تابناک؛ سید مسلم بهشتی نژاد- «هشتگ صدای آبان ۹۸ باشیم؛ این عبارت در قالب هشتگ، چندین ساعت است در فضای مجازی به صورت یک کمپین توئیتری و اینستاگرامی راه اندازی شده است. افرادی به ویژه از هنرمندان با استفاده از تصاویر مشابهی این کمپین را هدایت کرده و رو به جلو برده اند. بحث اکنون این است که صدای آبان ۹۸ چیست که باید صدای آن باشیم.
به گزارش «تابناک» آبان ۹۸ با سلسله اعتراضاتی نسبت به افزایش قیمت بنزین و فشار اقتصادی که بر مردم وارد شده، از دیگر ماههای این سال برجستهتر شده است. باید دید صداهای این اعتراضات چیست و در این اعتراضات چه اتفاقی افتاده است؟
نخستین صدای آبان ماه، صدایی بود که از ناحیه افزایش قیمت بنزین و در حالت کلیتر از ناحیه فشارهای اقتصادی به مردم وارد شد و مردم در اعتراض به آن به خیابان آمدند؛ باید دید که کمپین صدای آبان ۹۸ باشیم، صدای قشر فقیر و محرومی که صدایشان در آبان ماه شنیده شد را شنیدند؟
فرض کنید اعتراضات آبان ماه خیلی مسالمت آمیز برگزار میشد و مردم صدای فقر و شکسته شدن استخوان هایشان را به گوش همه میرساندند، آیا حامیان هشتگ، در حد وسعشان کاری برای آن مردم انجام میدادند؟ از اعتراضات ۹۶ تا کنون کاری برای بهتر شدن اوضاع آنان انجام داده اند؟ اصولا فقر مردم مسالهای هست که آنان برایش نگران باشند و بیانیه بدهند و کمپین بسازند یا خیر؟ اینها صرفا چند سوال ساده و از روی کنجکاوی است، وگرنه هر حمایتی و در هر زمانی و توسط هر کسی از حقوق حقه مردم، پسندیده است.
مثلا یک بازیگر خانم مشهور آمریکایی که مصاحبه میکند و میگوید، در امور سیاسی دخالتی نمیکند، چون متخصص نیست، در عین حال برای خودش مسئولیت اجتماعی قائل است؛ کودکانی را میآورد و در کنار کودکان خویش آنان را پرورش میدهد و به اقصی نقاط جهان میرود تا صدای اعتراض به فقر و تبعیض علیه کودکان باشد؛ آیا برخی از افراد هنرمند این گونه صداهایی را در ایران شنیده اند تا کنون؟ اگر شنیده اند کاری برای درمان التیام فقرا انجام داده اند؟ این نوشتار از مسئولان کشور سلب مسئولیت نمیکند؛ میخواهد صداهای آبان ۹۸ را تعریف کند و نسبت آنان که میخواهند صدای ۹۸ باشند با مردم.
یک صدای دیگر، صدا زدن حق اعتراض مردمی است که میخواهند صدای خود را به گوش مسئولین برسانند. میخواهند بگویند اعتراض دارند به مسئولانی که در قبال اختیارات و اقتداری که دارند، مسئولیتی نمیپذیرند، حق اعتراض به بی مسئولیتی مقامهای مختلف! بعید است در این اعتراض به مسئولیت ناپذیری ها، تردیدی باشد؛ آیا حامیان این هشتگ، مسئولیت خود را در تبلیغ و ترویج انتخاب مقامهای سیاسی کشور را میپذیرند؟ مثلا میتوانند ضمن اینکه صدای مردم باشند، به خاطر سهمی که آنان در این فشارها بر مردم داشته اند از آنان دلجویی کنند! البته فراموش نکرده ایم که مسئولان سیاسی و اقتصادی کشور، باید در راس این پاسخگویی باشند.
یک صدای اعتراضات آبان ۹۸، صدای برخی از معترضان است که در این میان کشته شده اند و در آن سوی صدای آن مامورانی امنیتی است که در صف ایستادگی در مقابل برخی سوءاستفاده کنندگان از اعتراضات، جان خود را از دست دادند، آیا در کنار آن معترض کشته شده، صدای آن ماموران و خانواده آنان هم هستند؟ آیا مامور ناجا، مردم نیست؟ ایرانی نیست؟ باور کنیم عذری پذیرفتنی نیست، وقتی مامور ناجا هم با سلاح گرم کشته شده است! صدای او هم باشیم.
هشتگ صدای آبان ماه ۹۸ باشیم؛ اما همزمان صدای آن معترض بی گناه کشته شده؛ صدای آن مامور بی گناه کشته شده، صدای فریاد علیه محرومیتهای ناشی از تحریم، صدای فریاد علیه مسئولیت ناپذیری هر قشر و هر صنف و در نهایت صدای چند بعدی باشیم؛ صدای یک بعد بودن، مردم را به اشتباه میاندازد؛ صدای صرفا یک روایت داستان بودن سوءتفاهم ایجاد میکند. شخصیت اگر خودش را ملی میداند، باید ملی بیندیشد؛ در تفکر ملی کشته شدن افراد وطن با سلاح سرد و گرم، تفاوتی ندارد؛ برای همه آنان باید صدا بود و البته آنان که اسم و رسمی بین المللیتر هم دارند، صدای مردم در مقابل تحریمها و تحریم ها... اینکه کودکی، زنی، جوانی، پیرمردی یا پیرزنی در گوشه بیمارستانی از عدم تامین دارو جانش را از دست بدهد، آنقدر دردآور نیست که صدای او باشیم؟
اشتباه نشود، منظور این است که صدای همه باشیم؛ نسبت به آن ظلمی که به آن معترض رفته، صدا باشیم و هم نسبت به آن ظلم و ظالمی که تحریم و محرومیت را برای این مردم ایجاد کرده یا صدای آن ماموری باشیم که او هم خانوادهای دارد و چشمی پر از انتظار!
#صدای_آبان_ ۹۸ باشیم! منصفانه صدا باشیم؛ وطن خواهانه و مردم مدارانه صدا باشیم؛ آگاهانه صدا باشیم برای همه مردم؛ هم برای جانشان و هم برای فقر و دردشان و هم برای مسئولیت ناپذیری خودمان، صدای مردم باشیم. اینکه فرصت را فراهم ببینیم که بر فقر و درد مردم سوار بشویم تا ناممان بیشتر شنیده شود و مشهورتر شویم تا دولت از مالیات معافمان کند، صدای آبان ۹۸ نیست!
پی نوشت: افرادی که عامدانه و عالمانه دست به تخریب و خشونت زده اند با هر گرایشی، قطعا معترض نیستند و باید حساب خرابکاران را از معترضان جدا دانست.
وقتی هومن سیدی جایزه جشنواره فیلم فجر را روی سنِ جشنواره به حسن روحانی تقدیم کرد، وقتی میگفت: تقدیم به بزرگمردی که با آمدنش لبخند را برگردانده ولی افسوس تصمیم شتابزده بنزینی دولت در سال ۱۳۹۸ که مردم را عصبانی کرد. دست از چابلوسی بردار. 
بیانیه رو بد موقعی دادن الان دکتر ناراحت میشه مالیاتشون رو بر می گردونه 
