روز گذشته (چهارشنبه) هنگامی که دو زورگیر موتورسوار میخواستند در خیابان معین تهران اموال یک مرد را به سرقت ببرند، از سوی شهروندان محاصره و دستگیری شدند و... .
به گزارش «تابناک»، زورگیرانی که با دست بردن به سلاح سرد میخواستند مال و اموال مرد جوشکار را به سرقت ببرند، احتمالا به مخیلهشان راه نمییافت که نه تنها مردم مانع کارشان شوند، بلکه بابت کارشان کتک خورده و در پایان با شکایت یکی دو تن از ایشان راهی کلانتری محله شوند.
فردی که طعمه این خفتگیری شده بود، در این باره به پایگاه اطلاع رسانی پلیس گفت: سر چهار راه هاشمی ایستاده بودم که دو مرد جوان در حالی که سوار موتورسیکلت بودند، به من گفتند برای کار در ساختمان نیمه کاره، نیاز به جوشکار دارند؛ من نیز که شغلم جوشکاری بود قبول کرده و به راه افتادیم.
مرد جوشکار که توسط مردم در خیابان معین، چند کیلومتر آن سوتر از جایی که سوار موتور سیکلت شده بود، از دست زورگیران رهایی یافته بود، افزود: در بین راه ناگهان راننده موتور به داخل یک کوچه خلوت تغییر مسیر داد و ترک نشین موتور که پشت من نشسته بود با تهدید چاقو و ضرب و شتم، تمام اموال و وجوه نقدم را از من گرفت و هنگامی که قصد فرار داشتند، مردم از فرارشان جلوگیری کردند.
از اینجا به بعد روایتی است که شاکی از گفتن آن خودداری کرده و چه بسا دلایل قابل قبولی برای کار خود داشته است. مردمی که شاهد زورگیری از کارگر زحمتکش بودند، نه تنها برخلاف بیشتر رویدادهایی که دور و اطرافمان رقم میخورد ـ وگاه از آنها فیلمبرداری هم شده و رسانهای میشوند ـ بدون ترس از چاقوی زورگیران، در ماجرا مداخله کردند و اموال مال باخته را پس گرفتند.
البته این پایان کار نبود، چراکه تا مأموران کلانتری ۱۱۹ مهرآباد به محل رویداد برسند، زورگیران از مردم کتک مفصلی خوردند؛ شاید به این دلیل که با مردمی زخم خورده از زورگیری مواجه شده بودند که رنجهای خود را در داد و فریاد کمک خواستن کارگر جوشکار میدیدند و از دستگیر شدن زورگیران خرسند بودند.
سرانجام وقتی مأموران رسیدند، مرد جوشکار که ساعت پر التهابی را پشت سر گذاشته بود، چه بسا خرسند از آنکه اموالش را از دست نداده و خرسندتر از آنکه مردم به کمکش شتافتهاند، راهی کلانتری شد تا با همراهی یکی دو تن از مردم از زورگیران شکایت کند. زورگیران هم به گفته رئیس کلانتری، ضمن تشکیل پرونده جهت تحقیقات تخصصیتر در اختیار پایگاه پنجم پلیس آگاهی قرار گرفتند تا در پایان رویدادی کم نظیر رقم خورده باشد.
جالب اینجاست که پایگاه اطلاع رسانی پلیس این بخش از ماجرا را به نقل از مأمورانی که از جانب مرکز فوریتهای پلیسی ۱۱۰ به محل رویداد فرستاده شده بودند، نقل کرده و هیچ اشارهای نداشته که چرا مأموران دنبال افرادی که متهمان را کتک زدهاند، نگشتهاند و حتی با انتخاب تیتری که حکایت از ادب کردن زورگیران توسط مردم دارد، به نوعی از این اتفاق استقبال کرده است؛ استقبالی که میتواند حکایت از انزجار افراد پلیس از زورگیران داشته باشد.
شاید همه اینها از دید بسیاری از مردم رویدادی خوش باشد؛ هم از بابت نافرجام شدن زورگیری از یک شهروند و پیرو آن، دستگیری زورگیران و هم از این باب که زورگیران به دست مردم ادب شده و کتک خوردهاند؛ اما این همه واقعیت نیست.
بسیار روشن است که کتک زدن زورگیران و اصولا هر متهم دیگری، خود موضوعی قابل پیگرد است و در حالت عادی نمیتواند خوشحال کننده باشد؛ اما در این جریان خوشحال کننده نمود یافته و چه بسا مورد وثوق اکثریت خوانندگان این متن هم قرار گیرد؛ چرا؟
به نظر میرسد این رویداد عجیب، ولو جرقهای گذرا باشد، جا دارد که دنبال پاسخی برای این پرسش باشیم. شاید در این صورت بشود فهمید چگونه مردم حاضر میشوند، کسانی را که حتی نمیشناسند، از هم تمیز داده و یکی را بزنند و دیگری را نجات دهند، چرا منتظر رسیدن پلیس نمیشوند، چرا پلیس که ضابط قضایی است هم از ضرب و شتم زورگیران استقبال کرده و در نهایت چرا زورگیران ترسی از مجازات ندارند که روز روشن با چاقو به جان مردم میافتند تا مالشان را مقابل دیدگان بقیه بربایند؟!