقایان قانونمند شدن وسریع حکم به اعدام میدن.خدا هم تو کار این قوانین جمهوری اسلامی مونده
یک حکم خدایی بهش بدیین.قطع دست .چون قتل نکرده قضاوت خیلی مشکله. یاقاضی الحاجات
بخدا بخاطربچه اش اعدام نکنین.بخاطرمواداینکاروکرده دست خودش نبوده
غلط کرده مرتیکه اعدامش کنن شر اینها کم بشه همه زور گیرا ودزدا رو باید دار زد
تبعه باید از کشور بیرون بشه
باسلام.
بنده اهل افغانستان هستم.
ببینید این خانواده اهل بزهکاری نیستن، این پسر با توجه به محیط وافراد ناباب به این کار سوق داده شده بنظر حقیر اگر فرصت داده بشود امکان اصلاح وجود دارد بخصوص اینکه زن وبچه دارد.بله باافراد شرور غیر قابل اصلاح طوری دیگری باید برخورد شود.
فقط اعدام
هر دفعه که دستگیر میشن باید یک انگشت قطع و ۵سال حبس داشته باشه.
این فرد باید مجازات بشه ، ولی اعدام حقش نیست
آنها که دلسوزی میکنند اگر به خانواده خودشان جنین عملی میشد بازهم همین را میگفتند اعدام چاره این بی حرمتی هاست
افغان ها اصلا رحم ندارند ..مرحبا به قاضیپرونده
باحکم تعهد آزاد بش
ایا همه زورگیران و سارقان حکمشان اعدام است یا چون این زورگیری در دنیای مجازی پخش شد این بنده خدا باید تاوانش را پس بدهد قانون برای همه یکسان است پس بنظر من مجازاتش زندان است ن اعدام
بایداعدام بشه اگر دستگیر نشده بود تا حالا زور گیری میکرد همه مجرمان خانواده دارن باید عدالت اجرا بشه
بنظرم لطفاً فاز احساسات بر ندارید همه چیز روی حساب و کتاب طبق نص قانون اساسی و قضایی به خانواده هم کمک کنید ، اجازه بدید وکیل ببینند و فرزند را و همه چیز شفاف ولی جو گرفتگی نه
رافت اسلامی ببخشین .از ایران بیرونش کنین بره افغانستان
با عرض سلام بنده از حکم اعدام برای ایشون استقبال میکنم چون که ما باید خودمان را بجای اون خانوم که ازش زورگیری شده بذاریم چقدر جو مملکت متشنج میشه و اگه از این زورگیر بگذرند از فردا یه عده اوباش هم راه میافتن برای زورگیری میگن تهش بخشش و از این حرف هاست قوه قضاییه باید با قاطعیت با چنین افرادی برخورد کند ممنون
نه اعدام کار درستیه و نه زورگیری خدا خودش بهترین و خیرترین اتفاق ممکن رو براشون رقم بزنه
قضاوت خیلی سخته
اصلن بیایید قانون را بردارید . و جاش هرکی هر کاری دلش خواست بکنه.
شما هایی که مصمم به اعدامید پس دم از مسلمونی نزنید کجاس بخشش اسلامی و گذشت و مردانگی
اصلانمیتونم نظربدم
حکم سنگین براش بریدن در صورتی که خیلی از ایرانیها ازاین کارها شده کار روزانشان میرن
چند روزی زندان باز بر میگردن تو جامعه و دزدی اگر قانون اجرا میکنند باید کسی که دزدی کرد دستش قطع کنند ایا تو کشور ما این کار رومی کنند قضاوت با شما
اینها توجیه کننده عمل شنیع و مجرمانه نیست
اگر دستش در ملا عام قطع میشد
یه ترسی تو دل بقیه خفت گیرا میفتاد اینم حداقل ادب میشد
کسی که آرامش از مردم می‌گیرد باید از بین بره.
شاید برای دیگران عبرت شد.
ولی آیا هرکس در ایران سلب آرامش میکنه از بین میبرنش.؟
سلام حکم اعدام خیر فقط زندانی سنگین یا بفرستند کشور خودش
اگه قراره موبایل قاپی اعدام بشه ، بایدنصف ملت ایران اعدام می شد
سلام اعدام خیر فقط زندانی سنگین یا بفرستند کشور خودش چون قتل نکرد
سلام اگر ایرانی بود همین حکم را بهش میدادن
خدا یا به دادش برس
یعنی چی این داستان رو احساسی میکنی داداش برو از مال باخته ها هم امار بگیر با چه بدبختی پول جمع کرده که یه گوشی بگیره اون وقت یک بی پدر بیاد به دزده بره خانواده اون نفر حتما میدونستن که از کجا پول میاره اون موقع چرا جلوش رو نمی گرفتن همچین ادمایی باید اعدام گردند
این افغانیا خیلی پرو شدن .حقشه که اعدام بشه.
بنظرم همه اینابی برنامه گی دولت دولت که مهاجرمیپذیره بایدفکرتحصیل وشغل ودیگرضروریات اونا باشه گرچه که شهروندان خودمان از خیلی ازاینامحرومند
درسته کارسیاروحشتناکی انجام داده ولی بخاطرزن وبچش دیپورتش کنیدبه کشورش وبه هیچ عنوان حق ورودبه ایران رونداشته باشه
سلام اگر ایرانی بود همین فیلم رو بازی می‌کردید می‌گفتید قانون اینه میگه اعدام حالا برای این افغانی دلسوزی میکنید آینه‌ای که به خود رحم نمی‌کنند میخواهید به من و شما رحم کنند وقتی برای یک کرایه ناچیز استپ یک پدر ایرانی یک نان آور خانواده یک همسر رو چهار افغانی با ضربات چاقو میکشند شما خرج این خانواده رو میدهید اگر جای این افغانی یک ایرانی بود می‌گفتید که اراذل اوباش هست هرچه قانون گفت
بخشش لازم نیست اعدامش کنید.
ضمنا خانواده ایشان هم ریپورت کنید طالبان براشون تصمیم بگیره قرار نیست اینجا مردم تو شهر امنیت و آرامش نداشته باشند بخاطر این افراد
چرا حكم اين جوان كه مرتكب قتل نشده بايد اعدام باشد؟ چرا اينقدر راحت جان انسانها را ميگيرند؟ اگر بنا به اعدام باشد بايد اول از كساني شروع شود كه اين وضعيت اقتصادي را در جامعه ايجاد كردند كه مردم به نان شب محتاج هستند. كدام پدر و مادري است كه زجر كشيدن بچه اش را ببيند و نتواند خرج عملش را بدهد و كاري نكند چرا نميتوانيم خودمان را جاي ديگران بگذاريم، فقط چون اتباع هستند؟ اين همه بي رحمي واقعا ناراحت كننده است.
سلام به نظرمن اون ک تنها نبوده بقیه همدستاش چی میشه،الان یه ایرانی جرات داره تو افغانستان این کارو بکنه،هیچکی ثل افغانی بی رحم نیست نباید به اینا رحم کرد ، باید اعدام بشه ک درس عبرت بشه واسه افغانها دیگه
افغانی بیخود میکنه میاد تو ایران میچره بعد جرم هم مرتکب میشه. یه گزارش نوشتی اخرش جای شاکی و متهم عوض شده.
توکشور خودشون سرهیچی همدیگر رو می کوشند اینجا که ناامنی ایجاد کرده ببخشید تاادامه بد
زور گیر و خفت گیر چه ایرانی چه افغانی، بدون هیچ ترحمی باید اعدام شود
من موندم چرا این خبرنگار طوری جلوه میده که دل همه بسوزه برن رضایت بدن نه افغانی ها انقدر پرو شدن که ایران رو محل امن خودشون میدونن اتفاقا باید اعدام بشه تا حساب کار دستشون بیاد
بعدشم دولت یه کاری بکنه همشون رو برگردونن کشور خودشون الان تو آلمان هم انقدر گند بالا آوردن که دارن دیپورت شون میکنن
خدایا خودت رحم کن به حال این جوان
بیستر جرم و جنایت و تجاوز به عنف کار افغانی هاست،بدون گواهینامه رانندگی میکنن،صف نانوایی نصف بیشتر تنور نون میبرن ، من تو جمعشون بودم تشنه خون ایرانی هستن،بخدا بالای دو میلیون افغانی ساکن ایران شوخی نیست منفعتش برای مسولین کشورا بدبختیاش برای مردم کشورمونه
درست میگند اگه درس میخوند شاید اوضاعش اینی که حالا هست نبودتقصیر مسولین ما هم هست اگه اتباع وارد کشور میشه باید شرایط مثل برگ سبزش را فراهم کنند نه این که بخواند واسه یه برگه هفت خوان رستم را طی کنند
اصلا افغانی یا ایرانی یا فلانی بودن مهم نیست
عامل نا امنی باید اعدام شود هرکس خربزه خورده پای لرزشم میشینه قوه قضائیه بداند که
ترحم بر پلنگ تیز دندان ستم کاری بود بر گوسفندان
وقتی دولت اجازه میده اینا تو کشور بخورن بخوابن همین میشه و میان ازدواجم میکنن که بتر هم میشه انگاری کشور مال افغانها شده.درست همه انسانیم افغان مال ایران بوده اما تو این وضعیت که مملکت داره باید از کشور بیرون بشن همین ماها هستیم اینارو قاچاقی میارن ایران بعد افتخارم میکنیم ما شوتی هستین فکر بقیه رو نمیکنن بعضی ها بعد میگن ما مهین پرستیم
جناب آقای خاوری عزیز ۳ هزار میلیارد برده و رفته کانادا کاریش نداران یک نفر به جرم کیف قاپی اعلام میشود . . .بنازمت قانون گذار
فقط اخراج این ۲۰میلیون اتباع افغانی که از منابع و اشتغال و امکانات کشور مصرف میکنند.
خانواده ای که سرپرستش دزد ‌راهزن باشد امکان اینکه اعضا خانواده هم بشوند زیاد است ایران ما هم سرپرست نا اهل دارد باید جلوی فساد را از سر منشا گرفت وگرنه با گرفتن نمایشی چند دله دزد کار این مملکت به سرانجام نمی رسد
انگار مردم کلا دیگه رحم ندارن بخدا این آدمه شمایی که میگین اعدام بشه هزینه یک گوشی اعدام نیست کاش حبس ابد میخورد و تو زندان کار میکرد و خرج بچش رو میداد اما اعدام خیلی سنگینه واسه دزدی خدایی هر چی باشه انسانه فقط چون تو افغانستان بدنیا اومده نمیشه گفت باید بمیره هیچ کس دست خودش نیست کجا به دنیا بیاد
ما باید از افغانی ها حمایت کنیم یعنی چی اصلا برای چی اینقدر افغانی تو کشوره چند وقت دیگه نمیشه اینا رو کنترل کرد بسه از بس ریخت افغانی دیدیم نظام همین کارارو کرده مردم رو نسبت به خودش بی اعتماد کرده برن کشور خودشون مشکلاتشونو حل کنن بشینن درست زندگی کنن تا که میخوان اویزون کشورای دیگه باشن مخصوصا ایران
بعد از سالهای سال فقط توی یک پرونده با توجه به شرایط اجتماعی پلیس و قوه قضاییه کارش درست و به موقع انجام داد ، جان هر کس دوست داری الکی جو سازی نکن ، یه غلطی کرده باید مجازاتش بکش
هر چه زودتر باید اعدام بشه خانواده اون هم از ایران اخراج بشن
این رای هم‌عادلانه است هم به نفع جامعه . باید درس عبرت بشه
فک کرده تو افغانستان بود چیکارش میکردن؟ طالبان تیکه تیکه میکردش جسدشو میسوزوند هنوز تو ایران با رافت باهاش برخود شده انشالله حکم زودتر اجرا بشه شکسته نشه
به نظر من خدا می‌بخشد شما هم ببخشید اینهای که میگن که اعدام کنند نفوذ بالله اگر جای خدا بودند روزی 1000بار آدم میکشند . انگار خودشون خطا نکردند.یه روزی خودت هم این دنیا گیر نکنی اون دنیا گیر خدا می افتید اونجا پس خدا فقط بگه بخشش نه فقط جهنم.
نه اعدام و نه زندان
بزارید برن در کنار طالبان جان خودشون حال کنن
بیائید حداقل باخود صادق باشید این قیافه کجایش به زور گیری میخوره بابا خودتان رابه اون راه نزنید اب رااز سرچشمه درست کنید اینقدر باکلمات بازی نکنیدولاپوشانی نکنید ندار یه گرانیه شکم گرسنه است نیاز است درک کنیدای مومنین
این چرت پرت که شما می گید فقط یک بار بااین زور گیرا مواجه باشه بعدا به ت می گم تمام هستی زند گی طر فه که یک موتور می برن
همه مردم زن و بچه دارند مشکلات اقتصادی هم دارند باید برند زورگیری کنند نه مجازات زورگیری روشنه. ولی زورگیر ان قلدری می کنند همه بگیرید و به مجازات برسانید یعنی در بین زورگیران متجاوز رعب و وحشت حاکم بشه
اصلا چرا تحصیل اونا باید از جیب مردم ایران هزینه بشه،از اول حضور مهاجر تو ایران کاردرستی نبوده،
سلام اصلا قابل قبول نیست بایداعمال قانون بشه اینااموزش دیده هستند وبازیگرخوب وحرفه ای
مملکت شده دزدخانه، وقتی هم بگیرنشون ننه من غریبم بازی در میارن .
دیگه ننه من غریب بازی در آوردن فایده ای نداره
اینو که اعدام کنن. وکاش با این و در کنار این چندتا ابر سارق و اختلاسگر رو هم سقط کنن تا بفهمند که دولت رییسی تعارف نداره. واقعا ایا میشه؟؟؟
نویسنده باید خچالت بکشه که با تحت تاثیر قرار دادن احساسات مردم و تحریک معربانی مردم برای یک بیشرف ،دزد و جانی ،قصد ایجاد جوی روانی برای بخشش وی دارد،کاش ناموس خودت رو جای اون دختر میگذاشتی
کاش همیشه قبل از قضاوت وصدور حکم برای دیگران خودمان را یک لحظه جای خطا کارها میزاشتیم شاید در آن شرایط کاری بیشتر از این از دستمان بر نمی آمد ،فقط خداوند هیچ خانه ای را بی سر پناه نکند
ب این افغانی ها اصلان خوبی نکنید اینها نمک میخورن نمکدان میشکونن بنده سه چهار کار کر افغانی داشتم چند سال کار کردن و بعدش مال اموالم برداشتن بردن دستم بجای نرسید
مطمئنی اگر زن خواهر یا ناموست رو جای خلوت تر گیر نمیورد اتفاق بدتری نمی افتاد؟
حکم اعدام برای ترسوندن کسایی که در ول ناپاکشون نیاتی دادند لازمه.
تمام این جماعت رذل باید اعدام شن چه افغانی چه ایرانی. ایران جای زورگیری و دزدز از ناموس نیست که هر کی تو کشورش مول نداشت بیاد اینجا سراغ ناموس مردم
چون دولت ازبابت اینه از سازمان بین الملل دولار میگیره اینا را بدون حساب کتاب از هر راهی وارد ایران میشوند
در کشور من افتابه دزد اعدام میشود ولی سارقان بزرگ ازادانه در بیت المال میچرند و میبرند و به ما پوزخند میزنند
اقا ۴۶ شاکی داره مطمئن باشید ۴۶ زورگیری ودزدیش هنوز کشف نشده هر بیسوادی میدونه که زورگیری جرمه پس بیسوادی بهانه خوبی نیست این افغانها بسیار نامردن من دیدم.
فقط اعدام
با اعدام این فرد ‌که همسر دارد وبچه کوچک دارد مشکل جامعه حل نمی شود .مگس درکجا زیاد است ‌.؟ جایی که آلودگی هست ..تا زمانی که آلودگی وفقر ومشکلات این جامعه حل نشود ‌..غیر از این افراد دیگری بالاجبار انجام می دهند ‌.اگر درجامعه مافقر نبود ‌.آن هم از گوشه ای از این جامعه تغذیه می کرد ولی افسوس ‌..من با اعدام این بچه مخالفم ‌.
ما حدود ده سال موسسه خیریه زدیم برای افغانهای پیر وناتوان وکسانی به هر طریقی نمیتوانن کار کننن ومشکلات حوادثی ازاین قبیل و متاسفانه از طریق سازمانهایی بین المللی هیچ کمکی به افغانهای ساکن در ایران نمیکنه بدلیل تحریم بودن ایران این پول رو در اختیار دولت افغان میکنه و بار سنگینی هم از از لحاظ مالی وهم از لحاظ امنیتی وهم شغلی و کسب وکار روی دست ملت و دولت ایران گذاشته که باید دولت هرچه سریعتر هویت اسکان وکار افغانها و موضوعات انهارو رصد و پایش کنه واین بنده خدا که این متن رو نگارش کرده هنوز سرش به سنگ نخورده
نابغه اختلاس که نکرده. زورگیری کرده. یعنی با تهدید چاقو چیز استده.
اینان ازهر قوم وتباری باشن دزد وآدم کش میباشند چه بسا قتل هم مرتکب شده باشن . ترحم به دزد بی انصافی درحق زنان وکودکان وضعیفان میباشد
یه ایرانی تو افغانستان این کار می کرد مردم افغانستان سنگ بارانش می کردند. در ملاعام سرش را قطع می کردند. دلسوزی بسه
یک نفر جون مردم رو میگیره یک مامور پلیس عزیزی هم جون خودش رو به خطر می اندازه تا این ارازل رو بگیره تا به کس دیگه ای ضربه نزنن حق این جور افراد اعدامه
جلوی ورود غیر مجاز رو بگیرن و
خبرنگارمشکوک میزنه،به گمانم افغانی است.معضل میلیونهاافغان درکشوردراینده بیشترنمودخواهدکرد.نزدیک به نیم قرن میزبانی ازافاغنه بس است،
با یلام آقایان وخانومهای محترم لطفا بدونید چی مینوبسید ایشان یه انسانه مثل خود شما. اگر این براشما پیش میومد این حکم رو عادلانه میدونستید؟ بخاطر یه حکم اعدام؟ این عین جنایته
خدا رو در نظر بگیرید نه ملیت و خاک اون انسانه حقش فقط یه جریمه است نه بی پدر کردن یک فرزند 3ساله وبی شوهر کردن یه خانم و به نابودی کشیدن یه خانواده واز همه بدتر قتل یه انسان. خواهشا از قاضی پرونده بخواهید این حکم ناحق رو ابطال کندمتشکرم
میرفت کار میکرد..کارگری میکرد این همه ادم کار میکنن مشکل خودشو باید با زورگیری مردم حراص مردم حل کنه؟؟حالا بهش یه فرصت بدن اگه تکرار شد اعدام کنن
کاری به این شخص ندارم،اما همه زورگیرها ازهمین روش وگاها باشدت بیشتر کارمیکنن پس چرا بقیه ها حکم اعدام نمی گیرن؟!!
بفرستنش افغانستان
بخشش لازم نیست، اعدامش کنید
من نمی‌دونم تابناک از کجا خط میگیره که این متن دلسوزانه رو نوشته اگر برای اعضا خانواده خودتون اتفاق می افتاد همینو مینوشتید،باید اعدام بشه تا درس عبرت بشه برای بقیه
با این چرندیات وخزعبلات حق با سارقین وقاتلین است باید خودتو این جوری خفت کنند تا بدانی احساس سوختن به تماشا نمی شود
اون یه انسان بی پناه وبی کس است ا ین حکم کاملا ناعادلانه وبه دور از حق است از خانواده ای که مورد سرقت قرار گرفته خواهشمندم برای نجات زندگی یه انسان وخانواده ایشان حتما به دادگاه مراجعه نمایند ورضایت خودشون رو به قاضی اعلام کنند واز این ظلم به بشریت جلو گیری کنند
در پایان لطفاً راهی برای دفاع از این هم وطن افغانی اعلام فرمایید که بتوانیم برای ایشان کاری انجام دهیم ممنون
اقا ببین من کی گفتم ایران تا چند ده دیگ میشود افعانستان چون اینها هر نه ماه یکی بچه میارن ایرانیها هم نسل داره ازبین میره اینها که الان مظلوم نمایی میکنن فردا صاحب ایران میشن
اگه منم داستان زندگیمو بگم یه رومان در میاد ارشد حقوق بیکار دو بچه دارم یک ماه روغن خوراکی ندارم پس باید برم زورگیری بعد بگم نداشتم مجبور بودم
جناب کاتب چه احساس لطیفبی دربرخوردبا خلافکارها دارید
سوال اینه اگه باقمه جلو خواهر مادر زن یا حتی دخترتو میگرفت بازم به همین زیبایی این چرندیاتی که نوشتی وتائید میکردی ؟؟؟!!!!!
نویسنده عزیز از شما متشکرم خداوند خیرت بده که بفکر از بین بردن ظلم ناعدالتی در کشور هستی. بزرگوار لطفا راهی شماره تماسی برای کمک به این شخص ویا ارتباط با قاضی پرونده اعلام فرمایید
حقش اعدام نیس .حداقل چند سال ح
از انجا که زندگی در یک سرزمین ایجاب میکند قوانین انجا هم بر همه یکسان تسری کند ..باید قانون تصمیم بگیرد اما در مقوله جرمشناسی انچه از مجازات مهمتر است بازاجتماعی شدن مجرم است..اگر اعدام این شخص اتفاق بیوفتد امکان اینکه پسرش از خودش بدتر شود و باز در بستر همین جامعه مرتکب جرم شود بسیار بالاست ..زن جوانش نیز همین گونه و...اما اگر با تضمین درست و قانونی این شخص به اغوش جامعه برگردد ..منفعت این باز اجتماعی شدن از آن اعدام به مراتب بیشتر است..
ضمنا این را هم برای عزیزانی که نظرات احساسیتر دادند عرض کنم جرایم در علم حقوق دو دسته اند یکی تعبیر به آپارتمانی میشود یعنی جرایم مخفی و کشف نشده (که شاید خیلی از خود ماها هم مجرم اینگونه جرایم باشیم)ودیگری جرایم خیابانی است یعنی جرایمی که کشف شده که معلوم است..لذا کمی دقت در نظر دادن بهتر است..
واما مقوله افغانستانی بودن..
ما ملتی با تمدن و فرهنگ هستیم و نباید جانفشانی همین افغانی ها در جنگ خانه مان سوز سوریه در غالب فاطمیون را فراموش کنیم که چندین هزار شهید را تقدیم کردند و...
هر تبعه افغانی که مرتکب جرم میشه بعد از تحمل و اجرای مجازات از ایران اخراجش کنید
بابا اعدامش کنید بره..دلتون براش نسوزه..اگر به دلسوزی باشه باید دلتون برای تعرض شدگان و خونواده هاشون بسوزه..اگر اعدامش نکنید بقیه هم خیالشون راحت میشه و ددباره زورگیری بیشتر ترویج پیدا میکنه..فرق نمیکنه هر کی زورگیری کرد بدون چشم پوشی اعدام کنید
برچسب منتخب
# غزه # ماه رمضان # عید نوروز # کاظم صدیقی # دعای روز هشتم رمضان # دعای سال تحویل
وب گردی