دردسرهای نام خانوادگی یک آزاده

محسن حیدری: جعفر رضایی، رزمنده 15 ساله ایرانی یکی از سرگذشت های نادر در جنگ هشت ساله با رژیم بعثی صدام را رقم زده است؛ این نوجوان خمینی شهری که 11 آذر 1361 از اصفهان به جبهه های جنوب اعزام شده بود، در 21 بهمن 1361 در نخستین شب عملیات والفجر مقدماتی در منطقه فکه به اسارت دشمن بعثی درآمد؛ در زادگاهش برای او آگهی ترحیم چاپ کردند و حتی سنگ مزاری به یادگار برای او نصب کردند. اما تقدیر این بود که او زنده برگردد.

در زندان (بویژه اگر زندانبان از حزب بعث عراق باشد)، هر لحظه یک خطر در کمین زندانی است؛ کوچکترین سوءظن بازجوها می تواند مایه دردسر زندانی شود. جعفر رضایی، بعداً در خاطراتش انواع سختی هایی که متحمل شده بود را برشمرد و توضیح داد که حتی چگونه به خاطر نام خانوادگی اش تحت فشار قرار گرفته است. جعفر رضایی از حساسیت بازجویان حزب بعث عراق بر روی یافتن خویشان و بستگان سردار محسن رضایی و نام خانوادگی «رضایی» و دردسرهایی که به خاطر نام خانوادگی اش متحمل شده است، تعریف کرد.

آزاده سرافراز «جعفر رضایی» در خاطرات خود در این باره می گوید: «مدتی به من گیر داده بودند که تو با محسن رضایی نسبت داری و اصرار داشتند این موضوع را به خاطر شباهت فامیلی ما به روش‌های مختلف اثبات کنند. هر بازجویی هم که پیش می‌آمد، اول از همه سراغ این قصه می‌رفتند. حتی یک‌بار که رفته بودم دندانم را بکشم، دکترشان به جای اینکه برود سراغ دندان من، از اصل کار غافل شده بود و موضوع فامیل بودن من با آقای محسن رضایی را مطرح کرده بود. او هم به نحوی می‌خواست از من بازجویی کند».

محسن رضایی که در سالهای 1360 تا 1376 فرمانده کل سپاه بود، در تمام طول سال های دفاع مقدس، در کنار امام خمینی، آیت الله خامنه ای و هاشمی رفسنجانی یکی از چهره خبرساز کشورمان به ویژه در خبرهای رادیو بغداد بود؛ رادیو بغداد هر چند روز یکبار به نقل از منابع معتبر خبر کشته شدن رضایی، اسیر شدن رضایی و نظایر آن را منتشر می کرد تا روحیه رزمندگان را تضعیف کند یا محسن رضایی را متقاعد کند که از سرکشی مستقیم به خطوط مقدم جبهه صرفنظر کند و به مدیریت کاغذی از راه دور وادار نماید؛ اما رضایی و مکتب مدیریتی دفاع مقدس این را نمی پذیرفت. در چنین شرایطی، رادیو بغداد که در به در دنبال سوژه های خبری جدید درباره محسن رضایی بود، بویژه بعد از آنکه خواهرزاده محسن رضایی در جبهه های جنگ به شهادت رسید، به دنبال یافتن دیگر بستگان و خویشاوندان محسن رضایی بود و این مساله در دستورکار بازجویان حزب بعث قرار گرفته بود و مایه دردسر تعدادی از رزمندگان شده بود.