تئاتر در مهجوریت یا در آستانه شکوفایی

روز گذشته در سالن چهارسو تئاترشهر به تماشای تئاتر "هفتِ عصرِ هفتمِ پاییز" نشستیم، این اثر به کارگردانی ایوب آقاخانی روایتی است گویا و تاثیرگذار از "زندگی و حماسه شهید محمد جهان آرا" که در استانه هفته دفاع مقدس در حال اجراست.

با دیدن این اثر قوی حسی که تماشاگر دارد جابجایی در تاریخ و جغرافیا از مسیر و دالان تئاتر است. از۱۳۹۶ کاملا به ۱۳۶۰ میروی و بجای تهران خود را در خرمشهر پیدا میکنی.

اشک‌ها و احساسات زلال تماشاگران در طول اجرا و تشویق بی‌امانشان در نقطه پایانی تاییدی است بر موفقیت و اثرگذاری فوق العاده "تئاتر هفتِ عصرِ هفتمِ پاییز".

بدون تردید متن نمایش و کارگردانی برجسته آقای ایوب آقاخانی و اجرای دردمندانه و پرقدرت خانم "لیلا بلوکات" و آقای "رحیم نوروزی" در وسط صحنه‌پردازی و نورافشانی هنرمندانه سالن به شایستگی توانسته روایتی حسگرایانه از محمد جهان آرا و خرمشهر را در کنار زندگی او و چالشهای روزمره‌اش به مخاطب منتقل کند.

اگرچه حضور من بیشتر برای قدردانی از زحمات این عزیزان بود اما سبب شد بیشتر به مهجوریت تاتر پی ببرم.

سینما در آستانه ۱۱۷ سالگی‌اش از تنگنای اقتصادی و زیر‌ساخت‌هایش می‌نالد در حالی که صدا دارد و صدایش نیز رساست؛ حالا اینکه گوش شنوایی ندارد حکایت دیگری است.

اما تئاتر علاوه بر مشکلات مشترکش با سایر بخش‌های هنری از قبیل ضعف و کمبود سالن‌ها و تجهیزات، مدیریت تعرفه و اقتصادی کردن بلیط برای طرفین اجرا و مخاطب،  تسهیلات بیمه‌ای و رفاهی برای فعالان این هنر، تقویت و تسهیل مبادلات فرهنگی با سایر کشورها و موارد متعددی از این نوع، در کمال مهجوریت و بی‌امانیش، از صدایی رسا و تریبونی موثر هم محروم است.

تغییرات جدید همزمان در کابینه و شورای اسلامی و شهرداری تهران می‌تواند بالقوه نوید بخش ایجاد تحول در بخش‌های مغفول و مهجور فرهنگ و هنر شود بشرط اینکه معاونت هنری وزارت ارشاد و متولیان فرهنگی و هنری پایتخت با نگاهی ملی و عزمی جدی با صاحبان هنر و هنرمندان بخش‌های مختلف به ویژه تئاتر همراهی و همدلی اثربخش داشته باشند.

مشکلات تئاتر و سینما گرچه پیچیده است و لاینحل می‌نماید اما قطعا با عزم و اراده جدی دولتمردان و متولیان امر قابل گره‌گشایی است.

مهم این است که هنرمندان را در برنامه‌ریزی‌ها و تصمیم‌گیری‌ها صاحبخانه بدانیم همچنان که هستند.

امنیت هنر و هنرمندان موضوع مهمی است که در راستای تامین حقوق شهروندی و صنفی هنرمندان لازم است اولویتش کمرنگ نشود و نسبت به آن اهتمام بیشتری داشته باشیم.

هنرمندان با احساس امنیت کامل شوق بیشتری در نقش آفرینی برای تقویت همبستگی خواهند داشت. نمایش همزمان با مهجوریت در آستانه شکوفایی است بشرط حمایت و حمیت همدلانه همه مسئولان بویژه دولتیان و صاحبان تصمیم.

بیشتر از حرف در عمل قدردان هنرمندان و فرهنگ و هنر سرزمینمان باشیم.