کلیات

آنتوان پاولوویچ چخوف نویسنده و داستان سرای نامدار روسی در ۱۷ ژانویه سال ۱۸۶۰ م در خانواده‏ای فقیر در روسیه به دنیا آمد.

تحصیلات

 وی تحصیلات خود را در رشته پزشکی به پایان رساند و مدت کوتاهی نیز به طبابت پرداخت. ولی با استعداد و علاقه‏ای که به نوشتن داشت، از حرفه خود دست کشید و کار نویسندگی را دنبال کرد.

فعالیت حرفه ای

چخوف در مدت کوتاهی، آثار متعددی به نگارش درآورد و به شهرت دست یافت. او در جوانی به مرض سل دچار شد و تا پایان عمر، از این بیماری در رنج بود. از این‏رو به توصیه پزشکان، به جنوب فرانسه رفت و به نوشتن نمایش‏نامه و داستان‏های کوتاه سرگرم شد. در مورد آثار چخوف باید گفت که نوآوری‏های صوری و موضوعی او در هنر داستان‏پردازی، اصول و سنن ادبی را دگرگون کرد.

 با آن‏که قسمت اعظم آثار چخوف به صورت داستان‏های منثور است، با این حالْ وی نمایش‏نامه‏نویس چیره‏دستی بود و مهم‏ترین داستان کوتاه‏نویس همه اعصار به شمار می‏رفت. چخوف در صنعت ایجاز و هنرِ داستان‏نویسی دارای قدرتی شگرف بود و در خلق شخصیت‏های جالب، مهارتی بسزا داشت. او بشردوستی و نیک نفسی و خدمت به مردم را نیز وظیفه هر انسان شرافت‏مند می‏دانست و به طرزی گیرا و دل‏انگیز، این علاقه شدیدِ انسان دوستی در آثارش به چشم می‏خورد. آثار متعدد ومتنوع این نویسنده بزرگ روس، پر از لطف و زیبایى و نیز آمیخته با هزل و طنز می‏باشد. چخوف خواننده را در عین حال که می‏خنداند، به فکر و دقت نیز وا می‏دارد و معایب اجتماعی را در نظرش جلوه‏گر می‏سازد.

آثار

 فاجعه در شکارگاه، دهقانان، دکتر بی‏مریض، مرد زود رنج، باغ آلبالو و سه خواهر از جمله آثار مشهور اوست.

مرگ

 آنتوان چخوف سرانجام در دوم ژوئیه ۱۹۰۴ م در حالی که بیش از ۴۴ سال از عمرش نمی‏گذشت، در اوج شهرت و محبوبیت بر اثر مرض سل درگذشت.