شهدایی که فراموش شده‌اند!
دو برادر؛ یکی در انزلی و دیگری در خرمشهر شهید شد!
چند صد افسر و سرباز ایرانی و به ویژه از نیروی دریایی ایران در جنگ با مهاجمین انگلیسی در جنوب شهید شدند و جمع دیگری نیز در نبرد با روس‌ها در شمال کشور از جان خود گذشتند. فرزندان آن روز ایران به جبر گذر تاریخ گمنام مانده‌اند.
روزهای آغازین شهریور، یادآور برخی روزهای مهم تاریخ ایران است که در هیاهوی دعواها و بگو مگوهای فراوان سیاسی می‌آید و می‌گذرد.به گزارش «تابناک»، در اوایل شهریور ۸۹۳ هجری شمسی که معادل دهه آخر اوت ۱۵۱۴ میلادی است، دشت چالدران شاهد درگیری صفویان و عثمانی‌ها بود. هدف سلطان سلیم عثمانی از به راه انداختن جنگ با ایرانی‌ها جدا کردن بخشی از خاک ایران و نیز جلوگیری از گسترش تشیع بود.
بنا بر این گزارش، هرچند سلطان عثمانی بخشی از خاک ایران را جدا کرد، ولی مدتی بعد مقاومت مردم تبریز وی را وادار به بازگشت کرد. این جنگ هر قدر که بد بود به حاکمان ایران، این را آموخت که برای دفاع از کشور، باید به علم و سلاح روز مسلط شوند. تلخی ماجرا آنجاست که سرسلسله دودمان صفوی، پیش از آن می‌پنداشت توپ سلاح کشتار جمعی و کاربرد آن خلاف آیین جوانمردی است.
در شهریور ۱۳۲۰ یعنی ۴۲۷ سال پس از جنگ چالدران، ایران این بار از جنوب و شمال مورد حمله قوای متفقین قرار گرفت. این بار جنگ در زمان سرسلسله دودمان پهلوی اتفاق می‌افتاد. بهانه نزدیکی رضاخان به آلمان و دور شدن از انگلیسی‌ها که رضاخان میرپنج را به حکومت رسانده بودند، در نگرانی متفقین و حمله به ایران مؤثر بود، ولی شاید دلیل اصلی حمله به ایران، دیگر الزامات ناعادلانه جنگ عالمگیر بود.
ارتش و دولت رضاخانی دچار تشتت و سردرگمی شد و نتوانست مطابق هزینه‌ای که کشور برای آن انجام داده بود از ایران دفاع کند، اما در همان ارتش هم افسران و سربازان وطن‌دوستی بودند که در فداکاری برای میهنشان تردید نکنند.
چند صد افسر و سرباز ایرانی و به ویژه از نیروی دریایی ایران در جنگ با مهاجمین انگلیسی در جنوب شهید شدند و جمع دیگری نیز در نبرد با روس‌ها در شمال کشور از جان خود گذشتند. در سوم شهریور غلامعلی بایندر، فرمانده وقت نیروی دریایی ایران که در بازگرداندن حاکمیت ایران بر جزایر سه‌گانه نقش داشت در جنوب و روز بعد برادرش یدالله که کفیل فرماندهی نیروی دریایی در دریای خزر بود، در جنگ با روس‌ها و در شمال کشور شهید شدند. یک آذری در انزلی و برادرش در خرمشهر برای دفاع از ایران شهید شدند.
فرزندان آن روز ایران به جبر گذر تاریخ گمنام‌تر مانده‌اند. از یکی از بایندر‌ها، مزاری در انزلی باقی مانده و یک بازی رایانه‌ای که به یادش ساخته شده است و نیز نام چند شهید نیروی دریایی ۷۱ سال پیش بر ناوهای ارتش جمهوری اسلامی و از جمله ناوهای شهید بایندر و شهید نقدی باقی مانده است.
غیر قابل انتشار: ۱
در انتظار بررسی: ۱۰۰
انتشار یافته: ۴۹
یاداین شهدای دفاع ازمیهن گرامی باد. پاسخ ها
سعيد
| 
| ۱۳:۲۱ - ۱۳۹۱/۰۶/۰۴
بميريد كه منفي ميديد.حتماٌ ايراني نيستيد زهرخند
| | ۱۶:۳۴ - ۱۳۹۱/۰۶/۰۴
اي بابا ! توي 800-900 تا منفي مثبت، اگر 2% هم اشتباه كليك كنن بالاخره 18 تا منفي ميشه. يه كم آمار بخون !!! ramin
| 
| ۲۱:۴۸ - ۱۳۹۱/۰۶/۰۴
یادشان گرامی/ اتفاقا مدرسه ای هم در خرمشهر به این اسم وجود داشت روحشان شاد و يادشان گرامي باد روحشان شاد احسنت به این 2 برادر آذری وطن پرست که شمال و جنوب کشور براشون فرق نمیکرد و جونشون را واسه ایران دادند.یاد بگیرن اون نادانهایی که دنبال تجزیه ایران هستند و واسه الهام علی اف و ترکیه ها مهتاب بالانس میزنند.
آیااستفاده ازسلاح اتمی یاشیمیایی نیزخلاف آیین جوانمردی است؟اگردشمن برعلیه ما بکارببردآن وقت مابایدچه کنیم؟ پاسخ ها
ناشناس
| | ۰۹:۴۰ - ۱۳۹۱/۰۶/۰۴
اگر عليه ايران استفاده از سلاح اتمي بشود در آن صورت حق مقابله به مثل براي ما محفوظ خواهد بود منتها حداقل 1 سال وقت ميخواهيم تا بتونيم بسازيم.
domino
| | ۱۲:۰۷ - ۱۳۹۱/۰۶/۰۴
اولا ما جوانمردیم حتا اگه اونا نامردن. مولای ما امیرالمومنین است.دوم اینه که عزیز دل برادر شما ظاهرا توجه نکردی اگه بهمون حمله اتمی بکنن دیگه جایی برای پاسخ نمی مونه به عبارت دیگه هممون مردیم رفتیم پی کارمون تازه شما یک سال هم وقت می خوای بشینی بمب اتم رو درستش کنی ساعت خواب برادر
تلخی ماجرا آنجا است که سرسلسله دودمان صفوی، پیش از آن می‌پنداشت توپ سلاح کشتار جمعي و کاربرد آن خلاف آيين جوانمردي است!!!حالا به نظر شما سلاح اتمی برای 50 سال دگر کاربردش ناجوانمردانه است؟؟؟
هر ایرانی از داشتن چنین فرماندهانی به خوش میبالد. درود بر شرفتون یادشان گرامی باد . چرا جایشان در کتابهای درسی ما خالیست ؟ اگرنام شهیدان در این دنیا گمنام بماند ولی نزد خدا ودر بهشت ماتدگارانند خوشا به حالشان. شهيد استوار نظري نيز در حمله انگليسيها به هفتكل در خوزستان با هواپيما به تنهايي مقاومت كرد وشهيد راه ميهن شد مزار اين مرد بزرگ هم اكنون در قبرستان هفتكل وجود دارد لطفا گزارش تهيه نموده با تصوير در سايت درج نمائيد پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۲:۲۶ - ۱۳۹۱/۰۶/۰۴
روحش شاد روحش شاد راهش پر رهرو باد از مظلومیت شهدا چشام پر اشک شداما بر خود می بالم از داشتن چنین شهدایی که برای کشورم عزت و سربلندی آفریدند
سلام و درود برمردم با غیرت و مبارز آذربایجان
در شهر خرمشهر قبل از انقلاب اسلامی و حتی پس از آن و تا قبل از جنگ تحمیلی، نام خیابانهای اصلی خرمشهر و تعدادی از مدارس به نام این فرماندهان شهید نیروی دریایی ایران مزین شده بود. از قبیل خیابان نقدی، خیابان میلانی، مدرسه بایندر، خیابان هریسچی و امثالهم. روحشان شاد یادتمام شهداگرامی باد.برای شادی روحشان صلوات انسانهاي بزرگي بودند ، روحشان شاد . ياد و نام تمام شهيدان وطن از آغاز تا بحال گرامي باد گفتم کجا ؟ گفتا به خون / گفتم چرا ؟گفتا جنون / گفتم که کي ؟گفتا کنون / گفتم نرو ! خنديد و رفت ... خداوند روح همه شهداي ايران اسلامي را با سيد و سالار شهيدان مشهور کند / جا دارد نهادهاي فر هنگي و بنياد شهيد و بنياد حفظ اثار و نشر ارزشهاي دفاع مقدس نسبت به شناسايي و معرفي قبور اين شهداي عزيز همت گمارد تا مردم قدر شناس ما به زيارت اين شهداي مظلوم هم بروند یادوخاطره همه شهیدان راه وطن وشرف ایران زمین گرامی وراهشان مستدام باد ایران اسلامی به داشتن فرزندان برومندی نظیر اینگونه شهدای جاوید بر خود می بالد روحشان شاد وراهشان پررهرو باد درود به شرافتشون Drod bar sarbazan wa shahidan in marze por gohar آن هاي كه مثل من خرمشهري هستند اين شهيدان خوب يادشونه. يكي از بزرگترين دبيرستان هاي خرمشهر به نام بايندر بود و دوخيابتن هم به نام هاي نقدي و ميلانيان وجود داشت. كه همگي شهيدان شهريور 1320 در درگيري هاي دريايي با امتفقين بودند. سلام و درود بر این شهیدان و درود و خسته نباشی به مهندس جوان انزلیچی مرتضی بصارتدار طراح و سازنده بازی کامپیوتری ناخدا بایندور . اینها و هرکس که برای سرافرازی کشور و مردم زحمت میکشد ارزشمند هستند. ما بلد نیستیم بزرگان خودمون را بزرگ بشماریم. اینها آدمهای بزرگی بوده اند. خدا رحمتشان کند. اگر از نام این دلاور مردان ایران زمین کمتر سخن بمیان می آید ولی مردم انزلی دلاوری های آنها را بفراموشی نسپرده اند و همواره یاد و خاطره آنها را زنده نگاه داشته اند. گواه آنهم اینست که سالها است که نام نا خدا بایندر بر یکی از خیابانهای این شهر می درخشد.یادشان همچنان گرامی باد
پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۲:۲۹ - ۱۳۹۱/۰۶/۰۴
حق باشماستاین کوتاهی ماست که از این قهرمانان بی خبریم.باید همه قدر دان رشادت ها و فداکاری های این عزیزان باشیم
چون مرحوم بایندر بر خلاف دستور فرماندهی عالی ارتش شاهنشاهی مقاومت و در نتیجه بشهادت رسید در سال 1320 بحکم دادگاه نظامی خلع درجه شد ( چون دستور ترک مقاومت و تسلیم و مانند شاه فرار بود ) در سالهای 40 که مجدا خواستند نیروی دریایی را سازماندهی کنند و قرار بر ژاندارمی خلیج فارس شد برای روحیه دادن به نیروی دریایی و اسطوره سازی نام شهیدان بایندر را پیش کشیدند ...خداوند این دو برادر شهید را با سید شهدا محشور کند عموی من هم در جنگ دوم تو اردبیل در پست مرزی غریبانه شهید شد وما نمیدونیم قبرش کجاست فقط شنیدیم تو یه امامزاده به همراه سرباز همرزم شهیدش خاکه روحش شاد روحشان شاد.درضمن برادران بايندر اهل شهرستان بيجار از استان كردستان وكرد زبان بوده اند. دركتاب مشاهير گروس نوشته آقاي محمد علي كوشا ملاحظه بفرماييد پاسخ ها
صالح
| | ۱۵:۰۴ - ۱۳۹۱/۰۶/۰۴
شهید غلامعلی بایندر فرزند دوم مرحوم علی‌اکبر بایندر (پدر 3 شهید) از تیره ترکان آق قویونلو (بایندریه) بود که سال 1277خورشیدی در تهران دیده به جهان گشود. وی تحصیلات متوسطه خود را در مدرسه دارالفنون به پایان رسانده و سال1299 از مدرسه نظاممشیرالدوله با درجه ستوان‌دومی فارغ‌التحصیل شد. دم شما گرم که یاد کردید ما آذری ها ایرانی هستیم ایران یعنی همه ناموس و شرف ما ،ایران یعنی اصالت ما وطن ما ،ما همیشه برای دفاع از وطن خون آماده ایم.همه بوم ايران تو ويران شمر کنام پلنگان و شيران شمر
پراز درد ديدم دل پارسا که اندر جهان ديو بد پادشاه
نمانيم کين بوم ويران کنند همي غارت از شهر ايران کنند
نخوانند بر ما کسي آفرين چو ويران بود بوم ايران زمين
دريغ است ايران که ويران شود کنام پلنگان و شيران شود
همه سربه سر تن به کشتن دهيم از آن به که ايران به دشمن دهيم
چو ايران مباشد تن من مباد در اين مرز و بوم زنده يک تن مباد
اطراف مزار ایشان را هم نشان می دهید؟ گویا در یک منطقه صنعتی یا انبار واقع شده. من یک خرمشهریم در خیابان نقدی بدنیا آمدم و در دبیرستان بایندر دیپلم گرفتم نام خیابانهای ما قبل از انقلاب شکوهمند اسلامی در خرمشهر مزین بنام شهیدان جنگ دوم جهانی بود . امثال بزگوارانی مانند نقدی . کهنمویی .هریسچی. میلانیان. بایندر . ایران و خرمشهر سراسر لبریز از حماسه است و خدایشان آنان را قرین رحمت واسعه خود قرار دهد.آمین lمقبره شهید غلامعلی بایندر در پایگاه دریای خرمشهر واقع شده است ولی چیزی که بسیار باعث تاسفه تخریب مقبره سربازان گمنام در ابادان هست که در ان جنازه یک افسر و سه سرباز که در برابر نیروهای انگلیسی مقاومت کرده بودند قرار داشت و تخریب شد و به روی ان جاده ساختند ایا این باعث تاسف و شرمساری نیست از سورنا تا چمراناز آریو تا دوران
این پرچم هرگز زمین نخواهد ماند.
احسنت برشماچه خوب است هرچندگاهی ازکسانی که درگذشته هاچه دوروچه نزدیک برای این آب وخاک جان نثارکردندیادی بکنیدهرچنداسامی آنهابه لطف تنگ نظری بعضی آقایان حتی ازکتابهای درسی تاریخ هم رفته است مانندآریوبرزن وخواهردلیرش یوتاب چرا ما ياد و نام جنگ چالدران و دلاور مردانت آن جنگ را گرامي نميداريم . اصلا" نميدونيم تاريخش كي بوده حتي تو تقويمم ننوشته شده من خودم انزلیچی هستم، تو انزلی خیابانی هست سمت اداره کل بنادر و دریانوردی که به خیابان بایندر معروف هست. تا همین امروز که این مطالب را خوندم نمیدونستم که این خیابان به یاد این شهید بزرگوار نامگذاری شده است. شاید خود ما هم مقصر باشیم که در خصوص چنین سرافرازان و میهن پرستان کشورمان اطلاع زیادی نداریم ولی به هر حال حق این عزیزان است که در خصوص دلاورمردیهای آنان اطلاع رسانی بیشتری گردد.امیدوارم زمانی نرسد که مثل ما، فرزندانمان نیز از دلاورمردانی که جانانه در طول هشت سال دفاع مقدس از کشور عزیزمان ایران اسلامی دفاع کردند، بی اطلاع باشند. روحشان شاد و یادشان گرامی
سلام ممنون از شمایی که نظراتتون مثبت بود و منطقی والا ما که فرزند شهیدیم جرات نمیکنیم بگیم فورا میتوپن بهمون که چقدر مفت میخورین اما خدا شاهده دو ساله بیکارم خیلی خوشحال شدم از این برخورد و نظرات آذری یعنی همین یاشاسین ایران
عدم آشنایی و آگاهی ما از جایگاه این شهدای والا مقام به علت غفلت صدا وسیما در اطلاع رسانی است. سیما که با بودجه عمومی کار می کند، گزارش در مورد شهدا را محدود به اسامی چند نفر موجود در آرشیو خبری اش می کند و از تحقیق در این مورد به دلیل نبود کادر محقق، امتناع می کند. گویا برای تهیه گزارش و تحقیق در مورد شهدای واقعا گمنام، نیاز به بودجه چند میلیاردی دارد. از طرفی تفکری در سیما هست که روحیه شهادت طلبی را محدود به دوران جنگ با عراق می داند، غافل از اینکه روحیه ایثار در این ملت، محدوه جغرافیایی و تاریخی ندارد. این ملت هر بار که شرافتش را در خطر دیده، فارغ از مکان و زمان، پرچم ایستادگی به دست گرفته، لباس عزت پوشیده و بر شرفش تکیه کرده. آنگاه روبروی خصم ایستاده، کمر خم نکرده، نگاه پلید دشمن، به ملت را کوتاه کرده و با خون ایثارش، ریشه ملت را محکم کرده است. آری این است ملت ایران.