چرا «ایستاده در غبار» یک قدم جلوتر از فیلم‌های دفاع مقدسی است؟
از مهم‌ترین دلایل تأثیرگذاری «ایستاده در غبار»، همین نگاه خاکستری به قهرمانانی است که عادت کرده‌ایم با تصویری مایل به سفید مطلق از آنها در کتب و فیلم‌ها مواجه شویم؛ اما مهدویان ریسک کرده و حتی از گوشه‌گیری و حتی خطاهای متوسلیان گفته و قهرمان را آن گونه که در تاریخ ثبت شده، به تصویر کشیده و این گونه است که نسل امروز می‌تواند خود را نزدیک به این فرمانده دلاور ببیند.
اکران فیلم سینمایی «ایستاده در غبار» در شرایطی آغاز شده که تقریباً همه طیف‌های سینمایی کشور و منتقدان شناخته شده از این اثر متفاوت به عنوان یک شاهکار یاد کرده‌اند؛ شاهکاری که باید بر پرده سینما تماشا کرد تا با این حقیقت روبه رو شد که نسل جوان یک نگاه جدی و تازه‌ای به این قاب بزرگ دارد و چه شگفتی می‌تواند رقم بزند.
به گزارش «تابناک»، زمانی که «ایستاده در غبار» نخستین فیلم بلند سینمایی محمدحسین مهدویان در جشنواره بین‌المللی فیلم فجر به نمایش درآمد و سکوت مطلق تا تیتراژ پایانی این فیلم بر سالن اصلی کاخ جشنواره حاکم بود، مشخص بود، فرم تازه‌ای که مهدویان در نخستین اثر سینمایی‌اش به کار برده، توانسته سینمای دفاع مقدس را یک گام به پیش برد و اثری ثبت شده که یک قدم جلوتر از فیلم‌های مقدسی است.
«ایستاده در غبار» را به لحاظ تکنیکی باید در ادامه «آخرین روزهای زمستان» تلقی کرد؛ اما بلوغ این تکنیک را می‌توان در این اثر سینمایی دید؛ فیلمی که تصویری غیرکاریکاتوری از سردار حاج احمد متوسلیان را به تصویر کشیده و برای نخستین بار یک فرمانده جنگ بزرگ دفاعیِ ایران را با تمام اشتباهات و ضعف‌ها و قوت‌هایشان به تصویر کشیده است.
این ریسک از آن جهت اهمیت دارد که به واسطه تعصبات معمول، ممکن بود این تصویر خاکستری مورد پسند همسنگران و نزدیکان متوسلیان قرار نگیرد و کل فیلم ذبح شود، کما اینکه چند سکانس از این فیلم به درخواست نزدیکان این فرمانده دفاع مقدس درآمد اما اثر دستخوش آسیب نشد و همچنان ریتم منحصر به فردش را حفظ کرده است.
از مهم‌ترین دلایل تأثیرگذاری «ایستاده در غبار»، همین نگاه خاکستری به قهرمانانی است که عادت کرده‌ایم تصویری مایل به سفید مطلق از آنها در کتب و فیلم‌ها ببینیم اما مهدویان ریسک کرده و حتی از گوشه‌گیری و حتی خطاهای متوسلیان گفته و قهرمان را آن گونه که در تاریخ ثبت شده، به تصویر کشیده و این گونه است که نسل امروز می‌تواند خود را نزدیک به این فرمانده دلاور ببیند.
صداهای مستند با تصاویری که تماماً ضبط شده اما کمترین خطاهای تاریخی در صحنه پردازی مشاهده میشود، این واقع گرایی را بیش از پیش به تماشاگر عرضه می‌کند و وقتی همه اینها در قاب هادی بهروز فیلمبردار «ایستاده در غبار» قرار می‌گیرد، می‌توان برشی از تاریخ جنگ تحمیلی را از منظر زندگی احمد متوسلیان تماشا کرد و خشنود بود که نسل تازه سینمای ایران توانسته به مراتب قوی تر از نسل‌های پیشین در ژانرهای مختلف ظاهر شود.
«ایستاده در غبار» برای هر تماشاگری با هر گرایش فکری، یک غافل‌گیری عظیم بر پرده نقره‌ای سینمای ایران محسوب میشود و شاید تکرارش درباره دیگر شخصیت‌های دفاع مقدس نیز نتواند به این حد تأثیرگذار باشد؛ بنابراین، شاید بزرگ‌ترین اشتباه، از دست دادن فرصت تماشای این فیلم مستند-سینمایی بر پرده بزرگ سینما باشد.
بنابراین اگر اهل سینما رفتن هستید، می‌توانید نسل آینده سینمای ایران را با «ایستاده در غبار» تجربه کنید و تصویری واقعی از حاج احمد متوسلیان، فرمانده اسیر ایرانی در دست رژیم صهیونیستی را تماشا کنید؛ فرمانده‌ای که به تازگی در شبکه‌های اجتماعی به مناسبت انتشار خبرهایی درباره استمرار حیاتش در اسارت، طوفانی به پا شده بود و مردم نشان دادند امثال این دلاور را تا چه حد دوست دارند.
به گزارش «تابناک»، زمانی که «ایستاده در غبار» نخستین فیلم بلند سینمایی محمدحسین مهدویان در جشنواره بین‌المللی فیلم فجر به نمایش درآمد و سکوت مطلق تا تیتراژ پایانی این فیلم بر سالن اصلی کاخ جشنواره حاکم بود، مشخص بود، فرم تازه‌ای که مهدویان در نخستین اثر سینمایی‌اش به کار برده، توانسته سینمای دفاع مقدس را یک گام به پیش برد و اثری ثبت شده که یک قدم جلوتر از فیلم‌های مقدسی است.
«ایستاده در غبار» را به لحاظ تکنیکی باید در ادامه «آخرین روزهای زمستان» تلقی کرد؛ اما بلوغ این تکنیک را می‌توان در این اثر سینمایی دید؛ فیلمی که تصویری غیرکاریکاتوری از سردار حاج احمد متوسلیان را به تصویر کشیده و برای نخستین بار یک فرمانده جنگ بزرگ دفاعیِ ایران را با تمام اشتباهات و ضعف‌ها و قوت‌هایشان به تصویر کشیده است.
این ریسک از آن جهت اهمیت دارد که به واسطه تعصبات معمول، ممکن بود این تصویر خاکستری مورد پسند همسنگران و نزدیکان متوسلیان قرار نگیرد و کل فیلم ذبح شود، کما اینکه چند سکانس از این فیلم به درخواست نزدیکان این فرمانده دفاع مقدس درآمد اما اثر دستخوش آسیب نشد و همچنان ریتم منحصر به فردش را حفظ کرده است.
از مهم‌ترین دلایل تأثیرگذاری «ایستاده در غبار»، همین نگاه خاکستری به قهرمانانی است که عادت کرده‌ایم تصویری مایل به سفید مطلق از آنها در کتب و فیلم‌ها ببینیم اما مهدویان ریسک کرده و حتی از گوشه‌گیری و حتی خطاهای متوسلیان گفته و قهرمان را آن گونه که در تاریخ ثبت شده، به تصویر کشیده و این گونه است که نسل امروز می‌تواند خود را نزدیک به این فرمانده دلاور ببیند.
صداهای مستند با تصاویری که تماماً ضبط شده اما کمترین خطاهای تاریخی در صحنه پردازی مشاهده میشود، این واقع گرایی را بیش از پیش به تماشاگر عرضه می‌کند و وقتی همه اینها در قاب هادی بهروز فیلمبردار «ایستاده در غبار» قرار می‌گیرد، می‌توان برشی از تاریخ جنگ تحمیلی را از منظر زندگی احمد متوسلیان تماشا کرد و خشنود بود که نسل تازه سینمای ایران توانسته به مراتب قوی تر از نسل‌های پیشین در ژانرهای مختلف ظاهر شود.
«ایستاده در غبار» برای هر تماشاگری با هر گرایش فکری، یک غافل‌گیری عظیم بر پرده نقره‌ای سینمای ایران محسوب میشود و شاید تکرارش درباره دیگر شخصیت‌های دفاع مقدس نیز نتواند به این حد تأثیرگذار باشد؛ بنابراین، شاید بزرگ‌ترین اشتباه، از دست دادن فرصت تماشای این فیلم مستند-سینمایی بر پرده بزرگ سینما باشد.
بنابراین اگر اهل سینما رفتن هستید، می‌توانید نسل آینده سینمای ایران را با «ایستاده در غبار» تجربه کنید و تصویری واقعی از حاج احمد متوسلیان، فرمانده اسیر ایرانی در دست رژیم صهیونیستی را تماشا کنید؛ فرمانده‌ای که به تازگی در شبکه‌های اجتماعی به مناسبت انتشار خبرهایی درباره استمرار حیاتش در اسارت، طوفانی به پا شده بود و مردم نشان دادند امثال این دلاور را تا چه حد دوست دارند.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۷
انتشار یافته: ۸
برای اولین بار بود که دیدیم تو یک فیلم که اونایی که خودشون رو فدا کردند، واسه این کشور، از جنس خودمون بودند. درسشون عالی نبود، همش تو مسجد نبودند، دعوا می کردند و ...فیلم واقعا عالی بود
من هنوز نتونستم این فیلم رو ببینم ولی مستند آخرین روزهای زمستان در مورد شهید باقری که اثر دیگری از آقای مهدیان هست رو دیدم. واقعا عالی بود. هم از دیدگاه فنی و کیفیت ساخت مستند و هم به جهت شیوه روایت داستان و قصه گویی. امیدوارم فضا کار برای فیلمسازان جوان مثل تیشون و یا آقای روستایی باز باشه و بتونن سینمای ایران رو در عرصه داخلی و جهانی ارتقا بدن. دیروز این فیلم را دیدم و شوکه شدم. برای اولین بار یک فرمانده دلاورمان را تا این حد نزدیک به واقعیت و باور پذیر آنچنان که در جبهه ها دیده بودیم و میشناختیم دیدم. آنچه از دل براید لاجرم بر دل نشیند. حق رزمندگان و فرماندهان دفاع مقدس در هنر سینما اینگونه ادا میشود .به وجود این سینماگران توانمند و فهیم و جوان در عرصه هنر ملی افتخار میکنیم. به امید روزهای بهتر و آثار جدیدتر. فیلم خوبیهحتما ببینید
یکی از بدترین چیزها در فیلم دفاع مقدس غلو درخصوص رزمنده هاست که اسیب میزنه.که این فیلم دچارش نشده برید ببینید این فیلم رو می ارزه عالی بود فیلم, ولی کاش کمی بیشتر در مورد فتح خرمشهر پرداخته میشد ندیده بودم تابی برای هییییییچ فیلمی اینجور جدی تبلیغات کنه!!!فرصتی بشه میبینمش،رفتم 50کیلو رو دیدم هیچ سر و تهی نداشت به جان خودم