احمدي‌نژاد براي توضيح درباره اعترافات بقايي به دادگاه مي‌رود/ تمكين عربي– غربي به راه‌حل سياسي در سوريه/ روحانی سرمایه اصولگرایان است!/ فرمان تجمع مخالفان توافق در دست كيست؟

صحبت های دیروز سخنگوی دولت پیرامون فرستادن برجام به صورت لایحه به مجلس، احتمال استیضاح برخی وزار در مجلس و طرح ایران برای پایان بحران در سوریه در کانون توجه روزنامه های امروز قرار دارد.

در ادامه می‌توانید روایت تابناک از مهم‌ترین مطالب روزنامه‌های چهارشنبه بیست و هشتم مرداد ماه را مرور کنید.

طي هفته‌هاي اخير تلاش‌هاي ديپلماتيك براي حل بحران سوريه تشديد و اميدها براي پايان دادن به بحران اين كشور تا حدود زيادي براي اولين بار به صورت جدي احيا شده است. روز دوشنبه 15 عضو شوراي امنيت به اتفاق آرا با تصويب بيانيه‌اي اعلام كردند از تلاش‌هاي استفان دي ميستورا، فرستاده ويژه سازمان ملل در امور سوريه براي برقراري صلح در اين كشور حمايت خواهند كرد و خواستار برگزاري گفت‌وگوهاي مقدماتي فشرده در موضوعات كليدي با هدف بازگرداندن صلح به سوريه شدند. اين اولين بار است كه در شوراي امنيت سازمان ملل بيانيه‌اي درباره سوريه بدون مخالفت هيچ كدام از اعضا تصويب مي‌شود. ويتالي چوركين، نماينده روسيه در سازمان ملل قبل از تصويب بيانيه گفت: «اين اولين سند كاملاً سياسي در مورد بحران سوريه است كه با اتفاق آرا تصويب مي‌شود. »

الكسيس لامك نماينده فرانسه در سازمان ملل هم اين بيانيه را « تصميمي تاريخي» توصيف كرد. فرانك والتر اشتاين‌ماير، وزير امورخارجه آلمان تصريح كرد كه شوراي امنيت با تصويب اين بيانيه، اراده خود را براي پايان دادن به «رنج» در سوريه اعلام كرده است. اما رافائل راميز نماينده ونزئلا در سازمان ملل از اين بيانيه انتقاد كرد و گفت كه سازمان ملل رويه خطرناكي با حمايت از طرحي كه حق تعيين سرنوشت مردم سوريه را نقض مي‌كند، اتخاذ كرده است. اين بيانيه 16 ماده‌اي از زماني كه در اواخر ماه ژوئيه دي‌ميستورا اعلام كرد مي‌كوشد با ارائه طرحي جديد، مذاكرات صلح در سوريه را احيا كرده و از ادامه جنگ داخلي و ويراني بيشتر اين كشور جلوگيري كند مورد بحث و گفت‌وگو بوده است. بر اساس طرح دي ميستورا چهار كارگروه از كارشناسان در حوزه‌هاي سياسي، امنيتي، مسائل حقوقي و تروريسم موظف هستند موضوعات مورد مناقشه را بررسي كرده و با ارائه پيشنهادات عملي به نبردهاي مسلحانه در سوريه خاتمه داده و امكان گذار سياسي در اين كشور را فراهم كنند.

انتقال سياسي بر اساس خواست مردم

بيانيه شوراي امنيت از تمامي طرف‌هاي سوري مي‌خواهد براي پايان دادن به جنگ از طريق احياي يك پروسه سياسي سوري همكاري كنند تا انتقال سياسي بر اساس خواست قانوني مردم سوريه صورت بگيرد. اين پروسه صلح شامل ايجاد يك دولت انتقالي با قدرت كامل اجرايي كه بر اساس رضايت دو طرف است، مي‌شود. در بيانيه فوق هيچ اشاره‌اي به سرنوشت بشار اسد نشده است اما متحدان دمشق به ويژه ايران و روسيه تأكيد كرده‌اند مخالف بركناري رئيس‌جمهوري قانوني سوريه هستند در حالي كه دولت‌هاي غربي تأكيد دارند وي هيچ نقشي نبايد در آينده سياسي سوريه داشته باشد. يكي از مهم‌ترين بندهاي اين بيانيه‌ مبارزه با تروريسم است كه از حمايت روسيه و ايران برخوردار است.

بيانيه شوراي امنيت سازمان ملل پس از آن صادر شد كه اخيراً جامعه جهاني شاهد تلاش‌هاي تجديد يافته بازيگران منطقه‌اي و بين‌المللي براي پايان دادن بحران سوريه بود كه متحدان دمشق نقش اصلي را در آن به عهده گرفته‌اند. دوحه، تهران، مسقط و مسكو اخيراً شاهد ديدارهاي ديپلمات‌هاي ايران، سوريه، روسيه، امريكا و عربستان بوده‌اند و مقامات كشورمان از احياي طرح چهار ماده‌اي ايران با تغييرات جديد خبر داده بودند. ايران همواره با اشاره به اينكه بحران سوريه راه‌حل نظامي ندارد بر لزوم گفت‌وگوهاي سوري- سوري براي پايان دادن به اين بحران تأكيد كرده است.»

«روزنامه شرق» در گزارش یک امروز خود به گفت و گو با حسین مرعشی از اعضای کارگزاران می پردازد. شرق در این گفت و گو با عنوان «روحانی سرمایه اصولگرایان است» به نقل از مرعشی می نویسد: « احمدی‌نژاد فقط اصلاح‌طلبان را حذف نکرد، اصولگرایان را هم حذف کرد. نگاه کنید به دولت اول و دوم احمدی‌نژاد، آقای دانش‌جعفری که وزیر اقتصاد بود الان کجاست؟ آقای فتاح که وزیر نیرو بود کجا رفت؟ آقای پورمحمدی که وزیر کشور بود کجا رفت؟ پس ما یک تجربه منفی از آن طرف داریم و در اینجا یک تجربه مثبت داریم، مسئولان کشور از تلفیق این دو تجربه می‌توانند استفاده کنند. حتما لازم نیست روحانی این موضوع را ادامه بدهد، روند خردورزانه‌ای که در کشور حاکم است کشور را به این سمت خواهد برد که از ناکارآمدی‌های گذشته فاصله بگیریم و عرصه مدیریت کشور عرصه رقابت آدم‌های لایق باشد. ما اصلاح‌طلبان زمانی نیرومند خواهیم بود که رقیبمان هم نیرومند باشد. ما از ضعف رقیب طرفی نخواهیم بست. ما در کارگزاران از وحدت جبهه اصلاحات حمایت می‌کنیم و هم‌زمان هم از وحدت اصولگرایان خشنود می‌شویم، چون با این وحدت است که صحنه سیاسی کشور به تکامل می‌رسد. ما اصل را بر این نمی‌دانیم که حتما اصلاح‌طلبان باید به مملکت حاکم باشند ما اصل را آن می‌دانیم که آنچه مردم می‌پسندند باید حاکم باشد و مردم قدرت انتخاب داشته باشند و این قدرت انتخاب بین آدم‌های ناشناخته و بدون ریشه و برنامه و سازمان و شناسنامه نباشد، بلکه بین افراد شناسنامه‌‌داری که دارای فکر و ایده و برنامه و مسئولیت هستند باشد. الان چه کسی مسئولیت احمدی‌نژاد را در قبال هدردادن ٨٠٠ میلیارد دلار منابع کشور می‌پذیرد؟ اصولگرایان می‌پذیرند؟ آقای مصباح می‌پذیرد؟ آخرش هم گفتند سر ما كلاه گذاشت. آیا با این حرف، مسئله مملکت حل شد؟ ٨٠٠ میلیارد رفت شما هنوز می‌خواهید در صحنه سیاسی بمانید؟ همین یک خطا برای عمر یک جناح سیاسی کفایت می‌کرد، اما آقای مصباح هنوز برای کشور راهکار دارد؟ شما وقتی این آدم را نشناختی می‌خواهی بقیه را بشناسی؟»

ما در کنگره كارگزاران روی مذاکره ملی تأكید كردیم. معجزه گفت‌وگو در مذاکرات هسته‌ای نمودار شد، وقتی با شش کشور دنیا بتوانیم مشکل خود را با گفت‌وگو حل کنیم چرا در داخل نمی‌توانیم این کار را بکنیم؟ معجزه گفت‌وگو برای ما یک تجربه شده است. امروز اصلاح‌طلبان آمادگی دارند هر خط قرمزی را که نظام موردنظرش باشد رعایت کنند. پس وقتی این رعایت شود دیگر چه مشکلی وجود دارد؟ از آن‌طرف هم اصولگرایان صحنه را به تندروهای خود باخته‌اند. آنها هم نیاز به انسجام دارند. من اگر جای آقای روحانی بودم از فردا در جلسات روحانیت مبارز شرکت می‌کردم و از هاشمی هم می‌خواستم که به روحانیت مبارز برگردد و آنجا را تقویت می‌کردم و محوری می‌کردم برای اصولگرایان و آنها را دوباره با هم متحد می‌کردم. الان وقت استفاده اصولگرایان از موقعیت روحانی است، ما اصلاح‌طلبان هیچ‌وقت نگفتیم روحانی اصلاح‌طلب است. می‌گوییم او اصولگرای معتدلی است که خردورز است و امروزی فکر می‌کند، در خیلی از مواضع هم شاید از ما اصلاح‌طلبان جدی‌تر باشد ولی سرمایه اصولگرایان است. من نمی‌فهمم چرا اصولگرایان این سرمایه را رها کردند و چرا به دنبال آیت‌الله مصباح می‌گردند؟ وقتی رئیس‌جمهوری در کشور آمده که متعلق به گروه شما است و این مقدار هم عزت برای کشور آفریده است چرا از آن استفاده سیاسی نمی‌کنید؟ من اگر جای روحانی بودم جامعه روحانیت مبارز را ترک نمی‌کردم. به خاطر برخی آدم‌ها... به نظر من روحانی با همان عزمی که وارد مسئله هسته‌ای شد باید با همان عزم وارد مسائل داخلی هم بشود.

همچنین این روزنامه در گزارش دیگر با تیتر «نامزد پاستور در سودای بهارستان» به فعالیت های انتخاباتی قالیباف می پردازد و می نویسد: «قالیبافی‌ها سوداي تصاحب ٣٠ کرسی تهران از پارلمان را دارند. شاید از آنجا هم به پاستور برسند. تجربه‌ای که یک ‌بار ائتلاف آبادگران در سال ٨٢ و بعد٨٤ تکرار کردند، چرا سال ٩٤ برای اخلافشان تکرار نشود؟ آن سال، آنها علاوه بر شورا و شهرداری، همه کرسی‌های مجلس هفتم را هم از آنِ خود کردند و دو سال بعد هم شهردار وقت تهران را به ریاست‌جمهوری رساند. این رؤیایی است که ساکنان طبقه هفتم ساختمان بهشت این روزها می‌بینند: رؤیای بهارستان و پاستور. تحفه‌ای که ١٠ سال قبل آبادگرانی‌ها در دامن «احمدی‌نژاد» گذاشتند چرا دو سال دیگر «آزادگی ایران اسلامی» را تقدیم قالیباف نکند. برای «قالیبافی» که دو بار عزم ریاست‌جمهوری کرده و ناكام مانده است، بلدیه تهران حکم سکوی پرش را دارد. او تابه‌حال همه راه را رفته است. از ائتلاف تا تک‌روی، به جز تحزب. حالا این را هم امتحان می‌کند. اگرچه معادلات سیاسی در این ١٠ سال تغییر کرده است. تجربه‌ها اندوخته شده، بازیگران جدیدی به میدان آمده‌اند و لزوما راه رفته دو بار پیموده نمی‌شود اما می‌توان به آن دلخوش بود.

بعد از تأیید و تکذیب‌ها، دیروز بالاخره اعلام شد که حزب «آزادگی ایران اسلامی» متعلق به «عیسی کاکوئی»، مشاور شهردار تهران، مجوز گرفته است. این خبر را خود «کاکوئی» با عنوان دبیرکل موقت این حزب به خبرگزاری تسنیم داده است. او گفته به‌ زودی قرار است پیش‌کنگره و کنگره حزب هم برگزار شود. تاکنون جزئیات بیشتری منتشر نشده است و این در حالی است که شهردار تهران پیش‌تر گفته بود: «ما حزبی به ثبت نرسانده‌ایم»؛ شاید منظور شهردار تهران این بوده است که او قرار نیست عنوان رسمی دبیرکل را داشته باشد یا در شورای مرکزی آن حضور پیدا کند. احتمالا او قرار است در نقش پدرخوانده پشت صحنه باقی بماند، اتفاقی که در ایران هم بی‌سابقه نیست. «هاشمی‌رفسنجانی» هیچ وقت در حزب کارگزاران حضور رسمی نداشت اما این حزب از همان ابتدا با نام او یکی شده است.»

«روزنامه اعتماد» در گزارشی به پشت پرده تحصن ها در مخالفت با توافق هسته ای از زبان یک نماینده پرداخته است. اعتماد در این گزارش با عنوان « فرمان تجمع مخالفان توافق در دست كيست؟» می نویسد: «دو روز بعد از آنكه صد نفر از مخالفان توافق هسته‌اي با تجمع مقابل مجلس خواستار «رد» برجام توسط نمايندگان شده بودند، نماينده رشت در گفت‌وگو با «اعتماد» از وجود «دست‌هاي پنهان» در پس اين تجمع اعتراضي سخن گفت. دست‌هايي كه به گفته غلامعلي جعفرزاده از داخل بهارستان اين نوع تجمعات و اقدامات را «مديريت» مي‌كنند. مهم‌ترين شعار تجمع روز يكشنبه مخالفان توافق هسته‌اي در مقابل مجلس اين بود؛ «يك نماينده انقلابي قرارداد ١٩١٩ را باطل كرد، مدرس‌ها كجايند؟» تجمع اين عده البته با حضور زهره طبيب‌زاده، نماينده تهران در جمع آنها همراه بود كه تاكيد داشت: «خط به خط برجام نشان از شكستن خطوط قرمزي است كه مقام معظم رهبري اعلام كردند. » طيف دلواپسان تا پيش از اين هم بارها تجمعاتي مشابه را با حضور برخي چهره‌هاي سياسي شناخته شده برگزار كرده بودند. تجمعاتي كه همواره «مردمي» خوانده مي‌شد. غلامعلي جعفرزاده، نماينده رشت اما در واكنش به تجمع روز يكشنبه مقابل مجلس به «اعتماد» توضيح مي‌دهد: «الان ديگر از ظاهر اين دست تجمعات هم مشخص است كه اين اقدامات از حالت طبيعي خارج شده و كاملا سازماندهي شده و هدايت شده پيش مي‌رود. متاسفانه از داخل مجلس هم برخي افرادي كه لباس نمايندگي بر تن دارند در هدايت اين اقدامات نقش‌هايي بازي مي‌كنند و شاهد هستيم كه به جمع اين افراد مي‌روند و حتي اين عده را دعوت مي‌كنند كه تا حق خود را نگرفته‌ايد از اينجا نرويد. »

وي مي‌ا‌فزايد: «متأسفانه ما خيلي از وقت‌ها متوجه مي‌شويم كه حتي دعوت از اين افراد براي چنين اقداماتي هم از داخل مجلس صورت مي‌گيرد. » غلامعلي جعفرزاده در ادامه با تاكيد بر اينكه «اعلام نظر و اعتراض و تجمع آرام حق هر گروه و قشري است و نمي‌توان جامعه را از اين حق اساسي محروم كرد»، ادامه مي‌دهد: «مشكل ما اين است كه اين كارها به اسم مردم و به نام كارهاي خودجوش صورت مي‌گيرد. حال آنكه پشت آن چند نماينده و چهره سياسي هستند كه كارها را مديريت مي‌كنند و خط مي‌دهند. هيچ اشكالي ندارد كه اين افراد مخالف توافق باشند و حتي از نمايندگان بخواهند آن را رد كنند. اما اين كار را صادقانه انجام دهند. اين بسيار ناپسند است كه نماينده يا جمعي از نمايندگان با اين ميزان از اختيارات حقوقي براي تكرار شدن يك موضع سياسي، خود را پشت گروهي به اسم دانشجو و مردم پنهان كنند.» وي همچنين تاكيد مي‌كند: «اگر اين تجمعات و اعتراضات مشكلي ندارد، چرا همكاران ما با مخفي‌كاري به هدايت آن مي‌پردازند؟» جعفرزاده همچنين از «دستگاه‌هاي امنيتي و نظارتي» تقاضا مي‌كند كه اين موضوع را بررسي كنند كه «چطور عده‌اي از داخل مجلس جمعي را براي برخي منويات سياسي جلوي مجلس مي‌كشانند و مي‌خواهند آنها را به اسم مردم معرفي كنند. » وي همچنين مي‌گويد: «اينكه يكي از همكاران ما به اين افراد توصيه مي‌كند كه تا لحظه‌اي كه به نتيجه نرسيده‌ايد از اينجا تكان نخوريد، آيا نوعي تحريك امنيتي محسوب نمي‌شود؟»

جعفرزاده در ادامه توضيح مي‌دهد: «متاسفانه در تجمع روز يكشنبه برخي همكاران ما جمعيت را براي ماندن در محل و شعار عليه مقامات كشور تحريك كردند و از قبل هم پوسترهايي طراحي شده بود كه رييس‌جمهوري و مقامات نظام ما را در كنار مسئولان امريكايي نمايش مي‌داد. » نماينده رشت در قسمت ديگري از توضيحات خود با اشاره به همزماني تجمع روز يكشنبه مخالفان مذاكرات هسته‌اي با برخي تجمعات صنفي از جمله مربيان پيش‌دبستاني و بازنشستگان خبر داد كه حتي اين عده هم براي پيوستن به اعتراض مخالفان توافق در مقابل مجلس تحريك و تشويق شده بودند. او مي‌گويد: «من با چشم خود ديدم كه بازنشستگان فولاد نسبت به تحريك اين افراد اعتراض مي‌كردند كه ما مشكل صنفي داريم و كاري به مسائل سياسي نداريم. اتفاقا خيلي از آنها هم اين حركت را تقبيح مي‌كردند و مي‌گفتند گرفتاري امروز كشور ناشي از همين كارها و رفتارهاست. » او در پايان مي‌گويد: «مخالفان توافق كه امروز با يك تجمع حداكثر صد نفره به نام ملت ايران حرف مي‌زنند، قطعا شادي مردم را در شب اعلام توافق نديده‌اند. كاش حداقل اين صداقت را داشتند و در عيان روابط خود را نشان مي‌دادند. اگر اين جريان معتقد است كه حرف حق و درستي مي‌زند، چرا برخي كارها را با مخفي‌كاري جلو مي‌برد؟»