هراس فراگیر مسئولان از اجرای یک مصوبه شعاری
بازگشایی مدارس آنقدر دست به دست شد که گردن خانوادهها افتاد!
مقرر شد که دستورالعمل ویژهای به منظور بازگشت ایمن دانش آموزان به مدارس در مناطق زرد و آبی تدارک دیده شود و با تصویب در ستاد ملی کرونا، در دست اجرا قرار گیرد؛ اتفاقی که در نتیجه اعتراضها و به طور ویژه با مخالفت آشکار وزیر بهداشت و معاونانش، تا حدود زیادی به محاق رفت و مصوبه یاد شده دستخوش تغییراتی شد.
به گزارش «تابناک»؛ پس از آنکه با فروکش کردن سومین موج شیوع کرونا در کشورمان و کاهش آمار مبتلایان و مرگ و میر کووید ۱۹، ستاد ملی مقابله با کرونا بازگشایی مدارس در مناطق زرد و آبی را به تصویب رساند، موجی از اعتراض به این تصمیم شکل گرفت که در راس آن مسئولان وزارت بهداشت کشورمان قرار داشتند که وضعیت کرونایی کشور را شکننده و تبعات بی توجهی به این وضعیت شکننده را بسیار سخت و سنگین توصیف میکردند.
آنچه در آن برهه موجب شد که مسئولان چنین تصمیمی بگیرند، تبعات فراوان تعطیلی مدارس به ویژه برای دانش آموزان پایههای اول و دوم ابتدایی بود که برای پرهیز از بروزشان، چارهای جز بازگشایی مدارس وجود نداشت. نکتهای کلیدی که بر اساسش قرار شد کادر اداری مدارس سراسر کشور به حضور در مدرسه موظف شوند تا ارتباط قطع شده میان والدین دانش آموزان و مدارس برقرار و همچنین مدارس با جمعیت کمتر از ۵۰ دانش آموز و کلاسهای پایههای اول و دوم ابتدایی، حضوری دایر شوند.
با این مقدمه مقرر شد که مسئولان وزارت آموزش و پرورش دستورالعمل ویژهای به منظور بازگشت ایمن دانش آموزان به مدارس در مناطق زرد و آبی تدارک ببینند و بعد این دستورالعملها در ستاد ملی مورد بحث و بررسی قرار گیرد و با تصویب این نهاد مرجع، در دست اجرا قرار گیرد؛ اتفاقی که در نتیجه اعتراضها و به طور ویژه با مخالفت آشکار وزیر بهداشت و معاونانش، تا حدود زیادی به محاق رفت و مصوبه یاد شده دستخوش تغییراتی شد.

صحبت درباره تغییراتی است که در لحن و کلام مسئولان به شدت خودنمایی میکرد و نشان میداد که بازگشایی مدارس به امری «اختیاری» تبدیل شده که خانوادهها میتوانند از آن تبعیت کنند یا در صورت مخالفت با آن، به شیوه قبلی آموزش یعنی بهره مندی از آموزش فضای مجازی و نرم افزار شاد و استفاده از پیام رسانهای دیگر اتکا کنند؛ وضعیتی که معلمها و اولیای مدارس را به سردرگمی دچار کرد و در نهایت به شکل گیری تناقضی آشکار منجر شد که گریبان بسیاری از مردم را گرفته است.
این را میشود از واگویهها و گلایههای والدین بسیاری از دانش آموزان دریافت که تاکید دارند بازگشت فرزندانشان به مدارس منوط به امضای تعهدنامههایی شده که مدیران مدارس پیش روی ایشان میگذارند و در آن تاکید شده که اگر حضور دانش آموزان در مدارس منجر به بیماری ایشان یا تبعات دیگر (مثل انتقال بیماری به منزل) شود، مسئولیتی متوجه مدارس و معلمان نیست و خانوادهها مسئولیت این دست رویدادها را پذیرفته اند!
اتفاقی عجیب که نشان میدهد وزارت آموزش و پرورش ـ که خواستار بازگشایی مدارس شده ـ حاضر به پذیرش تبعات این اقدام نیست. نکتهای کلیدی که پیشتر هم با یک تصمیم گیری به اطلاع عموم رسیده بود؛ تصمیمی که در آن تاکید شده بود بازگشایی مدارس به ادارات کل آموزش و پرورش در استانها واگذار شده است. مصوبهای که نتوانست مشکل را رفع کند چون ظاهرا مدیران استانها هم زیر بار این مسئولیت نرفته و ترجیح داده اند که باز کردن گره کار را به مدارس واگذار کنند و در نهایت نتیجه، دریافت تعهد از والدین دانش آموزان شده است!
فرجام عجیب مصوبهای که البته نمیتواند نافی مسئولیت ستاد ملی مقابله با کرونا در این خصوص باشد چراکه بروز هر گونه اشکال در نتیجه اجرای این مصوبه، ولو مسئولیت آن گردن والدین دانش آموزان افتاده باشد، پیک جدیدی از شیوع بیماری شکل خواهد گرفت که رفع آن مستلزم اقداماتی جدید است که ستاد ملی با مصوبات جدید اتخاذ خواهد کرد. اقداماتی که تعطیلی مدارس یکی از محتملترین هایش خواهد بود، با این ملاحظه که بی اعتمادی جدیدی به تصمیمات مسئولان در مبارزه با بحران کرونا شکل خواهد گرفت.
گزارش خطا
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۱
انتشار یافته: ۱۳
با چهر ساعت پراکنده در هفته یادگیری ای برای کودک صورت نمی گیرد و من معلم باید 12 ساعت در هفته وقت بگذارم چون باید سه تا کلاس 10 نفره مجزا تشکیل دهم.
حالا بقیه ساعات هفته چه کنم. دیگر فرصتی برای تهیه محتوای مجازی نمی ماند.در آن ساعاتی که من به خاطر 10 نفر در مدرسه هستم آموزش مجازی بقیه بچه ها چه می شود؟
خوب یا بد ، درست یا غلط ، فعلا به همین آموزش مجازی خو کرده ایم و بچه ها هم خو کرده اند. اجازه دهید در فضایی امن تر مدارس را بازگشایی کنیم و مثل سالهای قبل به طور تمام وقت از آموزش حضوری بهره ببریم.
نظرسنجی
آیا به عنوان زن حاضرید با مهریه 14 سکه «بله» را بگویید؟






