رکود تولید نتیجه کاهش دستمزد کارگران
به گزارش «تابناک» به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، علی خدایی نایب رئیس شورای عالی کار درباره‌ی این‌که آیا مارپیچ تورم و دستمزد در اقتصاد کشور وجود دارد گفت: مارپیچ دستمزد و تورم در حالت کلی وجود دارد، اما حداقل از دو دهه‌ی اخیر تا به امروز در اقتصاد ایران این مارپیچ وجود ندارد و در این زمینه بزرگنمایی می‌شود.
نایب رئیس شورای عالی کار اظهار کرد: دستمزد در دو حالت می‌تواند منجر به افزایش تورم شود حالت اول این‌که افزایش دستمزد باعث بالا رفتن قیمت تمام شده‌ی کالا و خدمات شود و حالت دوم بعد روانی است که باعث ایجاد تورم کاذب در جامعه شود.
خدایی بیان کرد: بر اساس آماری که از سال ۱۳۸۴ و ۱۳۹۵ وجود دارد میانگین سهم دستمزد در قیمت تمام شده‌ی قیمت کالا و خدمات در دهه هشتاد حدود ۱۷ درصد بود و در نیمه‌ی اول دهه نود این عدد به ۸ درصد سقوط کرد و در حال حاضر این عدد زیر ۵ درصد است در سال‌های اخیر دستمزد کم‌ترین تاثیر را در افزایش بار روانی تورم در جامعه و تغییر قیمت‌ها داشته است.
وی افزود: امروزه برخی از اقتصاددانان به ویژه در دولت کنونی برای حمایت از دولت به دنبال خلق نقدینگی مازاد برای بالابردن دستمزد هستند تزریق نقدینگی قطعا باعث ایجاد تورم خواهد شد وقتی اقتصاد دچار مشکل است تمام اضلاع آن مشکل دارد نه فقط دستمزد کارگران و در این زمینه بزرگنمایی می‌شود.
نایب رئیس شورای عالی کار ادامه داد: نباید به دستمزد صرفا اقتصادی نگاه کنیم کاهش دستمزدها باعث پایین آمدن قدرت خرید عمومی جامعه می‌شود و دچار تورم رکودی خواهیم شد که تولیدکنندگان برای تولیدات خود مشتری نخواهند داشت و باید به حلقه‌ی بسته‌ی پایین آمدن قدرت خرید مردم و رکود تولید توجه کرد.
خدایی گفت: کلیه کشورهایی که به مقاوله‌نامه ۲۶ سازمان بین‌اللمللی کار پیوسته‌اند موظف هستنند حداقل دستمزد را رعایت کنند و ساز و کارهای مختلفی مانند تامین نیازهای خانوار و سطح عمومی قیمت‌ها را در نظر بگیرند.
ظرفیت مزد منطقه‌ای در قانون وجود دارد
وی افزود: ظرفیت مزد منطقه‌ای در قانون کار بای تمام مناطق دیده شده است اما باتوجه به ماده ۴۱ قانون کار موظف هستیم بر اساس نرخ تورم و هزینه‌های خانوار دستمزد را تعیین کنیم بر اساس آمارها در حال حاضر حداقل مزد در دور افتاده‌ترین نقاط کشور هم حداکثر می‌تواند ۳۰ الی ۴۰ درصد از هزینه‌ها را پوشش دهد.
این فعال کارگری اظهار کرد: طرح مزد توافقی بیشتر از آن‌که مبنای علمی داشته باشد برای تاثیر گذاری بر تعیین دستمزد کارگران است چون همیشه در اواخر سال موضوعاتی مانند مزد توافقی و منطقه‌ای مطرح می‌شود نظر ما هم برای این نوع مزد منفی است چون فاصله‌ی زیادی با حداقل‌های قانونی برای معیشت وجود دارد.
خدایی اظهار کرد: مدعیان این قبیل طرح‌ها به دنبال توسعه‌ی مناطق محروم هستند و می‌گویند اگر دستمزد در این مناطق کاهش پیدا کند موجب مهاجرت صنایع به این مناطق خواهد شد، اما سوال این است که آیا وزن دستمزد به اندازه‌ای است که بتواند تولید کننده را به اقامت در آن مناطق محروم ترغیب کند؟ به نظر می‌رسد این تصمیمات به شدت ضد توسعه‌ای باشند چراکه باعث مهاجرت نیروی کار از روستا به شهر خواهد شد. درواقع جذابیت این طرح برای صاحبان صنایع به شدت پایین است و در مقابل جذابیتِ دستمزد بالا برای نیروی کار بالاست و در نتیجه کوچ معکوس اتفاق می‌افتد.
وی ادامه داد: تعیین حداقل دستمزد پایین نه تنها نمی‌تواند به افزایش اشتغال کمک کند بلکه شاغلان فقیر ما را افزایش می‌دهد. اتفاقی که در طی یک دهه‌ی اخیر در کشور ما افتاده این است که ما با انبوهی از شاغلان فقیر مواجه شده‌ایم در حالیکه فرد شاغل باید بتواند حداقل از پس هزینه‌های اساسی زندگی خود بربیاید.
نایب رئیس شورای عالی کار تصریح کرد: سال‌هاست می‌گویند کارفرما توان پرداخت حداقل دستمزد را ندارد، اما مطالعات ما چیزی دیگری می‌گوید. ببینید کارفرمایان ما معمولا با مواد اولیه ارزان کار می‌کنند. دانش و صنعت خاصی برای کارشان نیاز ندارند و قسمت عمده‌ی ارزش افزوده‌ی آنها ناشی از کار کارگر است؛ بنابراین کارفرما نباید توقع داشته باشد درآمد معادل ۵۰درصد سود را ببرد درحالیکه سهم دستمزد کارگر ۱۵ درصد باشد. کارفرما باید به اندازه آورده‌ی خود سود ببرد. اکثر کارفرماهای ما توان پرداخت حداقل را دارند.
منظور کدام یک از کارفرماهاست: انواع کارفرما در اقتصاد ایران:
1-کارفرمای دولتی :درآمد عالی و دارای توان مالی بسیار زیاد در پرداخت
2-کارفرمای خصولتی :درآمد عالی و دارای توان مالی زیاد
3-کارفرمای خصوصی متوسط : درآمد متوسط و دارای توان مالی متوسط
4-کارفرمای خصوصی کوچک :درآمد پایین تر از متوسط و دارای توان مالی کم
5-کارفرمای خصوصی خرد : درآمد ناچیز و دارای توان مالی بسیار اندک
| 
خصوصی بزرگ را فراموش کردی درآمد بالا توان مالی بالا پرداخت پائین ترین دستمزد و مزایا بخدا قسم ، ما نزدیک 4 ماهه دنبال کارگر تراشکار ساده ، تراشکار CNC و کارگر خدمات برای کارخانه میگیردیم و هنوز هم موفق نشدیم حتی یک نفر هم جذب کنیم . میگن زیر هشت تومن کار نمیکنن. | با سلام و احترام ، به نظر شما دنبال کارگر برای تولید نیستید و دنبال برده هستید که براتون با اینهمه هزینه سرسام آور مفت کار کنه که متاسفانه مقدور نیست. | خط فقر 10 تا 12 میلیون تومان شده توی کارفرما دنبال کار تراشکار زیر هشت میلیون تومان میگردی؟ تو کارگر نمی خوای تو برده می خوای از اواخر دهه پنجاه تا همین امروز متاسفانه دولتها بعنوان بزرگترین کارفرما ها با همدستی بخش خصوصی در تعیین دستمزد کارگران عامدانه به دنبال تضییع حقوق کارگران بوده تا بتوانن بالاترین درآمد را برای خود و مدیرانشان رقم بزنن و با استثمار کارگران و نگهداشتن آنها در پائین ترین سطح درآمدی و بطبع آن پائین ترین سطح فرهنگی موجبات این نابسامنی در تولید و فروش را رقم زده اند از همان ابتدا اگر دید بلند مدت تری داشتن این روند را متوقف می کردن اما متاسفانه منافع کوتاه مدت شخصی آنها بر منافع ملی که همانا افزایش تولید ناخالص ، رضایتمندی و شادی بیشتر در کشور و عدم مواجه شدن با رکود که خود باعث کاهش تولید و هزاران آسیب اجتماعی می شود کارفرمایان محترم و نا محترم یک چیز ساده را نفهمیده اند و آن این است که بخش عظیم جامعه حقوق بگیران هستند و بخش عظیم مصرف کنندکان تولیدات و خدمات آنها همین حقوق بگیران، وقتی زورت میاد حقوق بدی یا حقوق را متناسب تورم افزایش بدی توان خرید میاد پایین که همانا تولید و فروش خودت است و در گرداب نابودی افزایش قیمت و پیرو آن فروش کمتر گرفتار میشوی. كارگر از ترس اخراج شدن مجبوره ركورد توليد بزنه با كمترين حقوق ولي درعوض حقوق مديران بي مصرف كه بود و نبودشان كمترين تاثير در توليد را هم ندارند بالا و بالاتر ميره . بهمين خاطره كه مديران با ايجاد رعب و وحشت بين كارگران آنها رو استثمار ميكنند و مثل برده از كارگر كار ميكشند و به نام مديران نالايق تمام ميشود و برگ برنده انها در ارتقاء پستهاشون بكارشون مياد .كار رو كارگر ميكنه ولي عيش و نوشش براي مديران بي لياقت هست . ببينيد فرق مملكت ما با جوامع مترقي چيه . فقط در شيوه مديريتي مباشد چون كارگر همون كارگره چه در ايران چه در كشورهاي جهان اولي ولي اين شيوه مديريتي هست كه ممالك ديگر را بولت و برجسته ميكنه نسبت به ساير كشورها .