کلیات

عباس صفاری متولد ۱۳۳۰ بود که در تاریخ ۷ بهمن ۱۳۹۹،   شاعر ایرانی است که در ایالات متحده زندگی می‌کرد. او در بهمن ۱۳۹۹ به دلیل ابتلا به ویروس کرونا در آمریکا درگذشت.


زندگی‌نامه

عباس صفاری شاعر ایرانی در سال ۱۳۳۰ در یزد متولد شد و در تهران پرورش یافت.  خدمت سپاهی را در بلوچستان گذراند. پس از خدمت به استخدام بهداری اداره راه درآمد و در مناطق دور افتاده‌ای مانند دشت مغان و بندر جاسک به کار پرداخت. در تابستان ۱۳۷۶ به قصد ادامه تحصیل به کالیفرنیا رفت و تا زمان مرگ مقیم شهر لانگ بیچ بود.
رشته تحصیلی او هنر‌های تجسمی بود که پیش از گرفتن مدرک آن ترک تحصیل کرده و به کار آزاد روی آورد کارنامه ادبی-هنری او با شعر و ترانه آغاز و سر از طراحی و نقاشی درآورد.
اولین مجموعه شعر او با عنوان «در ملتقای دست و سیب» در سال ۱۹۹۲ در کالیفرنیا چاپ شد که جایزه ادبی باران را برای بهترین مجموعه شعر چاپ خارج از کشور در آن سال به خود اختصاص داد.
در ایران ترانه‌هایی برای فرهاد مهراد،  گیتی پاشایی و دیگر خوانندگان پاپ نوشته بود.
سومین مجموعه شعرش را با عنوان " دوربین قدیمی و اشعار دیگر " در تهران منتشر کرد و همان سال جایزه شعر امروز ایران (کارنامه) به آن تعلق گرفت.
پس از موفقیت دوربین قدیمی به توصیه مجید روشنگر همکاری‌اش را با انتشارات مروارید آغاز کرد که حاصل آن پنج مجموعه شعر و سه کتاب ترجمه شعر بود. دفتر " کبریت خیس " یکی از همین دفاتر است.
شعر‌های عباس صفاری به چندین زبان از جمله انگلیسی،  فرانسوی،  آلمانی،  اسپانیائی،  عربی و کردی ترجمه شده‌است. مجله فرانسوی زبان تهران ریویو در یکی از شماره‌هایش بخش ادبیات خود را به معرفی و ترجمه اشعار او اختصاص داده‌است. شعر بلندی نیز به نام هبوط یا (حکایت ما) دارد که ترجمه انگلیسی اش چندین سال در کتاب درسی رشته ادبیات دانشگاه در آمریکا بوده‌است.
صفاری در کنار کار شعر و ترجمه، به ساختن چوب نگاره و چاپ دستی آن با پرس‌های ساخت دست می‌پرداخت.
عباس صفاری قبل از انقلاب به ترانه‌سرایی پرداخت و چندین ترانه را به خوانندگان پاپ سپرد که مشهورترین آن‌ها ترانه اسیر شب بود که با صدای فرهاد مهراد و آهنگ سازی محمد اوشال منتشر شده‌است.