ریزگردی که نفس می‌کشیم!

دیرگاهی است که ریزگردها پنجه برگلوی کودکان ،زنان ومردان منطقه خاورمیانه می فشرند وسرفه ها وتک سرفه های دل خراش نغمه ناکوک بسیاری از محافل شده است.

ریزگرد راشایدپاسخ طبیعت به دستکاری آن باید دانست،هنگامی که قوانین دیرینه آن رعایت نشود؛ نادیدن حق آبه تالاب های طبیعی؛ساخت سدهای پرشماربه خیال کشاورزی آن هم ازنوعی بابهره وری وعملکرد آب بربادده  که درچنددهه اخیر دربرخی از کشورهای درحال توسعه دیده می شود.

وقتی خروش دجله وفرات وسبزی ناحیه میان رودان به سکوت وخشکی برهوت بدل می شود وکنام فون وفلور(نمایه جانوری وگیاهی)به مرتع کم بازده وقرارگاه گیاهان مهاجم وسوسماران می شود.

طرفه آنکه  آدمی به دستان خویش تباهی خودرا می جویدورحمی برحال نزار هم نوعان خودندارد.

درهمین حال پدیده ای بزرگ تروگسترده ترنیزرخ می نماید،آری تغییراقلیم ازپرده برون می شودوسال 2014گرم ترین سال زمین درسده اخیر اعلام می شودازدیگر نشانه های آن گرماوسرمای ناگهانی ونابهنگام وخارج از قاموس هواشناختی است.

چه بایدکرد؟

1.مدیریت مراتع کشوربایدجدی وعلمی ،همراه باتامین اعتبارات مورد نیاز وآموزش وایجاد مشارکت وفرهنگ همگانی بهبودیابد.

2.مبارزه بابیابان زایی ضرورت دیگر خاورمیانه است که باید صندوق مبارزه باریزگردها که مطرح شده است جدی گرفته شود.

3.ارتباطات موثرمنطقه ای آن بخش از ریزگردهای مهاجم را می توانددرمبداء تاحدی کنترل کند.

4.عملیات مباره بیولوژیک با فرسایش ،آنگونه که محققان ایرانی ازجمله دکتر محمد جعفری پس از عمری پژوهش به یادگار گذاشته اند، مورد توجه جدی قرارگیرد.

5.امکان حضورواستفاده ازتجارب کشورهای پیشرودرزمینه مدیریت علمی مراتع وبیابان برای پژوهشگرانی همچون حقیر فراهم آیدتابامتدهای روزدستاورد دنیای جدیدرا رهاورد هم وطنان کنند ومردمی راازاین هوای غبارآلود رهایی بخشند.

ودرپایان دردولت تدبیروامید همه باهم بادوستی دگربار باطبیعت ،امیدرابه میهن بازگردانیم.

* کارشناس ارشدمهندسی منابع طبیعی ازدانشگاه تهران ودانشجوی دکتری