رفوگری هنری است که بعداز هنر قالی بافی به وجود آمده و محرک ایجاد آن نیز احتیاج بوده است زیرا هر فرش امکان دارد در معرض فساد قرار بگیرد و به مرور زمان آسیب ببیند. بنابراین تا زمانی که در سالن و خانه ها فرش وجود دارد هنر رفوگری نیز باقی خواهد ماند، در حقیقت می توان گفت که هنر رفوگری مکمل هنر فرشبافی است.«حمید شریعتی»، «رفوگر» ۵۴ ساله، سال‌هاست که با دستانی هنرمند در بازار سنتی اراک، «سرای نوذری‌ها»، به ترمیم فرش‌های آسیب‌دیده مشغول است. این هنر را از پدرش آموخت و به همسرش «فاطمه رضایی» نیز یاد داد تا دوشادوش هم در مغازه‌ی کوچکشان کار کنند.
کد خبر: ۱۳۰۲۷۴۸ تاریخ انتشار : ۱۴۰۴/۰۲/۱۱
در ۱۵ سال اخیر شاهد خروج رفوگران ایرانی بودیم؛ در ابتدا رفوگران خبره تبریز و در ۵ سال اخیر هر رفوگری که بازار تهران مهارت این کار را داشت نیز به ترکیه مهاجرت کرد.
کد خبر: ۱۱۳۹۷۰۳ تاریخ انتشار : ۱۴۰۱/۰۶/۱۹
رفوگری یکی از هنرهای اصیل و دیرینه در کشورمان است که همپای هنر فرش بافی به وجود آمده و حرفه‌ای است که جان دوباره به فرش می‌دهد. رفوگر معایب یا خرابی‌های فرش را اصلاح می‌کند. ارزش هنر رفوگری وقتی بیشتر معلوم می‌شود که فرش گرانبهایی در معرض آسیب قرارگرفته و نیاز به مرمت داشته باشد، آسیب‌ها از قبیل پارگی، سوختگی و پوسیدگی هستند. درمیان بازار شلوغ تهران، سرا‌ها و تیمچه‌هایی با فضای آرام قرار دارد که میزبان هنرمندان گمنام ترمیم فرش دستباف است، استادانی که باظرافت تمام فرش‌های نفیس و ارزشمند را رفو می‌کنند و به آن‌ها حیات دوباره می‌بخشند.
کد خبر: ۱۱۲۶۶۲۵ تاریخ انتشار : ۱۴۰۱/۰۴/۰۵
رفوگری یا هنر مرمت فرش به روش‌هایی گفته می‌شود که معایب یا خرابی‌های فرش را اصلاح می‌کند. رفوگری یکی از هنرهای اصیل و دیرینه در کشورمان است که همپای هنر فرش بافی به وجود آمده و حرفه‌ای است که جان دوباره به فرش می‌دهد. ارزش هنر رفوگری وقتی بیشتر معلوم می‌شود که فرش گرانبهایی در معرض آسیب قرار گرفته و نیاز به مرمت داشته باشد.
با توجه به این که فرش نوعی منسوج کاربردی است و به مرور زمان و در نتیجه پوسیدگی یا بید زدگی یا رطوبت و آتش‌سوزی و پارگی و یا کثرت استفاده آسیب پذیر است به دلیل اینکه انجام این کار باید بر روی فرش‌های آسیب دیده صورت پذیرد، نیاز به تخصص و مهارت زیادی است. از این رو، باید
امروزه با ماشینی شدن و تنوع و راحتی و ارزانی استفاده از این نوع فرش‌ها، این هنر نیز در حال فراموشی است. در دوره‌های مختلف تاریخی ایران، در اشعار، افسانه‌ها و داستان‌ها، واژه‌های رفوگر و پینه‌دوز به کار رفته‌اند؛ به‌عنوان نمونه، مولوی در سدۀ ۷ ق/ ۱۳ م در یکی از اشعار خود آورده است که پینه‌دوز یا پاره‌دوز تکه‌هایی از جنس خود لباس را بر محل پاره‌شدۀ لباس قرار می‌داد. همچنین در قرن ۶ ق/ ۱۲ م خاقانی در بیتی آورده است که رفوگری مستلزم چشم بینا ست و نمی‌تواند به امان و امید انجام پذیرد. این گزارش نگاهی به آخرین بازماندگان فعال در هنر رفوگری در بازار قزوین داشته است./عکس: شایان معاضد - ایسنا
کد خبر: ۱۰۸۱۶۹۱ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۷/۲۰
رفوگر، معجزه‌گری است که با دستان هنرمند و سحار خود به کالبد فرش‌های در حال نابودی روحی تازه می‌دهد.در گذر زمان این هنر ریشه‌دار نیز همانند بسیاری از هنرهای دستی و مهارت‌هایی که نیازمند ذوق و تلاش است، دستخوش ماشینی شدن و تا حدودی بی توجهی شده و مردم نیز بیشتر در مورد فرش‌های نفیس دستباف خود به سراغ هنرمندان رفوگر می‌روند. محرک ایجاد هنری به نام رفوگری در واقع احتیاج بوده و زمانی ارزش این هنر مشخص می‌شود که فرش گرانبهایی در نتیجه پوسیدگی یا بید زدگی یا رطوبت و آتش سوزی و حوادث دیگر آسیب دیده باشد، در این هنگام انگشتان معجزه‌گر رفوگر به کمک خواهد آمد به طوری که با دستان سحار و نفس خود، روحی تازه به کالبد این قالی در حال نابودی خواهد داد و جلوه‌ای تازه به آن خواهد بخشید. فرش بافی و رفوگری مکمل یکدیگر هستند و هر فرش باف باید رفوگری نیز بلد باشد تا در صورت نیاز از پس خودش بربیاید و یک رفوگر نیز لزوما باید هنر رنگ شناسی و فرش بافی را بلد باشد تا بعد از رفو در نقش و تار و پود جدید فرش اشکالی پیش نیاید. در کل هنر رفو را می‌توان بستری برای رج‌هایی از رنج بافته‌های فرش نامید. این هنر بعد از هنر قالی بافی التیام بخش هنری کهن در ایران و مرهمی بر تار و پود فرش است.
کد خبر: ۹۹۵۸۱۵ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۵/۲۰