علائم محرومیت از دارو معادل اعتیاد به آن نیست
یک روانپزشک با بیان اینکه علائم محرومیت از دارو معادل اعتیاد به آن نیست از شهروندان خواست تا از مصرف بنزودیازپین‌ها بیش از 3 هفته خودداری کنند.
به گزارش فارس، افشین طیبی با بیان خصوصیات اعتیاد، اظهار داشت: تحمل، محرومیت و وابستگی جزو علائم اعتیاد هستند و برای اینکه دارویی اعتیادآور تلقی شود باید هر سه خصوصیت را داشته باشد.
وی افزود: تحمل یعنی چنانچه پزشک 2 قرص برای بیمار تجویز کند، وی پس از چند روز نیاز به 4 قرص داشته باشد در حالی که این ویژگی در داروهای روانپزشکی دیده نمی‌شود.
این روانپزشک ادامه داد: محرومیت نیز با علائم ترک همراه است. مثلا افرادی که سوء مصرف تریاک دارند، در صورت محرومیت از این مواد زیاد خمیازه می‌کشند، یا افرادی که الکل مصرف می‌کنند در صورت محرومیت دچار لرزش می‌شوند. این در حالی است که این علائم در بیمارانی که داروهای روانپزشکی را مصرف می‌کنند و به هر دلیلی مصرف را برای یک یا چند روز قطع می‌کنند دیده نمی‌شود.
این متخصص حوزه بهداشت روان با انتقاد از افرادی که داروهای روانپزشکی را خودسرانه مصرف و قطع می‌کنند، گفت: این داروها حتی پس از دوره باید با تجویز پزشک و آرام آرام قطع شوند.
طیبی درباره وابستگی به عنوان ویژگی سوم اعتیاد، اظهار داشت: فردی که اعتیاد دارد، به دلیل وابستگی به مواد ناچار است کار و زندگی خود را رها کند و مواد مورد نیاز خود را استفاده کند. اما در بیمارانی که داروهای روانپزشکی مصرف می‌کنند این خصیصه دیده نمی‌شود و فرد برای تامین دارو نیازی به رها کردن کار خود ندارد.
وی افزود: سوء مصرف مواد مخدر و الکل موجب اختلال در عملکرد شغلی و اجتماعی افراد مصرف کننده می‌شود در حالی که مصرف داروهای روانپزشکی این نتیجه را در پی ندارند.
این روانپزشک داروهای روانپزشکی را واجد ویژگی محرومیت دانست و گفت: پدیده محرومیت در داروهای اعصاب و روان وجود دارد،اما این داروها به دلیل عدم دارا بودن ویژگی های تحمل و وابستگی فرد را معتاد نمی‌کنند.
البته این متخصص حوزه بهداشت روان با بیان اینکه بنزودیازپین‌ها توانایی اعتیاد را دارند، گفت: بنزودیازپین‌ها مانند دیازپام، اگزازپام ،فلورازپام ،آلپرازولام ،کلونازپام، میدازولام ،تمازپام ،کلردیازپوکساید توانایی اعتیاد را دارند اما معادل اعتیاد نیستند. بنابراین توصیه می‌شود بیشتر از 3 هفته مصرف نشوند.
وی خاطر نشان کرد: علت اختلالات روانی زیستی، روانی و اجتماعی است و علت تجویز داروهای روانپزشکی وجود مشکل در مغز، ناقل‌دهنده‌های عصب-رسانه، هورمون‌ها یا ژنتیک است. از طرفی به دلایل روانی و اجتماعی که موجب اختلالات روانی می‌شود، رواندرمانی به موازات دارودرمانی تجویز می‌شود.
به گزارش فارس، افشین طیبی با بیان خصوصیات اعتیاد، اظهار داشت: تحمل، محرومیت و وابستگی جزو علائم اعتیاد هستند و برای اینکه دارویی اعتیادآور تلقی شود باید هر سه خصوصیت را داشته باشد.
وی افزود: تحمل یعنی چنانچه پزشک 2 قرص برای بیمار تجویز کند، وی پس از چند روز نیاز به 4 قرص داشته باشد در حالی که این ویژگی در داروهای روانپزشکی دیده نمی‌شود.
این روانپزشک ادامه داد: محرومیت نیز با علائم ترک همراه است. مثلا افرادی که سوء مصرف تریاک دارند، در صورت محرومیت از این مواد زیاد خمیازه می‌کشند، یا افرادی که الکل مصرف می‌کنند در صورت محرومیت دچار لرزش می‌شوند. این در حالی است که این علائم در بیمارانی که داروهای روانپزشکی را مصرف می‌کنند و به هر دلیلی مصرف را برای یک یا چند روز قطع می‌کنند دیده نمی‌شود.
این متخصص حوزه بهداشت روان با انتقاد از افرادی که داروهای روانپزشکی را خودسرانه مصرف و قطع می‌کنند، گفت: این داروها حتی پس از دوره باید با تجویز پزشک و آرام آرام قطع شوند.
طیبی درباره وابستگی به عنوان ویژگی سوم اعتیاد، اظهار داشت: فردی که اعتیاد دارد، به دلیل وابستگی به مواد ناچار است کار و زندگی خود را رها کند و مواد مورد نیاز خود را استفاده کند. اما در بیمارانی که داروهای روانپزشکی مصرف می‌کنند این خصیصه دیده نمی‌شود و فرد برای تامین دارو نیازی به رها کردن کار خود ندارد.
وی افزود: سوء مصرف مواد مخدر و الکل موجب اختلال در عملکرد شغلی و اجتماعی افراد مصرف کننده می‌شود در حالی که مصرف داروهای روانپزشکی این نتیجه را در پی ندارند.
این روانپزشک داروهای روانپزشکی را واجد ویژگی محرومیت دانست و گفت: پدیده محرومیت در داروهای اعصاب و روان وجود دارد،اما این داروها به دلیل عدم دارا بودن ویژگی های تحمل و وابستگی فرد را معتاد نمی‌کنند.
البته این متخصص حوزه بهداشت روان با بیان اینکه بنزودیازپین‌ها توانایی اعتیاد را دارند، گفت: بنزودیازپین‌ها مانند دیازپام، اگزازپام ،فلورازپام ،آلپرازولام ،کلونازپام، میدازولام ،تمازپام ،کلردیازپوکساید توانایی اعتیاد را دارند اما معادل اعتیاد نیستند. بنابراین توصیه می‌شود بیشتر از 3 هفته مصرف نشوند.
وی خاطر نشان کرد: علت اختلالات روانی زیستی، روانی و اجتماعی است و علت تجویز داروهای روانپزشکی وجود مشکل در مغز، ناقل‌دهنده‌های عصب-رسانه، هورمون‌ها یا ژنتیک است. از طرفی به دلایل روانی و اجتماعی که موجب اختلالات روانی می‌شود، رواندرمانی به موازات دارودرمانی تجویز می‌شود.
