بازدید 4200
ادبیات فاخر ایرانی در مقابل گفتمان بدون منطق و ادب ترامپ
محمدرضا تابش
به نام خدا
گفتمانی که پیش از این و ۱۹ سال قبل در پنجاه و سومین مجمع عمومی سازمان ملل متحد، رئیس جمهور وقت ایران سید محمد خاتمی؛ به نمایندگی از ملتی صاحب تمدن و فرهنگ، گفتکوی تمدنها را مطرح کرد و امروز هم سخن از جهان عاری از خشونت می گوید.
این گفتمان، نماینده یک ملت صاحب فرهنگ است. ملتی که تمدن آفرین بوده و در بسط و گسترش تمدن اسلامی نیز سهم ارزنده ای داشته است.
گفتمانی که از صحبت های نتانیاهو در امتداد حرف های ترامپ معلوم شد، کاملا دو روی یک سکه هستند.
هر دو از کسانی که خودشان بیشترین قربانیان افراطی گری و خشونت هستند، دشمنان فرضی درست می کنند و سعی دارند اینها را حامی افراطی گری و خشونت نشان دهند.
در این سو؛ جمهوری اسلامی، کشوری که در واقع بیشترین ضربه را در داخل از تروریسم خورده و در خارج بیشترین مبارزه را با افراطی گری و خشونت داشته است، قرار دارد. و آنطرف ترامپ و نتانیاهو حامیان و عاملان تروریسم و خشونت و افراط گرایی در جهان که تلاش داشته و دارند از این گفتمان و فرهنگ؛ هراس و خطر درست کنند تا به اهداف خویش دست یابند.
با اشاعه این تفکر منطقه و دنیا را نا امن کنند و به سمت نظامی گری و فروش تسلیحات بکشانند. اما این نکته را نمی گویند که خودشان منشا نا امنی و رواج تروریسم و حامی تروریسم دولتی هستند.
اینطرف جمهوری اسلامی ایران قرار دارد و گفتمانی که تجلی آن امروز در صحبت های آقای رئیس جمهور در سازمان ملل متحد متبلور بود، گفتمانی که به دور از عصبانیت و واکنش های هیجانی مواضع ایران را بیان کرد.
زبانش ؛ زبان منطق بود. منطق کسی که به انقلاب اسلامی وفادار است. اعتدال را باور دارد ایران را دوست می دارد و جهان امروز را می شناسد. او از زبان مردم ایران حرفش را با زبان و آئین گفتگو و تعامل زد.
از برجام گفت که نه به شورای امنیت بلکه متعلق به کل جامعه بین الملل است .
نگفت که در برجام کی برد و چه کسی باخت!. برد در برجام را برد جهانی دانست که همه را از جنگ و منازعه دور کرده است. در عین حال عکس العمل قاطع ایران را در مقابل نقض برجام یاد آور شد.
با تکیه بر آرمانهای انقلاب اسلامی از حقوق مردم فلسطین دفاع کرد. جنگ افروزی و ظلم و کشتار مردم را در یمن؛سوریه،عراق ،بحرین، افغانستان و میانمار را محکوم نمود. رفاه و امنیت و توسعه در جهان را در گروی حل این منازعات و نابرابری ها و تبعیض ها دانست.
به برخورد دو گانه ابرقدرت ها با کشورها که تجلی آن در حمایت از رژیم غاصب صهیونیستی نهفته است و منطقه و جهان را با تجاوز به حقوق فلسطینی ها و داشتن سلاح هسته ای بدون هیچ نظارت بین المللی تهدید می کند، اشاره و اعتراض نمود.
سخنرانی رئیس جمهور در مجمع عمومی سازمان ملل که ملهم از منطق سیاست ورزی ، گفتمان و ادبیات فاخر ایرانی در مقابل گفتمان بدون منطق و ادب ترامپ، با تاکید بر مذاکره و ادامه برجام در عین آمادگی برای تقابل با خروج از برجام و ادامه مذاکره در همه زمینه ها با جهان بود، از آن جهت که بار دیگر غرور ملی را احیا نمود، قابل تقدیر است.
ملت شریف ایران علیرغم مواجهه با مشکلات و تنگناها، به انتخاب هوشمندانه خود در گزینش فردی حقوقدان و سیاستمدار که در مهمترین مجمع جهانی، با زبان منطق و تکیه بر فرهنگ گفتگو از منافع ملی و ارزشهایی که برای آن انقلاب کرده اند دفاع می کند، می بالد و پشتیبان مسئولانی است که با درک مشکلات کشور و مردم و اشراف بر مسائل منطقه ای و جهانی، راهی را انتخاب می کنند که ایران از مدار توسعه و پیشرفت بازنماند و دین و آئین عزیز و محترم بماند و مردم فداکار از مواهب پیشرفت وتوسعه بهره مند گردند.
سخنان رئیس جمهور محترم کشورمان در مجمع عمومی سازمان ملل متحد از یکطرف و رئیس جمهور آمریکا از سوی دیگر؛ در واقع رو در رویی دو گفتمان بود.
لحن سخنرانی ها نشان داد که هر کس نماینده چه گفتمانی است.حسن کار در این بود که جهانیان در یک مکان؛ نظاره گر و شنوای دو نوع گفتمان بودند.
این گفتمان، نماینده یک ملت صاحب فرهنگ است. ملتی که تمدن آفرین بوده و در بسط و گسترش تمدن اسلامی نیز سهم ارزنده ای داشته است.
اما در آن سو، سخنان رئیس جمهور آمریکا آقای ترامپ، گفتمانی را نمایندگی می کرد که می خواهد جهان را به سمت آشوب و خشونت و افراطی گری بکشاند.
این نوع طرز تفکر نان خود را در ایجاد وحشت و هراس نسبت به ایران و اسلام و نژاد می داند تا دنیا را به سمت نظامی گری سوق دهد و تسلیحات خویش را به فروش رساند. گفتمانی که می خواهد جهان را در موقعیت های جنگی پرخطر قرار دهد و منافع خویش را از نظامی و امنیتی کردن جهان تامین نماید.
هر دو از کسانی که خودشان بیشترین قربانیان افراطی گری و خشونت هستند، دشمنان فرضی درست می کنند و سعی دارند اینها را حامی افراطی گری و خشونت نشان دهند.
در این سو؛ جمهوری اسلامی، کشوری که در واقع بیشترین ضربه را در داخل از تروریسم خورده و در خارج بیشترین مبارزه را با افراطی گری و خشونت داشته است، قرار دارد. و آنطرف ترامپ و نتانیاهو حامیان و عاملان تروریسم و خشونت و افراط گرایی در جهان که تلاش داشته و دارند از این گفتمان و فرهنگ؛ هراس و خطر درست کنند تا به اهداف خویش دست یابند.
با اشاعه این تفکر منطقه و دنیا را نا امن کنند و به سمت نظامی گری و فروش تسلیحات بکشانند. اما این نکته را نمی گویند که خودشان منشا نا امنی و رواج تروریسم و حامی تروریسم دولتی هستند.
اینطرف جمهوری اسلامی ایران قرار دارد و گفتمانی که تجلی آن امروز در صحبت های آقای رئیس جمهور در سازمان ملل متحد متبلور بود، گفتمانی که به دور از عصبانیت و واکنش های هیجانی مواضع ایران را بیان کرد.
زبانش ؛ زبان منطق بود. منطق کسی که به انقلاب اسلامی وفادار است. اعتدال را باور دارد ایران را دوست می دارد و جهان امروز را می شناسد. او از زبان مردم ایران حرفش را با زبان و آئین گفتگو و تعامل زد.
از برجام گفت که نه به شورای امنیت بلکه متعلق به کل جامعه بین الملل است .
نگفت که در برجام کی برد و چه کسی باخت!. برد در برجام را برد جهانی دانست که همه را از جنگ و منازعه دور کرده است. در عین حال عکس العمل قاطع ایران را در مقابل نقض برجام یاد آور شد.
با تکیه بر آرمانهای انقلاب اسلامی از حقوق مردم فلسطین دفاع کرد. جنگ افروزی و ظلم و کشتار مردم را در یمن؛سوریه،عراق ،بحرین، افغانستان و میانمار را محکوم نمود. رفاه و امنیت و توسعه در جهان را در گروی حل این منازعات و نابرابری ها و تبعیض ها دانست.
به برخورد دو گانه ابرقدرت ها با کشورها که تجلی آن در حمایت از رژیم غاصب صهیونیستی نهفته است و منطقه و جهان را با تجاوز به حقوق فلسطینی ها و داشتن سلاح هسته ای بدون هیچ نظارت بین المللی تهدید می کند، اشاره و اعتراض نمود.
سخنرانی رئیس جمهور در مجمع عمومی سازمان ملل که ملهم از منطق سیاست ورزی ، گفتمان و ادبیات فاخر ایرانی در مقابل گفتمان بدون منطق و ادب ترامپ، با تاکید بر مذاکره و ادامه برجام در عین آمادگی برای تقابل با خروج از برجام و ادامه مذاکره در همه زمینه ها با جهان بود، از آن جهت که بار دیگر غرور ملی را احیا نمود، قابل تقدیر است.
ملت شریف ایران علیرغم مواجهه با مشکلات و تنگناها، به انتخاب هوشمندانه خود در گزینش فردی حقوقدان و سیاستمدار که در مهمترین مجمع جهانی، با زبان منطق و تکیه بر فرهنگ گفتگو از منافع ملی و ارزشهایی که برای آن انقلاب کرده اند دفاع می کند، می بالد و پشتیبان مسئولانی است که با درک مشکلات کشور و مردم و اشراف بر مسائل منطقه ای و جهانی، راهی را انتخاب می کنند که ایران از مدار توسعه و پیشرفت بازنماند و دین و آئین عزیز و محترم بماند و مردم فداکار از مواهب پیشرفت وتوسعه بهره مند گردند.
