قصه تلخ جابجایی دو نوزاد در بیمارستان
زمانی که امیرمحمد را برای اولین‌بار دیدم، متوجه شباهت‌های او با خودمان شدم و دیدن او مرا بسیار خوشحال کرد، اما مگر می‌توانم مهرم نسبت به مهیار را به‌راحتی فراموش کنم، مگر فرزندان ما کالا هستند که اشتباه جابه‌جایی آنها به‌راحتی و با تعویض جایشان، قابل رفع باشد.
شاید تنها در قصه‌ها شنیده باشیم، جایی مانند فیلم و سریال‌های هندی و ترکی، اینکه دو کودک جایشان عوض شده باشد، به شوخی یا جدی، به واسطه یک اشتباه یا اقدامی از سر تعمد! اما گاه این حادثه به‌ظاهر ساده، ماجراهای تلخ و سختی را به‌دنبال خواهد داشت.
به گزارش ایسنا، بعداز ظهر یک روز سرد پائیزی ( 25 آذر 93)، 2 نوزاد پسر در یک بیمارستان شهر شیراز متولد شده‌اند، نوزدانی که فاصله چشم گشودنشان به دنیا، 20 دقیقه بیشتر نیست. اما سرنوشت آنان را به اندازه دو برادر به هم نزدیک کرده است.
روزی‌که مهیار و امیرمحمد چشم به این دنیا گشودند، هیچ کس گمان نمی‌کرد که چه سرنوشتی برایشان رقم خورده است، سرنوشتی که از یک مچ‌بند و جابه‌جایی آن آغاز شد و دو زندگی را به هم ریخت! والدین دو نوزاد، بی‌اطلاع از جابه‌جایی مچ‌بندهایی که هویت پسرهایشان بود، آغوش گرمشان را ماوای فرزندانی کردند که قرار بود روزگارشان را پر از شادی و نشاط کند اما دست روزگار، سرنوشت دیگری برای آنان رقم زده بود.
امیدوار، پدر مهیار در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا اظهار کرد: مهیار 9 ماهه بود که برای انجام آزمایش خون به یکی از درمانگاه‌ها مراجعه کردیم و مشخص شد گروه خونی مهیار با گروه خونی من و مادرش متفاوت است! او A مثبت بود اما من O و مادرش B مثبت، و این آغاز تلخ قصه ما بود. ابتدا به ما گفتند این موضوع، غیرممکن نیست، اما راضی نشدیم و به پزشک متخصص مراجعه کردیم و او آب پاکی را روی دستمان ریخت و گفت مهیار فرزند ما نیست!
کاش برای لحظه‌ای خودمان را به‌جای پدر و مادر مهیار می‌گذاشتیم، اینکه یک روز بگویند این بچه‌ای که در آغوش گرفته‌اید، به او مهر ورزیده‌اید، تمام عشق و محبت خود را نثارش کرده‌اید، اصلا فرزند شما نیست!
امیدوار ادامه داد: آزمایش‌های پرهزینه دی.ان.ای را قبول کردیم و انجام دادیم و بعد از 2 ماه جواب حرف پزشک متخصص خون را تایید کرد، اینکه مهیار فرزند ما نبود! با راهنمایی پزشکان، در دستگاه قضایی و پزشکی قانونی طرح دعوی کردیم و بنا به تاکید قاضی، به دانشگاه علوم پزشکی مراجعه کردیم.
او گفت: بعد از 2 هفته از طریق معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی شیراز اطلاع دادند که همزمان با تولد فرزند ما در بیمارستان مورد نظر، پسر دیگری چشم به‌دنیا گشوده که اکنون با پدر و مادرش در خرامه سکونت دارند.
امیدوار با ابراز ناراحتی و گلایه از دانشگاه علوم پزشکی و دستگاه قضایی، گفت: امروز به ما می‌گویند خب اشتباه شده است، بروید و فرزندانتان را عوض کنید! مگر می‌شود! حتی تصورش هم مشکل است، کودک یک‌ساله‌ای که یک‌سال در آغوش مادر و پدری زندگی کرده، مگر می‌توان به‌راحتی او را از خانواده جدا کرد؟
پدر مهیار گفت: زمانی که امیرمحمد را برای اولین‌بار دیدم، متوجه شباهت‌های او با خودمان شدم و دیدن او مرا بسیار خوشحال کرد، اما مگر می‌توانم مهرم نسبت به مهیار را به‌راحتی فراموش کنم، مگر فرزندان ما کالا هستند که اشتباه جابه‌جایی آنها به‌راحتی و با تعویض جایشان، قابل رفع باشد.
امیدوار به شدت از آنچه همکاری نکردن با آنان عنوان می‌کرد گلایه داشت و خواستار رسیدگی دقیق به این اتفاق و علت آن بود.
پدر مهدیار بیان کرد: با یک روانشناس کودک صحبت کردیم و نظرش این است که دو ماهی را خانواده‌ها در کنار هم زندگی کنند اما هزینه استفاده از مشاور زیاد است و حداقل درخواست ما این است که در این قسمت بخشی از هزینه را تقبل کنند.
وی گفت: حالا بیش از زمانی که فهمیدیم مهیار فرزند ما نیست، میترسیم. نگران آینده بچه ها هستیم که در جایی که ادعا داریم قطب پزشکی کشور است چنین اتفاقی بیفتد و معلوم نیست که با جابه‌جایی بچه‌ها در آینده ما را مواخذه نکنند.
امیدوار تصریح کرد: 20 دقیقه فاصله تولد بچه‌ها بوده و این تخلف رخ داد اما هیچ یک از مسئولان حتی یک عذرخواهی ساده هم نکرده‌اند، حال آنکه من به‌عنوان یک پدر زمانی که موضوع را از زبان پزشک شنیدم، تا مرز سکته پیش رفتم، چه فکرها که نکردم و چه مشکلاتی که از سر نگذراندیم.
اما کشاورز، پدر امیرمحمد در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: من هم مثل آقای امیدوار، نمی‌دانم چطور می‌توان این احساس تلخ را بیان کرد، اینکه بگویند این کودک، که دلبند تو هست، فرزندت نیست! حالا برو و با فرزند خودت او را عوض کن!!
او با تصریح اینکه حاضر نیست از مهیار و امیرمحمد دل بکند، گفت: شاید بهترین نقطه این اتفاق، آشنایی دو خانواده با هم باشد، اشتباه یک سیستم ما را به مشکلی دچار کرده است که حل آن بسیار دشوار خواهد بود. من از رسانه‌ها درخواست دارم که آنان موضوع را پیگیری کنند شاید یک مسئول شجاع پیدا شود و مسئولیت این اتفاق را بپذیرد.
پدر امیرمحمد گفت: برای آنکه بتوانیم این دو کودک را از خانواده فعلی جدا کنیم و به خانواده واقعی خود برگردانیم، نیازمند زمان هستیم، باید مدتی را هر دو خانواده با یکدیگر زندگی کنند تا بچه‌ها انس بگیرند، اگر نه ضربه روحی شدیدی به آنان وارد خواهد شد. شخصا به هیچ عنوان از حق قانونی خود و فرزندم نخواهم گذشت، قطعا قانون برای یک شهروند ایرانی حقوقی قائل است که باید مسئولانی که عامل تضییع آن هستند، پاسخگو باشند.
اکنون مدتی است که این دو خانواده ساعت‌های زیادی را با هم می‌گذرانند، حال آنکه یکی از آن دو در شیراز و دیگری در خرامه ساکن هستند و این کنار هم بودن هزینه‌های سرسام‌آوری برای آنان ایجاد کرده است.
بی‌تردید، آنان فرزندان خود را با یکدیگر عوض نکرده‌اند، هیچ دخالتی در جابه‌جایی این دو کودک نداشته‌اند و تنها به یک همراهی، همدلی و تحمل بخشی از زیان‌های مادی و معنوی مشکل قانع هستند، اما تاکنون و به گفته آنان، هیچ یک از این خواسته‌ها محقق نشده است.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۳۴
انتشار یافته: ۲۱
ای آقا کو مسول کو پاسخگو؟؟؟؟؟ بقولی اینا را تو فیلم دیده بودیم ولی اشکال اساسی در هوشیاری پدر ومادر ایشونه که از لحاظ شباهت بررسی کنه که نکرده پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۱۵:۱۱ - ۱۳۹۴/۱۰/۱۲
شما میفرمایید از این به بعد والدین پس از تحویل گرفتن نوزاد ابتدا یک آزمایش DNAبدهند تا قصوری از طرف آنان صورت نگرفته باشد؟ عجب « در حاشیه » ای شده !!!! از نظر من پزشکی شیراز فقط حرف داره وتو خالیه با سلام . انشاء الله خداوند بزرگ ومهربان کمک مکند باید بدانیم هر روز بچه ها بزرگتر میشوند و موضوع حاد تر ومشکلات بیشتر ضمن پیگیری حقوق قانونی باید خانواده ها با استفاده از مشاوران قوی وفهمیده زودتر تصمیم بگیرند . ضمن اینکه خدا میداند که چند خانواده این موضوع برایشان پیش امده ولی متوجه نشده اند من که تا حالا به این موضوع فکر نکرده بودم در مورد فرزندمان (نوزاد)که از بیمارستان تحویل گرفتم
ملت هميشه در فحش، دخالتى فضولى ،خاصى ندارند؟اين مسئله از موضوع بخيه در خمينى شهرجالب تره ها! نظام پزشکی ایران نه نظم دارد نه پزشکی معتبر . بیمازستان مقصر اصلی بوده وباید خسارت پرداخت کند وقانون هم باید حمایتشان کند درغیر اینصورت وای بر قانون و وای بر ما وحشتناکه.حالا اگه یکی از نوزادان بیماری یا نقص مادرزادی داشت تکلیف چی بود؟به همین راحتی میگن اشتباه شده دیگه؟؟؟به نظرم چنین چیزی نمیتونه سهوی باشه. پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۵:۱۲ - ۱۳۹۴/۱۰/۱۲
انشاءالله سهوی بوده ولی باید از این پس ساز و کاری پیش بینی شود که چنین اتفاقاتی رخ ندهد . مثلا گرفتن تصویر کودک در هنگان ولادت و ضمیمه به مچ بند اینهم از عجایب روزگار دیگر میترسیم برای زایمان فرزندمان به بیماستان بریم چون توی تهران هم این اتفاق افتاده واقعا باید شدیدترین برخورد را با عمل این کارها انجام دهند شما دو پدر عزیز نباید به این سادگی گذشت کنید از کسانی که این ظلم را در حق شما انجام دادند. اگر کذشت کنید بار دیگر از این اشتباهات فاحش با رخ خواهد داد. دین ما دین گذشت هست ولی در این مورد این ماجرا داستان یک فیلم ژاپنی است به اسم :Like Father like Son
تفاوت دو کشور مختلف این جور جاها مشخص میشه
http://www.imdb.com/title/tt2331143/
حالا باز هم باید خدا را شکر کنند که الان که بچه ها کوچک هستند و در مدت زمان کوتاهی می توانند با خانواده جدیدشان انس بگیرند متوجه شده اند و گر نه اگر این اتفاق چند سال بعد می افتاد آن موقع به هیچ وجه نمی شد از لطمه روحی بچه ها جلو گیری کرد. مقضر بیمارستان بوده و هزینه این بندگان خدا را تقبل کنه اینا آزمایش دادن فهمیدن همین موضوع نشون میده هزاران نفر که آزمایش ندادن نفهمیدن و بچه مردم رو بزرگ کردن بچه خودشون هم معلوم نیست کجاست! رسانه ها پیگیری کنن ؟ پاشو برو شکایت کن پدرجان ... اگر بیمارستان ضمن عذرخواهی وپرداخت غرامت کامل ومجازات لازم کاری دیگر بکند خدا مشکل مشابه در دامان خودشان بگذارد.
اگر پدر باشید می فهمید که یک پدر در این زمان چه احساسی خواهد داشت.... حالا اگه یکی بیاد فیلمی در همین موضوع بسازه جامعه فداکار و قانع پزشکی میاد اعتراض میکنه