بعد از دربی ۲ امتیاز آن مسابقه از دست رفت. به نظرم استقلال بیجهت باخت در دربی را بزرگ کرد!
در واقع مشکلات ما پیشتر از آن وجود داشت. وقتی به دربی رفتیم، ما در رده دوم بودیم و پرسپولیس صدرنشین بود. مصاحبههای زیادی قبل از بازی انجام شد و درباره داور هم صحبت شد. ما میدانیم دربی در ایران مهمترین بازی است و حساسیت ویژهای دارد. ما بین ۲ نیمه مشکلاتی در رختکن داشتیم که درباره آن صحبت کردیم. در ۲۰ سال آینده هم دربی برگزار میشود که یک تیم میبازد و یک تیم برنده میشود. من معتقدم بعد از آن بازی توانستیم روی پای خودمان بایستیم. در چنین شرایطی این خیلی مهم است که مشکلات را پشت سر بگذاریم و به آینده فکر کنیم.
من سعی کردم قبل از بازی حساسیتی که وجود داشت را آرام کنم. به طور مثال به داور حمله میشد که از نظر من اشتباه است. داوری کردن در دربی ایران کار سختی است. چند روز پیش خواندم یک بار دربی در ایران به خاطر داوری قطع شده و نیمه تمام مانده است. ما باید سعی کنیم شرایط را آرام نگه داریم. دربیای که ما یک بر صفر برنده شدیم، اینطور بود که برانکو مشکلاتی داشت و مثل اینکه کاپیتان آن تیم را یک نفر با مشت زده بود! حالا هم که ما بازنده شدیم، در رختکن مشکلاتی ایجاد شد که البته نباید اینطور باشد. مشکل از آن پنالتی بود که روی اعصاب بازیکنان تاثیر گذاشته بود. اما به هر حال ما این مشکلات را پشت سر گذاشتیم و نشان دادیم تیم ما شخصیت خیلی خوبی دارد.
از نظر شما آیا باشگاه بعد از دربی با انتشار آن بیانیه و اینکه گفته شد وینفرد شفر احضار شده، اشتباه نکرد؟
در دربی هر تیمی که میبازد، هر طوری هم که بازی کرده باشد، خیلی باخت بزرگی به حساب میآید. ما با تیم صدرنشین بازی کردیم و یک بر صفر شکست خوردیم، اما این اولین بار بود که مردم تیم بازنده را تشویق کردند. ضمنا من بابت این باخت احضار نشدم. من ماهها بود میخواستم با اعضای هیات مدیره باشگاه آشنا شوم و با آنها صحبت کنم. این اتفاق در آن مقطع رخ داد و ما توانستیم با هم صحبت کنیم؛ وگرنه من نیازی ندارم که جایی پاسخگو باشم.
اما در بیانیهای که باشگاه استقلال بعد از دربی منتشر کرد، هم آمده بود که بازیکنان جریمه شدند و هم یکی از بندهای آن درباره شما بود؟
من یاد گرفتم در ایران آدم نباید همه چیز را باور کند!
تاکید میکنم این بیانیه منتشر و رسانهای شد. (در این بخش مصاحبه کننده بیانیه را به شفر نشان میدهد)
خوب است که من فارسی بلد نیستم! من به مدیرعامل و اعضای هیات مدیره چندین بار نامه نوشتم و چند ماه بود که خواستار دیدار با آنها بودم. در آن جلسه به مشکلاتی که داریم اشاره کردم. مثلا اینکه محل تمرین ما خوب نیست. هیات مدیره باید این را میدانست. در آن جلسه هم این را پرسیدم که هیات مدیره از این موضوع باخبر است که در محل مناسبی تمرین نمیکنیم؟ ما قبل از دربی رتبه دوم را داشتیم و اینکه گفته شود ما نتایج خوبی نگرفتیم، نکته درستی نیست. البته در آن جلسه ذکر شد که نتیجه بازی با پرسپولیس، نتیجه خوبی نبود. ما بعد از آن سپاهان را بردیم، چرا آن موقع مرا دعوت نکردند؟ یا اینکه ما برای سومین بار با الهلال بازی کردیم و این تیم را بردیم. وقتی الهلال را شکست دادیم، همه کادرفنی ما برای کشور ایران تلاش میکردند، آن موقع چرا مرا دعوت نکردند؟ آن نشستی که با اعضای هیات مدیره داشتیم، نشست خوبی بود و من خوشحالم که با آنها آشنا شدم. آنها اشخاص توانمندی هستند و من این پیشنهاد را دادم که با این هیات مدیره استقلال جدیدی را بسازیم، چون سراسر آبی هستند. من ایمان دارم همه این اشخاص حتی المقدور هر چه در توانشان هست را برای استقلال انجام میدهند.
هنوز به جواب درباره بازی با سایپا نرسیدیم. به نظرم در آن مسابقه فرشید اسماعیلی دیر وارد زمین شد و میتوانست زودتر در تیم تاثیرگذار باشد. به نظر میرسید این اتفاق به خاطر پنالتیای بود که او در دربی از دست داد؟
خیلی خوب نبود بعد از آن پنالتی فرشید اسماعیلی از ابتدا وارد زمین شود، چون تماشاگران هم این را نمیپذیرفتند. کسی که بین ۲ نیمه شلوغ میکند، من نمیخواهم دوباره از بازی بعدی آن را در ترکیب ثابت قرار دهم. این بازیکن باید بداند که روح بازی تیمی چیست و باید با آن آشنا شود. ما بازیکنان باتجربهای مثل پژمان و خسرو و رحمتی را داریم که نقش مهمی بازی میکنند تا دیسیپلین در تیم ارائه شود. ما این مساله را به صورت داخلی مورد بحث و گفتگو قرار دادیم و موضوع برای ما حل شده است. البته چنین اتفاقی دیگر نباید بیفتد. البته اسماعیلی مصدوم هم شده و باید زیر نظر پزشکان دور درمان خود را سپری کند.
سوال دقیق من این است.اگر این اتفاقات بعد از دربی رخ نمیداد، استقلال در موقعیت بهتری برای برد مقابل سایپا قرار نمیگرفت؟
مشکل در دربی آن پنالتی بود. در نیمه اول بازی را در اختیار داشتیم و تیم ما برتر از حریف بود. ما باید به داد و بیدادی که در رختکن انجام شد، واکنش نشان میدادیم و نمیتوانستیم این کار را نکنیم. ما که نمیتوانیم دائما از این نشستها بگذاریم، چون بازی را باختیم.
حتی درباره از دست رفتن پنالتی و دعوا در رختکن نمونههای مشابهی در باشگاه رقیب داشتیم. مثلا در بازی پرسپولیس و الریان یک بازیکن به همین شکل پنالتی را چیپ زد و هدر داد و دعوا هم در رختکن وجود داشته است، اما شکل برخورد متفاوت بود.
در رختکن البته مُشتی در کار نبود. مشخص است که چنین اتفاقی رخ میدهد، اما از نظر من نباید اتفاق بیفتد. مشکل بزرگتر این است کسانی که در رختکن نیستند، این مشکل را به خارج از رختکن میبرند. شنیدم که سرمربی فعلی سپاهان قبلا در رختکن استقلال با یکی، ۲ بازیکن برخورد شدیدی داشته است. این اتفاق حتی فیلمبرداری هم شده است. کسی که این فیلم را گرفته، چه بازیکن باشد و چه فرد دیگری باید اخراج شود، چون یک خائن است! آن فرد یک تیم را نابود میکند.
این اتفاقی که میگویید در فصلی رخ داد که استقلال قهرمان شد. این فیلم هم لابه لای سایر بخشها منتشر شد!
قبل از آخرین کنفرانس مطبوعاتیام داشتم با چند نفر صحبت میکردم که دیدم یک خبرنگار صحبتهایم را ضبط میکند. من هم گفتم دیگر اینجا نمیآیم؛ اگر نتوانید با آن شخص برخورد کنید. این را هم بگویم قبل از یک بازی بایرن مونیخ و اشتوتگارت چند بازیکن به هم مشت زدند که مربی به آنها گفته باید ۵۰ هزار دلار بدهید. اینجا شاید ۵۰ هزار دلار نشود از بازیکن بخواهیم، اما ۵ هزار یا هزار دلار که میشود. به هر حال ما برای بازیهای بعدی به آن بازیکن نیاز داریم. فرشید باقری هم باید جریمه بپردازد، اما باید برگردد و دوباره بازی کند. ما هر ۴ روز یک بار بازی داریم. اگر او بازیکن نکند، اینطور نیست که به خودش صدمه زده باشد و به تیم صدمه خواهد زد. رفتار حرفهای این است که در آخر فصل بگوییم او بماند یا خیر، اما تا آخر فصل نمیشود این بازیکن را تعلیق نگه داشت. فرشید باقری چند ماه قبل پدرش فوت شده و من میدانم که او چقدر به خانواده اش نزدیک است. دیدم که باقری بعد از دربی به خاطر واکنشی که نشان داد، خودش گریه کرد. او باید برگردد و به ما کمک کند، چون بازیهای فشردهای در پیش داریم.
بگذارید سوال را اینگونه مطرح کنم. در مقابل بازیکنی که کاری خودخواهانه –به زعم تماشاگر- انجام میدهد، چه برخوردی باید کرد؟
من از بازیکن انتظار دارم که درست تصمیم گیری کند. شما به یک بازیکن نمیتوانید بگویید اگر توپ اینجا بود این کار را بکن. زمانی که بازی میکردم یک مربی داشتم، توپ را ول کرد و توپ آمد بالا، توپ را با پا زد و توپ یک مسیر دیگری را رفت. بازیکن باید در آن صحنه تصمیم بگیرد که حالا چکار کنم، فوتبال تکرار ندارد. ما در واقع سعی میکنیم بازیکن را تا آنجا پیش ببریم که خودش تصمیم بگیرد. هیچ وقت دو وضعیت یکسان نیستند و این زیبایی فوتبال است. برای همین است که نسبت به تیمهای دیگر فوتبال زیباتری بازی میکنیم. ما فقط پاسهای بلند نمیدهیم. به گل ما به سپاهان توجه کنید، این فقط هنگامی رخ میدهد که بهترین استفاده را از موقعیت بکنیم. من هنگام تمرین ایرادات را تصحیح میکنم، اما این آزادی را باید به بازیکن داد که خودش تصمیم بگیرد.
فرض کنید در بارسلونا به مسی بگویید این کار را بکن و این را نکن! مسی دیگر باید برود خانه، چون به درد نمیخورد. ما استثناهایی هم در فوتبال داریم. اما آنچه مشخص است با وجود آنکه مقررات و دیسیپلین باید در زمین رعایت شود، اما برخی تصمیم گیریها در زمین توسط بازیکن انجام میشود که ما نمیتوانیم در آن دخیل باشیم. ما فیلم خیلی بازیها را با هم میبینیم و بازیکنان از طریق نگاه کردن یاد میگیرند. ما بازیها را آنالیز میکنیم و در بازی پرسپولیس میدانستم که بازیکن حریف زیاد خطا میکند. اسماعیلی به سمت او رفت و پنالتی هم گرفت.
آیا فکر میکنید تصمیم برای زدن پنالتی چیپ یک تصمیم خودخواهانه بود؟
درواقع یکسری مسایل هست مثل اینکه کسی که میخواهد پنالتی میزند از قبل مشخص است، اما زمانهایی پیش میآید که بازیکنی که قرار است پنالتی را بزند شرایط این کار را ندارد. در بازی سال ۱۹۷۴ آلمان و هلند (فینال جام جهانی) بازیکنی که قرار نبود پنالتی را بزند پشت توپ ایستاد و ضربه را تبدیل به گل کرد. ما چنین بازیکنانی نیاز داریم.
آیا این ضربه چیپ خودخواهانه بود؟
به نظر من فرقی نمیکند پنالتی را چگونه بزنید. بعضیها چیپ میزنند و گل هم میشود، برخی زمینی میزنند و برخی محکم... من در دوران فوتبالم یک پنالتی بیشتر نزدم و از کسی که پنالتی نمیزند انتقاد نمیکنم.
با این وصف میتوان گفت که حمله به بازیکن بعد از دربی تصمیمی منطقی نبود؟
این نتیجه گیری شما است و دربی برای ما متعلق به گذشتهها است. اگر دربی نبود کسی درباره اش صحبت نمیکرد، اما دربی اینجا خیلی اهمیت دارد.
اما این میزان اهمیت دادن به این مسابقه جرات مربیان را برای رسیدن به برد و انجام ریسک نمیگیرد؟
در دربی ما در نیمه اول شانسهای زیادی داشتیم. یک کرنر زده شده که یک بازیکن ما حواسش نبود و یک قدم دیر برداشته شد. بعد از آن هم که پنالتی به دست آوردیم. کل قضیه خیلی برای همه دراماتیک بود، اما نتیجه اش را ما دوست نداشتیم. از دو هفته قبل از مسابقه همه میگفتند دربی، اما الان زمان زیادی گذشته و باید به آینده توجه کنیم. از نظر اهمیت، بازی با ماشین سازی برای ما واقعا بازی مهمی بود.
استقلال در وضعیتی قرار دارد که اگر در ۴ هفته پایانی دوازده امتیاز بگیرد با توجه به بازیهای رقیبان این شانس را دارد که قهرمان شود...
ما هم دقیقا همینگونه فکر میکنیم. باید بگویم ماشین سازی فوتبال خیلی خوبی بازی کرد و من به مربی این تیم تبریک میگویم. الان، اما تمام توجه ما به بازی با الهلال و بعد از آن پدیده است که بازیهای خیلی سختی خواهند بود. برای این است که وریا و طارق را از بازیها بیرون نگه داشتیم و این دو در بازی با الهلال روی نیمکت خواهند بود. ما هیچوقت کوتاه نمیآییم و تا قدم آخر مبارزه خواهیم کرد. اگر باختیم، خب باخته ایم که سعی میکنیم این طور نشود. ما بازی با سپاهان را برنده شدیم، اما بازی با سایپا فرصتهای زیادی داشتیم که تبدیل به گل نکردیم. ترانهای وجود دارد که میگوید"وقتی دوباره سرپا میایستم" شما باید این توانایی را داشته باشید که دوباره بایستید.
بازگشتهای استقلال در لیگ امسال جذاب است. اول فصل میگفتند استقلال بازیکنان زیادی از دست داده و نمیتواند نتیجه بگیرد، اما استقلال در نیم فصل برگشت، وقتی بازی با تراکتورسازی را باخت گفتند مدعی قهرمانی نیست، اما استقلال برگشت. رسیدیم به پرسپولیس و بعد از باخت در دربی گفتند استقلال قهرمانی را از دست داد، اما شما بازهم برگشتید و کاملا شانس قهرمانی دارید. این بازگشتها چگونه اتفاق افتادند؟
به عنوان مربی باید آرامش تان را حفظ کنید. من نمیگذارم کسی در کارم دخالت کند. محافظ بازیکنانم هستم، هر کاری که انجام داده باشند. اگر در واقع خطایی هم کرده باشند جریمه میشوند که این هم طبیعی است. من میدانم چقدر فشار وجود دارد، یک مثال میزنم، دانشگر زمانی که به تیم آمد خیلی عصبی بود و خوب بازی نمیکرد، ولی الان یکی از مهمترین بازیکنان ما است و باید وارد تیم ملی شود؛ و این خیلی من را خوشحال میکند که بازیکنان به خاطر همکاری که داریم و کاری که میکنیم جایگزینی ندارند.
