شيرين مهاجري: 20 روز در دل كوير سرگردان بماني، خطرات را به جان بخري و تنها با خوردن شير شتر زنده بماني يك معجزه است.
به گزارش ایران، آفتاب كوير تا مغز استخوان ميتابد و تا چشم كار ميكند ريگهاي سوزان ديده ميشود و خارهاي خشكيدهاي كه در حسرت قطرهاي آب پنجه به آسمان كشيدهاند...
اين يك داستان خيالي نيست، ماجرايي است كه براي 4 مرد از عشاير ايل خواجهنظامي كرمان رخ داد و آنها توانستند در طول 20 روز سرگرداني در دل كوير ريگان با شير شترهايي كه به همراه داشتند تغذيه كنند وزنده بمانند.
مراد خواجه نظامي يكي از اين مردان كوير است كه 50سال سن دارد و با زندگي در بيابان عجين شده و تا جايي كه به ياد ميآورد با ناسازگاريهاي كوير ساخته است، اما بهار بود كه كوير با اين مرد شتردار و 4 مرد ديگر از همراهانش سر ناسازگاري گذاشت و توفان شن باعث شد به بيراهه بروند و مسير اصلي را گم كنند.
مراد خواجهنظامي كه به قول خودش كوير ريگان و لوت را خوب ميشناسد، به شوك ميگويد: من به خاطر شترها هميشه دركوير رفت و آمد ميكنم و زندگيام در بيابان ميگذرد چون كار ما همين است و بايد به دلخواه شترها راه بياييم ، اما آن روز به خاطر توفان مسيرمان را گم كرديم و هيچ آذوقهاي هم برايمان نمانده بود و با گله شترها به هر طرف كه ميرفتيم چيزي بهجز ريگزار و بيابان نبود و در اين 20 روز فقط توانستيم با شير شترها زنده بمانيم و چون شير شتر بسيار مقوي است هيچ مشكلي برايمان پيش نيامد و توانستيم روزها را بهراحتي به شب برسانيم تا اينكه بالاخره بعد از 20 روز سرگرداني به يكي از آباديهاي ريگان رسيديم.
وي در خصوص همراهانش گفت: ما 4 مرد بوديم و همراهان من برادر و برادرزادههايم بودند كه يكي از آنها براي آوردن كمك از ما جدا شد و ما هر چه صبر كرديم بازنگشت. وي نيز ما را گم كرده بود و خودش پس از چندين روز در حالي كه بيمار شده به يك آبادي ديگر رسيده بود.
وي با اشاره به سختيهاي 20 روز گمشدن گفت: چندبار توفان شديدي آمد اما به هر حال راه رفتني را بايد رفت و نبايد تسليم خطرات شد، ما نيز با كمك شترها در مقابل توفان مقاومت كرديم. گرماي كوير براي ما عادت شده و من نيز الآن با زبان روزه زير آفتاب كوير هستم، اما ما كويريها عاشق آن هستيم چون به آدم صبر و مقاومت را ميآموزد.