زوایایی دیده نشده از برجی که نماد تهران شد

خوب بود. منتظر بودم عکسای برج میلاد رو ببینم که زورکی میخواد خودشو نماد جا بزنه. هویت نداره برج میلاد

بنده می خواهم زاویه های پنهان دیگری را بگویم. در کوچه های نزدیک میدان آزادی کارت خوابی را می بینم روی آسفالت، در کوچه خلوتهای اطراف توقف سواریهای مشکوک با سرنشین ...، بر روی چمنهای دایره بزرگتر میدان خرید و فروش های بی وقفه مواد مخدر. در اطراف دایره کوچک آن مسافرکش نماهای مترصد فرصت زور گیری و شبهای پر شده با دستفروشان. اول زیر گذر سعیدی آن توقف مسافر و مسافرکش و ترافیک ناشی از آن و ضلع شمالشرقی آن محل دپوی بزرگ زباله. باور کنید من همه اینها را به چشم دیده ام و هر روز هم کم و بیش می بینم چون خانه من در 100 متری میدان آزادی - این سمبل تهران - در یک کوچه خلوت است و از بالکن خانه هر روز آزادی در قفس را می بینم.