کیش و جنوب ایران غرق می‌شوند؟

به دلیل ذوب شدن یخهای قطبی آب خلیج فارس بالا می‌آید؛ بر وسعت این خلیج افزوده می‌شود و دشت خوزستان به وسیله آب پوشیده می‌شود و جزیره کیش به زیر آب خواهد رفت.

به گزارش «خبر آنلاین»، یکی از بزرگترین تهدیدات محیط زیست، گرم شدن کره زمین است. در دهه‌های گذشته گرم شدن هوای کره زمین دغدغه‌های امروزی را نداشت و این گونه ذهنیت دانشمندان و محققان را به خود مشغول نکرده بود.

انسان به فکر دست یافتن به کرات دیگر در آن سوی کهکشان‌ها بود به همین دلیل بی رویه به ساخت انواع وسایل پیشرفته تر مشغول شد. اما گذشت زمان، مشکلات ایجاد شده به وسیله تغییرات و افزایش دمای هوا را به رخ مان می‌کشد.

در هفته‌های گذشته این موضوع آنقدر در کشور اهمیت پیدا کرد که دکتر ثبوتی، عضو پیوسته گروه علوم پایه فرهنگستان علوم ذوب شدن یخهای قطبی و افزایش توفانها و گربادها را از پیامدهای گرمایش زمین ذکر کرد و گفت: علم امروز بشر نمی‌تواند همه پدیده‌ها را پیش بینی کند ولی با توجه به مطالعات پیش بینی می‌شود ایران با پدیده خشکسالی روبرو شود.

او افزود: گرم شدن زمین باعث ذوب شدن یخهای قطبی و درنتیجه افزایش تبخیر آب اقیانوسها می‌شود. افزایش تبخیر با افزایش بارش در عرضهای بالای جغرافیایی و کاهش بارش و خشکسالی در عرضهای کم جغرافیایی همراه است. افزایش بارش باعث بالا آمدن آب دریاها می‌شود از این رو سکونتگاههای ساحلی به زیر آب می‌رود. وی تغییرات جریانهای هوایی را از دیگر پیامدهای گرم شدن زمین ذکر کرد و ادامه داد: با گرم شدن زمین جریانهای هوایی نیز تغییر می‌کند به این معنا که بروز توفانها و گردبادها افزایش می‌یابد.

عضو فرهنگستان علوم با تاکید بر اینکه این نظریه یک احتمال است ادامه داد: علاوه بر خشکسالی به دلیل ذوب شدن یخهای قطبی باید منتظر زیر آب رفتن سواحل پست خلیج فارس باشیم. به عبارت دیگر در سواحل جنوبی ایران، آب خلیج فارس بالا می‌آید و بر وسعت این خلیج افزوده می‌شود. در دراز مدت دشت خوزستان و اهواز به تدریج به وسیله آب پوشیده می‌شود و جزیره مرجانی کیش که کم ارتفاع ترین جزیره خلیج فارس است در دراز مدت به زیر آب خواهد رفت و از وسعت جزایر و سواحل ایران کاسته می‌شود.

در این میان برخی از کارشناسان محیط زیست، با نظریه جهان گرمایی مخالفند و آن را بی اساس و تبعات آن بر محیط زیست کشور را بی اساس می‌دانند.

دکتر ناصر کرمی، روزنامه نویس محیط زیست و اقلیم شناس می‌گوید: محققان تغییرات آب و هوا در جایی که به نفع آنها بوده از سیستم پرخطای اطلاعاتی Tree-Ring یا حلقه درخت استفاده می‌کرده‌اند و در زمانی که این اطلاعات نیاز آنها را برآورده نمی‌کرده است آن را کنار می‌گذاشته‌اند.

او می‌افزاید: ممکن است سوال شود ده‌ها دانشمند و موسسه سرشناس که بر صحت نظریه تغییر اقلیم پا می‌فشارند اشتباه کنند؟ پاسخ این است که: بله ممکن است. همچنانکه محققان سرشناس محیط زیست و منابع طبیعی کشور تفاسیر اشتباهی از آماری که در اختیار دارند می‌کنند.

این اقلیم شناس معتقد است: برخی از متخصصان معتقدند با آمار و تحقیقات 50 ساله به این نتیجه رسیده‌اند خطر جهان گرمایی در هفت منطقه اصلی کشور جدی است. بنده معتقدم:

1- با آمار و تحقیقات پنجاه ساله که هیچ، حتی با آمار صد ساله هم حداکثر می‌توان مشکوک به نوسان اقلیمی شد، نه تغییر اقلیمی. هر آمار و تحقیق پنجاه ساله در هر جای جهان بالاخره قدری نوسان را نشان می‌دهد، سردتر یا گرمتر. هر متوسطی هم که از هر تحقیقی گرفته شود، نسبت به یک دوره پنجاه ساله قدری افزایش یا کاهش را نشان می‌دهد.

2- مشابه این آمار ها، آمارهای دیگری هست که افزایش را نشان نمی‌دهد. اگر به راستی اقلیم ایران گرمتر شده چرا برخی از امارها و مطالعات نشان می‌دهند و برخی، نه؟

3- بار دیگر تاکید می‌کنم ، در ایران هیچ نشانه‌ای از تغییر در روند‌های اقلیمی وجود ندارد، فقط نوسان اقلیمی هست، که آن هم امری معمول و طبیعی است.

4- در صلاحیت و تدبر علمی و تحقیقی محققانی که معتقد به نظریه تغییر اقلیم هستند شکی نیست. اما کلاً همه باید مراقب باشیم به دام تقلیل و ساده سازی مدلهای علمی نیفتیم . متوسط‌های اقلیمی از نظر آماری «میانگین احمقانه» نامیده می‌شوند. یعنی در کوتاه مدت هیچ معنایی ندارند. کوتاه مدت از نظر اقلیم شناسان یعنی دوره‌های سیصد ساله. زود است که بشر بتواند به طور قطعی نتیجه بگیرد که به دست خود زمین را گرمتر کرده است.

اما محمد درویش، کارشناس محیط زیست، در گفت و گو با خبر می‌گوید: بسیاری از مراکز علمی و متخصصان برجسته محیط زیست جهان با نظر دکتر ثبوتی موافقند و می‌گویند گرم شده کره زمین عامل انسانی دارد.

او می‌افزاید: اعتقاد دکتر کرمی به این که جهان گرمایی پدیده‌ای طبیعی است در جهت ویران کردن محیط زیست جهان است.

عضو هیات علمی موسسه مراتع و جنگل‌ها معتقد است: در شرایطی که جمعیت کره زمین به بالاترین میزان خود رسیده و تخریب محیط زیست سرعت خیره کننده‌ای گرفته است باید کاری کنیم فرآیند گرم شدن کره زمین و آسیب محیط زیست کاهش پیدا کند نه این که بهانه به دست کارتل‌های نفتی، شرکت‌های مختلف و کشورهایی مانند عربستان سعودی بدهیم تا پول خرج کنند، مقاله منتشر کنند و این پدیده مخرب را عادی و طبیعی جلوه دهند. 

پدیده جهان گرمایی چیست؟

انسان با سوزاندن مقدار وسیعی از انبارهای زغال سنگ، نفت، سوخت‌های فسیلی و گازهای طبیعی موجب آزاد شدن بیلیون‌ها تن از CO۲ دی اکسید کربن در هوا شده و عده یی معتقدند ممکن است به دلیل کمبود جنگل‌ها و آغاز کشاورزی باشد.

CO۲ یک گاز گلخانه یی است که اشعه‌های خورشید را در لایه زیرین اتمسفر به نام تروپوسفر محصور و در این لایه گازهای دیگری که ساخت دست بشر هستند مانند متان و کلروفلور و کربن‌ها جمع می‌شوند که در صورت ادامه پیدا کردن این روند مقدار دو برابر غلظت دی اکسید کربن صنعتی تخمین زده شده در اتمسفر در این قرن را خواهیم داشت.

این مقدار غلظت باعث بالا رفتن دمای کره زمین بین ۲ تا ۵ درجه سانتیگراد خواهد شد.

این گرما، آب شدن یخ‌ها و طغیان بعضی رودخانه‌ها و برعکس در بعضی دیگر از آنها بر اثر تبخیر زیاد خشک شدن را به همراه دارد. بیماری‌های عفونی منتشر می‌شوند، رشد بی رویه گیاهان، توفان‌های بسیار قوی و ویرانگر و... به همراه خواهد داشت.

بیشتر گونه‌های جانوری در حال نابودی هستند و برای زنده ماندن قادر به کوچ کردن نخواهند بود در حالی که بعضی گونه‌ها در واکنش به گرما در حال نمو هستند.

در این قرن فعالیت‌های انسان باعث به راه‌انداختن و آب شدن قطعات یخی گرینلند خواهد شد و این اتفاق دنیا را تحت تاثیر قرار خواهد داد به طوری که سطح آب دریاها تا شش متر بالا آمده و تمام سرزمین‌هایی را که انسان‌ها روی آن زندگی می‌کنند، خواهد پوشاند.

راه‌های مقابله با جهان گرمایی

در سال ۱۹۹۲ دنیا برای جلوگیری از تغییرات خطرناک آب و هوایی به توافق رسید. اولین حرکت در سال ۱۹۹۷ بود که پیمان کیوتو در مورد متعادل کردن میزان تولیدی زباله‌های آلاینده توسط کشورهای صنعتی را صادر کرد و در سال ۲۰۰۵ طی فشارهای وارده قانون کاهش و متعادل کردن آن به اجرا درآمد.

در این پیمان (کیوتو)، امریکا، استرالیا و دیگر هم پیمانان بیشترین تکنولوژی سوخت‌های پاکیزه را که در حقیقت راه حلی برای از بین بردن آلاینده‌ها است، مطرح کردند. در این بین راهکارهای عرضه شده از طریق دانشمندان به انسان امیدواری‌هایی را می‌دهد؛ استفاده از انرژی‌هایی پاک که طبیعت در اختیار انسان قرار داده است؛ انرژی خورشیدی، بادی، آبی و انرژی اتمی.