هوشنگ پور بابایی در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با بیان این که اساسا انتشار قرارداد منع قانونی ندارد، اظهار کرد: البته به نظر میآید که این قرارداد، قرارداد امضا شده توسط طرفین نیست، بلکه مذاکرات قبل از قرارداد است و انتشار آن نیز محرمانه تلقی نمیشود.
وی با بیان این که انتشار مذاکرات خللی به قرارداد وارد نمیکند، ادامه داد: دلیل این امر این است که بالاخره شخصی با یک سازمان توافقاتی صورت داده و ممکن است این توافقات به نتیجه برسد یا نه. لذا من تصور نمیکنم که انتشار شرایط قراردادی، نحوه پرداخت وجه یا تعهداد طرفین، دلایل فسخ قرارداد یا حتی مبلغ قرارداد خللی در امر قرارداد وارد کند.
این وکیل دادگستری خاطر نشان کرد: قرارداد بر مبنای توافق دو اراده استوار است و ممکن است دو طرف قرارداد بعد از آن بگویند که فلان شرط را نمیپذیریم. البته ممکن است این امر یک کار اخلاقی تلقی نشود، اما به لحاظ حقوقی به دلیل این که فدراسیون فوتبال مردم را در جریان امور بگذارد خوب است، زیرا حرف و حدیث درباره تیم ملی، هزینه و عملکرد بسیار زیاد است و لذا انتشار چنین قراردادهایی نکته مثبتی در عملکرد تیم ملی است.
وی تصریح کرد: علاوه بر این انتشار قرارداد باعث میشود که قرارداد در معرض دید کارشناسان قرار میگیرد و آنها بر این اساس میتوانند عملکرد فدراسیون فوتبال را در صورتی که کوتاهی در این زمینه گرفته باشد را نقد کنند.
پوربابایی اضافه کرد: مثلا کارشناسان ممکن است به این نتیجه برسند که مربیان دیگری با قابلیت بیشتر و رقم کمتری میتوانست استخدام شود و یا برعکس. فدراسیون در این زمینه با دادن امتیاز کمتری مربی بهتری را استخدام کرده است.
وی در پایان گفت: لذا انتشار قرارداد فعل مجرمانهای نیست، بلکه میتواند حرف و حدیث ها را در این زمینه کاهش دهد و باعث شفافیت کار فدراسیون فوتبال شود.