آیا می‌توان به آینده مذاکرات ایران و گروه ۴+۱ امیدوار بود؟ / هدف ایران از مانور سیاسی در وین چه بود؟

بین الملل تابناک: مذاکرات هسته ای میان ایران و گروه ۴+۱ که از روز دوشنبه تا جمعه در وین اتریش در جریان بود، روز گذشته پایان یافت و طبق اعلام طرفین، قرار است اواخر این هفته مذاکرات از سر گرفته شود. در این میان، تحلیل ها و نظریات متفاوتی پیرامون نتایج دور هفتم وین ـ که در هفته گذشته برگزار شد ـ مطرح شده است. 

برخی ناظران و تحلیلگران، مذاکرات را موفقیت آمیز و رو به جلو ارزیابی کرده اند و برخی دیگر به ویژه رسانه‌ها و محافل غربی و اروپایی، از بن بست در مذاکرات سخن گفته اند، در حالی که تیم مذاکره کننده ایران، گفته اند که بن بستی در مذاکرات وجود نداشته و این اروپایی‌ها هستند که باید پیش نویس‌های ارائه شده توسط ایران را بررسی کرده و تصمیم سیاسی لازم برای توافق را بگیرند. به هیمن جهت، برخی ناظران معتقدند آنچه اروپایی ها با نام بن بست در مذاکرات مطرح می کنند چیزی جز تلاش در جهت تحت فشار قرار نهادن ایران و متهم کردن ایران به ایجاد بن بست در روند مذاکرات نیست.

در همین راستا، تابناک در گفتگو با دکتر «حمیدرضا عزیزی» پژوهشگر مهمان در «بنیاد علم و سیاست آلمان» به بررسی نتایج مذاکرات هفته گذشته در وین پرداخته است. 

تابناک: نتیجه مذاکرات هفته گذشته در وین را چگونه ارزیابی می کنید؟ آیا می توان به این مذاکرات خوشبین بود؟ 

حمیدرضا عزیزی: در ابتدای دور جدید مذاکرات، امیدی شکل گرفت به اینکه می‌شود پیشرفتی داشت. این امید حاصل گزارش ها یا موضع‌گیری‌ها و اخبار اولیه بود، مبنی بر اینکه ایران قرار نیست پشرفت‌هایی که در شش دور گذشته در دوره روحانی حاصل شده را کنار بگذارد و بخواهد از صفر شروع کند. این موضوع هم از منابع ایرانی اعلام شد و هم طرف اروپایی زمانی که اعلام کرد درواقع امیدی شد که ایران نه تنها در مذاکرات جدیت دارد، بلکه در عین حال مسائل مربوط به پیشرفت‌هایی که در دوره‌های گذشته حاصل شده را هم قرار نیست کنار بگذارد. در طول هفته گذشته تا دیروز، کمی امیدها کمرنگ‌تر شد، بخصوص زمانی که این بحث‌ها مطرح شد که مواردی که در دو طرح پیشنهادی ایران مطرح شده، مواردی است که نتایج دوره های قبل را زیر سؤال می‌برد و طرف های اروپایی ادعا کرده اند که ایران زیاد جدی نیست.