راه روسای والیبال چطور جدا شد؟/رییس جدید علیه قدیمی‌‌ها
فرزاد کفیلی/ دو ماه پیش تغییر نرمی در والیبال ایران ایجاد شد. محمدرضا داورزنی بعد از بیش از یک دهه ریاست فدراسیون والیبال، صندلی را به احمد ضیایی نایب‌رییس اش سپرد. پروژه انتقال از حدود یک سال پیش شروع شده بود. ضیایی در جلسات کوچک و بزرگ کنار داورزنی بود و سرانجام وقتی ۷ دی با ۴۳ رای قاطعانه رییس فدراسیون شد به چشم‌ها عجیب نیامد.
تصورعمومی این بود که او راه سلفش داورزنی را خواهد رفت. راهی که امتحانش را پس داده بود. اما او درهمان هفته‌های اول رییس کمیته داوران را عوض کرد. به روسای هیات‌هایی که رای‌شان را گرفته بود پروبال داد و کمیته والیبال ساحلی را به فریدون الهامی رییس هیات والیبال هرمزگان سپرد و در کمیته‌ای جدید رییس هیات گیلان را به عنوان سرپرست کمیته حقوقی معرفی کرد.
ضیایی زمانی راهش از داورزنی دورتر شد که صدیقه کعبی‌زاده را به عنوان سرپرست معاونت بانوان فدراسیون منصوب کرد. همه می‌دانستند داورزنی، کعبی‌زاده را چطور از معاونت کنار گذاشت. در عین حال در هفته‌های اخیر پای کسانی به فدراسیون باز شد که مدت‌ها بود در دوره داورزنی خبری از حضورشان نبود. این‌ها نشانه‌‌های موثقی بود از آنچه داورزنی آزموده بود و حالا ضیایی بی توجه به آنها به سبک خودش قدم بر می‌داشت.
مجمع عمومی فدراسیون والیبال دوشنبه در تهران برگزار می‌شود و اطلاعات دقیق از تغییر دبیر فدراسیون حکایت دارد. در دو ماه ریاست، تغییرات چنان شیب تندی به خود گرفته که می‌پرسند آیا فدراسیون احمد ضیایی همچون فدراسیون قبل در رده‌های مختلف ملی می‌درخشد؟ تغییر با چنین سرعتی امر غریبی در مدیریت است. از طرفی رفقای گرمابه و گلستان چطور در دو ماه به دو سوی مختلف می‌رانند ـ حداقل در ظاهر ـ و پیکره‌ای که داورزنی در بیش از یک دهه بر روی بنای محمدرضا یزدانی‌خرم ساخته بود، چطور ۶۰ روزه اینطور تغییر قیافه می دهد؟ دلیل جدا شدن مسیر داورزنی و ضیایی خیلی مشخص نیست. شاید هم اصلا جدا شدنی در کار نباشد. اما در ظاهر پیداست گزینه‌های اکثرا ترک زبانی که در فدراسیون ضیایی به کار گرفته می‌شوند مورد تایید رییس قبلی نیستند، رییسی که خود راه ریاست را برای ضیایی گشود.
ضیایی در اولین ماه‌های حضور در فدراسیون از برخورد شدید با بی‌انضباطی‌ها حرف می‌زند. از اینکه از سال بعد هر تیم تنها می‌تواند سه بازیکن ملی‌پوش بگیرد. از این می‌گوید که پر هزینه بودن تیم‌داری در والیبال کمر باشگاه‌ها را شکست. اما اگر به مدیریت داورزنی در این سال‌ها نگاه کنیم و آن را نوعی مدیریت نئو لیبرال بر مبنای سرمایه بدانیم، صحبت‌های اخلاق‌گرایانه ضیایی شبیه شعار سبزها یا سوسیال دموکرات‌هاست. در واقع از دو نوع مدیریت کاملا متفاوت حرف می‌زنیم.
داورزنی معاون وزیر ورزش و رییس پیشین والیبال سکوت کرده است. فدراسیون با زمینه‌های فکری ضیایی در حال چیده شدن است. سال بعد کار به لیگ جهانی، قهرمانی آسیا و رویدادهای جهانی و آسیایی دیگر می‌رسد. پاییز بعد، همان پاییزی است که فدراسیون جدید اولین جوجه‌هایش را می‌شمارد، با سبک و سلیقه جدید؛ با مدیران جدید.
