کلیات

بنجامین فرانکلین دانشمند و سیاست‏مدار امریکایى، در هفدهم ژانویه ۱۷۰۶ م. در بندر بوستون امریکا به دنیا آمد. وی در ابتدا دو سال به مدرسه رفت و در این دو سال، شاگرد خوبی شناخته نشد. با این حال بنجامین در خارج از مدرسه، بدون معلم همه چیز را فراگرفت. وی در ابتدا به فن چاپ روی آورد و پس از چند سال، در شمار مهم‏ترین چاپگران امریکا قرار گرفت. فرانکلین در این مدت به انتشار روزنامه دست زد و به نویسندگی و رونامه ‏نگاری پرداخت.

وی در طی سال‏های فعالیت خود انجمن فیلسوفان امریکا را بنیاد نهاد و عقاید و ایمان این گروه به سیاست استقلال امریکا و تشکیل جلسات مخفیانه‏شان، شالوده انقلاب بزرگ امریکا را فراهم نمود. وی هم‏چنین اولین اداره آتش نشانی در فیلادلفیا، اولین پستخانه در امریکا و نیز دانشگاه پنسیلوانیا را تأسیس کرد.

مبارزات سیاسی

 فرانکلین در جنگ‏های استقلال طلبانه مردم امریکا علیه استعمار انگلیس، وارد عرصه مبارزات سیاسی گردید و نقش مهمی ایفا کرد. او تنها کسی است که در چهار کار مهم و سرنوشت ساز ایالات متحده دخیل بوده و در به ثمر رسیدن آن تلاش کرده است: اعلام استقلال ایالات متحده امریکا، امضای پیمان صلح با انگلستان، امضای پیمان اتحاد با فرانسه و امضای قانون اساسی امریکا. در این زمانْ فرانکلین یگانه فرد امریکایى بود که در دوران استعمار اروپا شهرت فراگیری داشت.

فعالیت های علمی

فرانکلین در کنار فعالیت‏های سیاسی، از امور علمی غافل نبود و در آزمایشگاهی که برای خود ساخت، به کشف و اختراعات مهمی نایل آمد. او برای اولین بار دریافت که برق نوعی جریان است و جریان برق، جریانی از انرژی می‏باشد. هیچ دانشمندی در زمان فرانکلین به اندازه او از برق اطلاع نداشت.

او توانست باتری برق بسازد و انواع برق را به کنترل درآورد. فرانکلین هم‏چنین برق‏گیر را برای جلوگیری از خرابی‏های صاعقه اختراع کرد و از خسارات صاعقه جلوگیری نمود. وی موقعی که چشمانش ضعیف شد، ذره بین و عینک دقیق مخصوصی را اختراع کرد و اسبابی را برای آوردن کتاب از قفسه‏های بالایى ساخت که امروزه در کتابخانه‏ها از آن استفاده می‏شود. فرانکلین، کلیه تحقیقات و اکتشافات خود در باب الکتریسیته را در کتابی جمع آوری کرد که به عنوان پرتیراژترین کتاب علمی نیمه قرن هجدهم شناخته شد.

 فرانکلین مردی دانشمند، متفکر، سیاست‏مدار، نیکوکار و ماجراجو بود و در راه خدمات اجتماعی فعالیت‏های زیادی نمود. موفقیت‏های علمی و سیاسی فرانکلین، همه از این شعار و اعتقاد فلسفی سرچشمه می‏گرفت که هر انسانی برای آن به جهان می‏آید تا زندگی را برای هم‏نوعان خود آسان‏تر سازد.

فرانکلین قبل از مرگ، امید خود را درباره جاودانی شخص پس از زندگی چنین بیان کرد: از آنجا که به خدا ایمان دارم، به زندگی پس از مرگ، با دلیل عقیده دارم. وقتی که می‏بینم هیچ چیز در دنیا نیست نمی‏شود، حتی یک قطره آب هم به هدر نمی‏رود، نمی‏توانم نابودی روح را قبول کنم، از این‏رو، چون خویشتن را در جهان موجود می‏بینم، اعتقاد دارم که به این شکل یا شکل دیگری همیشه در جهان، موجود خواهم بود.

مرگ

بنجامین فرانکلین سرانجام در ۱۷ آوریل ۱۷۹۰ م. در ۸۴ سالگی درگذشت