جامعه کوتاه مدت ایران و کلنگی که به جان شهرداری افتاده است!
هفته گذشته، نشریه صدا، ارگان حزب کارگزاران سازندگی ـ که اکنون یکی از اعضای این حزب شهردار تهران شده است ـ عکسی جلدی را کار کرد که در آن نقاشی در حال زدودن تهران از محمد قالیباف است؛ تداوم همان جامعه کلنگی! دور ریختن هر آنچه از پیش ساخته شده است.
جامعه کلنگی و کوتاه مدت ایده همایون کاتوزیان در تحلیل عدم توسعه یافتگی جامعه ایرانی است؛ جامعه ای که در آن تداوم درازمدتی در میان نیست، جامعه ایران در فاصله دو دوره کوتاه، تغییراتی اساسی به خود دیده و به این ترتیب، تاریخ آن به رشته‌ای از دوره‌های کوتاه‌مدت به‌هم‌پیوسته بدل شده است.
در این جامعه تغییرات انباشتی درازمدت، از جمله انباشت درازمدت مالکیت، ثروت، سرمایه و نهادهای اجتماعی و خصوصی، حتی نهادهای آموزشی، بسیار دشوار بوده و بدیهی است، این نهاد‌ها در هر دوره کوتاه‌مدت وجود داشته یا به وجود آمده است؛، اما در دوره‌های کوتاه‌مدت بعدی، یا بازسازی یا دستخوش تغییراتی اساسی شده است.
ما ایرانیان هرازچند گاهي با یک انقلاب و دگرگونی بنیادی در نظام سیاسی، همه دستاورد‌ها و تجربه‌های سازنده و سرمایه‌های فرهنگی، تاریخی و اجتماعی را که در دوران پیش از آن داشته‌ایم، نابود می‌کنیم و همه چیز ناگهان به نقطه صفر و آغازین آن بازمی‌گردد؛ به آن معنا که ما هرازچند گاهی عمارتی نو می‌سازیم؛ اما پس از مرور زمان، این ساختمان نو در حکم عمارتی کلنگی و کهنه، ویران و نابود (صاف) می‌شود. 
دولت های این چند ساله اخیر، گواهی بر کوتاه مدتی جامعه ایرانی است. این دولت ها، دلالتی تام و تمام برکلنگی بودن این جامعه دارد. دولت اصلاحات، ریشه دولت سازندگی و دولت مهروز، ریشه دولت اصلاحات و دولت اعتدال، ریشه آن هر دو را زد؛ بنابراین، دولت های ایران، دولت منقطع اند! هر دولتی تاریخ آغاز ایران را شروع دولت خودش می داند و پیش از آن، همه چیز را که ساخته شده است، فرو می ریزد و این دور باطل همچنان ادامه دارد.
هفته گذشته، نشریه صدا، ارگان حزب کارگزاران سازندگی ـ که اکنون یکی از اعضای این حزب شهردار تهران شده است ـ عکسی جلدی را کار کرد که در آن نقاشی در حال زدودن تهران از محمد قالیباف است؛ تداوم همان جامعه کلنگی! دور ریختن هر آنچه از پیش ساخته شده و آغاز کردن تاریخ شهرداری ایران با محمد علی نجفی. ظاهرا از نظر اینان، شهرداری کلنگی تهران، باید تخریب و پاک شود از هر چه رنگ و بوی قالیباف دارد، تا خود نهادی از نو بسازد و پس از مدتی، دیگری نهاد آنان را تخریب کند و انباشت سرمایه و تجربه، همچنان در این کشور صورت نگیرد.
اگر کارگزاران سازندگی را به رغم شعارهایی که می سرایند و نشریاتی که درمی آورند، بخشی از بدنه همین جامعه کوتاه مدت با تفکر کلنگی بدانیم، شاید در نگاه اول، تقصیری متوجه آنان نباشد که آنان نیز مانند بقیه ایرانیان محصول همین جامعه کوتاه مدت اند و بارها ساختمان کلنگی شان ویران شده و بارها هم ساختمان کلنگی دیگران را ویران کرده اند.
غرض این است که دغدغه مندان توسعه ایران، برای توسعه این کشور، چشم امید به احزاب و آدم ها از راست و چپ نداشته باشند. مطالبشان و ژست اندیشه ورزی را برای سرگرمی بخوانند، نه به امید توسعه ای یا حرکتی برای پیشرفت ایران! احزاب و گروه ها عمدتا در ایران شعار توسعه سر می دهند، ولی حقیقت ماجرا اینجاست که به بازتولید جامعه کوتاه مدت کمک می کنند! دستاوردهای هر کسی جز خود را عمارتی کلنگی می دانند که با کلنگ به جان آن خواهند افتاد و با دست تدبیر خود، عمارتی نو بنا می کنند تا با دست تدبیر دیگری خراب شود.
در این جامعه تغییرات انباشتی درازمدت، از جمله انباشت درازمدت مالکیت، ثروت، سرمایه و نهادهای اجتماعی و خصوصی، حتی نهادهای آموزشی، بسیار دشوار بوده و بدیهی است، این نهاد‌ها در هر دوره کوتاه‌مدت وجود داشته یا به وجود آمده است؛، اما در دوره‌های کوتاه‌مدت بعدی، یا بازسازی یا دستخوش تغییراتی اساسی شده است.
ما ایرانیان هرازچند گاهي با یک انقلاب و دگرگونی بنیادی در نظام سیاسی، همه دستاورد‌ها و تجربه‌های سازنده و سرمایه‌های فرهنگی، تاریخی و اجتماعی را که در دوران پیش از آن داشته‌ایم، نابود می‌کنیم و همه چیز ناگهان به نقطه صفر و آغازین آن بازمی‌گردد؛ به آن معنا که ما هرازچند گاهی عمارتی نو می‌سازیم؛ اما پس از مرور زمان، این ساختمان نو در حکم عمارتی کلنگی و کهنه، ویران و نابود (صاف) می‌شود.
هفته گذشته، نشریه صدا، ارگان حزب کارگزاران سازندگی ـ که اکنون یکی از اعضای این حزب شهردار تهران شده است ـ عکسی جلدی را کار کرد که در آن نقاشی در حال زدودن تهران از محمد قالیباف است؛ تداوم همان جامعه کلنگی! دور ریختن هر آنچه از پیش ساخته شده و آغاز کردن تاریخ شهرداری ایران با محمد علی نجفی. ظاهرا از نظر اینان، شهرداری کلنگی تهران، باید تخریب و پاک شود از هر چه رنگ و بوی قالیباف دارد، تا خود نهادی از نو بسازد و پس از مدتی، دیگری نهاد آنان را تخریب کند و انباشت سرمایه و تجربه، همچنان در این کشور صورت نگیرد.
اگر کارگزاران سازندگی را به رغم شعارهایی که می سرایند و نشریاتی که درمی آورند، بخشی از بدنه همین جامعه کوتاه مدت با تفکر کلنگی بدانیم، شاید در نگاه اول، تقصیری متوجه آنان نباشد که آنان نیز مانند بقیه ایرانیان محصول همین جامعه کوتاه مدت اند و بارها ساختمان کلنگی شان ویران شده و بارها هم ساختمان کلنگی دیگران را ویران کرده اند.
غرض این است که دغدغه مندان توسعه ایران، برای توسعه این کشور، چشم امید به احزاب و آدم ها از راست و چپ نداشته باشند. مطالبشان و ژست اندیشه ورزی را برای سرگرمی بخوانند، نه به امید توسعه ای یا حرکتی برای پیشرفت ایران! احزاب و گروه ها عمدتا در ایران شعار توسعه سر می دهند، ولی حقیقت ماجرا اینجاست که به بازتولید جامعه کوتاه مدت کمک می کنند! دستاوردهای هر کسی جز خود را عمارتی کلنگی می دانند که با کلنگ به جان آن خواهند افتاد و با دست تدبیر خود، عمارتی نو بنا می کنند تا با دست تدبیر دیگری خراب شود.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۱۵
انتشار یافته: ۱۳
واسه شهرری که خیلی خوب بود تمام شهرری تبدیل شده به پارکینگ تمام زمین های بایر شهرری که امکان درخت کاری و گل کاری در ان بود به پارکینگ تبدیل شده که هوای شهرری خیلی الوده هست و فضای تفریحی کم و نوجوانان و جوانان هم مواد پخش می کنند ما پارک به اندازه جمعیت شهرربازی، باغ پرندگان، باغ گل ، نمایشگاه دائمی کتاب، نمایشگاه گل نداریم با وجود جمعیت بالای شهرری و زمین های بایر و هوای الوده و بارندگی کم در این منطقه درختکاری خیلی خیلی کم هست در صورتیکه درخت برای تولید باد و باران بسیار مفید هست پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۱۸:۰۴ - ۱۳۹۶/۰۶/۱۲
مشکل شهرری، شهرداری نیست، از سالها قبل تمامی امور شهرری زیر نظر فرمانداری و به تبع آن استانداری و وزارت کشور است. شهرری ساختاری خاص دارد که شهرداری به تنهایی اجازه کاری را ندارد. برای نمونه زمین مقابل فرمانداری سالهاست خالی افتاده و هیچ نهاد و سازمانی بدون اجازه فرمانداری اجازه دخل و تصرف در آن را ندارد! ده پانزده سال شما آن ها را محو کردید حالا نوبت انهاست که شما را محو کنند بیچاره مردم پاسخ ها
شهاب
| | ۲۳:۳۵ - ۱۳۹۶/۰۶/۱۲
عقده گشایی چیزی رو بهتر نمیکنه ،نه مدیریت قالیباف با غرض ورزی تضعیف میشه و نه اوضاع شهر بهبود پیدا میکنه ضمنا تو این 12 سال نصف شورا اصلاح طلب بودند احسنت . واقعیت اینه که تا زمانی که سیاستمداران ایران خودشون رو سفید میبینن و رقباشون رو سیاه وضعیت جامعه ایران روز به روز بدتر خواهد شد . این نگاه نه با مبانی تفکری غرب سازگاره و نه با مبانی اسلامی . چی هست رو خودمون هم درست نمیدونیم ول عنصر خودمحوری و تمامیت خواهی شدیدا توش موج میزنه عالی بود تحلیلتون ممنون ای کاش اول خوب آب میکشید بعد رنگش میکرد اولا محمد علی نجفی عضو حرب گزاران نیست ثانیا شما مشکل با کل طلبان دارید 2 هفته پیش کاری کردید که بیطرف رای نیاورد ثالثا چرا آن موقع که قالیباف روخانی و جهانگیری را دروغ گو نامید سکوت پیشه کردید؟ تابناک جان ، اگر می خواهید مستقل باشید باید 2 طرف را نقد کنید یعنی آن موقع که قالیباف به ریس جمهور و معاون اول توهین کرد متاسفانه شما سکوت کردید. پاسخ ها
شهاب
| | ۲۳:۳۸ - ۱۳۹۶/۰۶/۱۲
مدیریت قالیباف جدای از جناح بازی از معدود مدیریتهای موفق در ایران بوده شما غرض ورزی نفرمایید ،عملکرد ایشان از 8 سال دفاع از کشور در برابر صدام تا نیروی انتظامی و شهرداری جایی برای سیاه نمایی باقی نگذاشته پارک چیتگر رو دیوار کشیدن ... درختا بریدن، شش های تهرانو کردن ساختمان های بلند ؛ رستوران های خصوصی درست کردن هیچکس صداش درنیومد... حتی به سخنوراشون گفتن بگین درخت کاج بده برای بشریت بده که به این هدفشون برسن ..... اگر نظر آقای نجفی هم این باشد که تمام کارهای قبلی کنار گذاشته شود و از نو ساخته شود فقط میتونم بگم متاسفم از شهردار و شورای شهری که فقط به فکر خودنمایی و خود بزرگ بینی خودشان هستند و بس نه به فکر توسعه و رفع مشکلات مردم بیچاره و این مردم سالهاست چشم به این مسئولین دوخته اند تا زندگی بهتری داشته باشند...... حسود ان قالیباف نمی آسایند اگه بتونن یک صدم کارهای قالیباف رو انجام بدن، مستحق جایزه و مدال هستند!