دادگاه‌های نمایشی قاضیِ هیتلر / تراژدی نمایش هوایی فارن‌بورو / تصاویر کمیاب از نبرد استراسبورگ / هشت اتفاق تاریخی مهم کریسمس / امضای پیمان ورشو
بسته ویدیویی «تابناک» مجموعه‌ای از ویدیو‌ها عمدتاً متکی بر گزارش‌ها و تحلیل‌ها و ویدیویی‌هایی درباره دیگر موضوعات فرهنگی، اقتصادی و... است که تماشایش را از دست داده‌اید؛ نگاهی دوباره و متفاوت به آنچه در این بستر می‌توان فرا گرفت.
برای مشاهده هر ویدیو روی تیتر هر ویدیو کلیک کنید.
دادگاه خلق آلمان، دادگاهی ویژه بود که خارج از چارچوب قانون اساسی آلمان کار می‌کرد. این دادگاه در ۱۹۳۴ به دستور هیتلر ایجاد شد، دلیل آن نارضایتی هیتلر از نتیجه دادگاه آتش‌سوزی ساختمان رایشس‌تاگ بود که در آن همه به جز یک نفر تبرئه شدند. دادگاه خلق به جرایمی چون بازار سیاه، کاهش سرعت کار، شکست طلبی و خیانت علیه رایش سوم رسیدگی و اغلب حکم اعدام برای محکومین صادر می‌کرد. دادگاه‌ها اغلب حتی بدتر از یک دادگاه نمایشی بود. قاضی به عنوان دادستان عمل و متهمین را محکوم و رای خود را بدون اعتراض وکلای متهمین اعلام می‌کرد. وکلا اغلب ساکت بودند و استدلال یا مدرکی از هیچ طرفی مطرح نمی‌شد. رئیس و قاضی دادگاه خلق، شخصی به نام رولاند فرایسلر بود، او قدرت بیان خوبی داشت که برای اداره دادگاه‌های نمایشی خلق بسیار مفید بود.
در این ویدیو قسمتی از دادگاه کودتای بیستم ژوئیه با ریاست فرایسلر را خواهید دید؛ دادگاهی که ظلم و بیدادگری را تعریف می‌کند و دیکتاتوری حاکم بر آلمان در زمان حکومت حزب نازی را شفاف و بی پرده به دور از ظاهرسازی‌های فریبنده به نمایش می‌گذارد. در قسمت دوم ویدیو، بخشی از دادگاه کنت شورین نمایش داده می‌شود. او زمین‌دار، درجه‌دار و مبارز آلمانی بود که علیرغم فشار روانی سنگین دادگاه خلق، توانست اراده خود را به اندازه‌ای محکم کند که به قتل‌هایی که خود به چشم دیده بود اعتراض کند؛ اعتراضی که به سرعت و خشونت توسط فرایسلر سرکوب می‌شود.
در جریان نمایش هوایی فارن برو در سال ۱۹۵۲ یک هواپیمای دی هاویلند ۱۱۰ در اثر نقص فنی سقوط کرد و ۲۰ تماشاچی و خلبان آن جان دری کشته شدند. این هواپیما که نسخه اولیه بود، بعد‌ها با رفع نواقص تبدیل به دی هاویلند سی ویکسن شد که تا سال ۱۹۷۲ قسمتی از ناوگان هوایی بریتانیا بود.
تصاویر کمیاب از نبرد استراسبورگ
شرح نبرد و تصرف شهر استراسبورگ از یک قطعه خبری از دوران جنگ جهانی دوم که در آن راوی توضیح می‌دهد، نیروهای متفقین چگونه در مسیر تصرف آلمان این شهر مهم فرانسوی را از اشغال آلمان‌ها نجات دادند؛ تصاویری از نبرد و تصرف مناطق اشغال شده و به اسارت گرفتن نیروهای آلمانی اشغال‌گر و واکنش مردمی که آزاد شده‌اند. در بین تصاویر آنچه بیشتر به چشم می‌آید، استقبال سرد اهالی لموز از نیروهای متفقین است که راوی توضیح می‌دهد، به دلیل نزدیکی جغرافیایی به مردم آن در هویت ملی خود دچار سردرگمی شده‌اند. این فیلم را برای نخستین بار با زیرنویس فارسی در «تابناک» می‌بینید.
کریسمس روزی است که مسیحیان در آن به دنیا آمدن عیسی مسیح را جشن می‌گیرند. این روز که در سرتاسر دنیا روز شادی و جشن است، مصادف با وقایع گوناگون و تلخ و شیرینی در تاریخ دنیا بوده که لیست هشت اتفاق مهم‌تر آن را در این ویدیو همراه با تصاویر جالب از آن وقایع می‌توانید ببینید.
تصرف آتتو، نبرد در قلمرو آمریکا
در جریان جنگ جهانی دوم، تنها یک نبرد در قلمروهای ایالات متحده آمریکا رخ داد؛ نبرد آتتو در جزیره آتتو که در قلمرو ایالت آلاسکا است. در جریان جنگ جهانی دوم تحت تاثیر فرهنگ نظامی‌گری غالب آن زمان ژاپن، باور ارتشیان ژاپن این بود که مرگ در نبرد بهتر از تسلیم است. آن‌ها به این کار گیوکوسای می‌گفتند، در معنی یعنی جواهر خرد شده که ریشه در این مثل چینی دارد: «یک مرد واقعی شرمسار از تکه سفال سالم بودن ترجیح می‌دهد که یک جواهر خرد شده باشد.» این روحیه که ریشه در رسم سامورایی‌ها برای خودکشی افتخارآمیز دارد، منجر به حملاتی شد که بین آمریکایی‌ها به حمله بانزای شهرت یافت. دلیل این اسم این بود که ژاپنی‌ها پیش از حمله فریاد می‌زدند: «تننو هه‌کا بانزای»؛ یعنی زنده باد امپراتور. در جریان این نبرد نیز نیروهای ژاپنی نهایتا در حمله‌ای پایانی به همین روش که منجر به یک نبرد خشن تن به تن شد، پس از مرگ و میر تعداد بسیاری از آن‌ها شکست خوردند و آتتو توسط نیروهای آمریکایی باز پس گرفته شد. موقعیت استراتژیک جزایر آتتو و کیسکا از این رو بود که کنترل آن‌ها باعث کنترل خطوط دریایی اقیانوس آرام شمالی می‌شد و ژاپنی‌ها باور داشتند که با کنترل این جزایر از حمله آمریکا از این منطقه جلوگیری خواهند کرد و آمریکایی‌ها نیز نگران بودند که ژاپن با احداث پایگاه هوایی در این جزایر از آن‌ها برای حمله به سواحل غربی آمریکا استفاده کند.
در واکنش به پیمان ناتو و پس از عضویت آلمان غربی به این پیمان کشورهای کمونیستی پیمان ورشو را امضا کردند. به موجب این پیمان، ارتش‌های کشورهای آلبانی، آلمان شرقی، بلغارستان، چکسلواکی، شوروی، رومانی، لهستان و مجارستان یک فرماندهی مشترک پیدا کردند و متعهد شدند که در روابط خود از تهدید و به کار بردن زور اجتناب کنند و اگر به کشورهای عضو در اروپا حمله شد، همه با تمام قوت به یاری آن کشور بروند.
