اتفاقي كه نبايد به وقوع میپیوست، افتاد و تيم ملي فوتبال ساحلي ايران در عين شايستگي و با بازيكناني به جز معدودی، آماده و با انگيزه بودند از حضور در جام جهاني بازماند تا رویدادی كه در سه دوره پیشینش، همواره پرچم ایران به عنوان يكي از نمايندگان قاره کهن در آن خودنمایی میکرد، این بار بدون یک مدعی پیشین برگزار شود و ملیپوشان کشورمان با حسرت خیره به مسابقاتی شوند که حقشان حضور در آن و افتخارآفرینی برای مردم ایران بود؛ اما چه گذشت که فوتبال ساحلی ایران نیز به سرنوشت فوتبال دچار شد.
به گزارش خبرنگار ورزشی تابناک؛ تیم ملی فوتبال ساحلی نیز با امکاناتی محدود تمرین کرد و در شرایطی راهی مقدماتی جامجهانی فوتبال ساحلی در قاره آسیا شد که به زعم برخی کارشناسان امید چندانی به واسطه آنچه در تهران گذشته بود، برای قهرمانی نمیرفت اما این حواشی برای حمایت روانی از تیم ملی منتشر نشد تا در آخر این معضلات که منجر به عدم صعود تیم ملی به جامجهانی و شبیه شدن اوضاع فوتبال ساحلی به فوتبال شود، پس از ناکامی تیم ملی ایران پیگیری شود.
تیم ملی ایران که برخی چهرههای توانمند و مطرحی همچون كريم مقدم، فرشاد فلاحت زاده، بهزاد داداش زاده، شهرام دانه كار را در خود جای نداده بود، در شرایطی تمرینات خود را پی گرفت که بنابر اظهارات صادقپور مربی تیم ملی فاقد زمینهای استاندارد با عمق ماسهای بوده که در زمینهخای استاندارد فوتبال ساحلی دوبی مورد بهرهبرداری قرار میگرفت. بر این اساس هنگامی که ملیپوشان فوتبال ساحلی در زمین اصلی مقدماتی جام جهانی قرار گرفتند، عمق ماسه بیش از زمینهای تمرینی بوده که بازیکنان را در خود بیشتر میکشد و
کار را بیشتر برای آنها دشوار میسازد.
شاید همین مسئله باعث شد که از عنوان پابرهنهها برای تیمی یاد شود که مربی تیم ملی از حضور چند باره مسئولان در سر تمرینشان، مشعوف شده و آن را توجهی کمنظیر به تیم ملی در مسیر جامجهانی تلقی کرده بود! پابرهنهها اما با مسئولانی نیز تمرین کردند که سوابق چندانی در فوتبال ساحلی نداشتند و اینچنین بود که درک کاملی از شرایط تیم ملی فوتبال ساحلی پیش از اعزام نزد مسئولان به وجود آمده بود.
در کنار این دیدارهای تدارکاتی در نظر گرفته شده برای تیم ملی فوتبال ساحلی نیز مسئلهدار و شائبهبرانگیز بود، چرا که تیم ملی ایران كه در جامهای جهاني گذشته يقه تيم های بزرگي همچون پرتغال نايب قهرمان جهان و قهرمان اروپا، اسپانيا نايب قهرمان اروپا و فرانسه قهرمان جهان را گرفته بود به جايي رسيد كه با تيم آماتور آذربايجان كه در رده بيست و هشتم اروپا قرار دارد و برخی دوستان از آن به عنوان نايب قهرمان اروپا یاد کرده بودند، دیدار تدارکاتی برای حضور در مقدماتی جامجهانی داشته باشد.
البته نباید جنبههای مثبت مدیریت(!) بر این تیم را نادیده گرفت که قطعاً تحت نظر مدیران فدراسیون فوتبال بوده است. جنبههای مثبتی که پابرهنهها شرم دارند در خصوص آن صحبت کنند. این حمایتها آنجا به اوج خود میرسد که مشخص میشود بازیکنان فوتبال ساحلی با انگیزهای که مشخص نیست، از کارخانه رئیس کمیته فوتبال ساحلی که لیوان یکبار مصرف و کیسههای زباله و فریزر تولید میکند بازدید کردهاند و به آنها علاوه بر جایزی که مشخص نیست چه بوده، لیوان یک بار مصرف و کیسه زباله و فریزر هدیه داده میشود.
صادقپور مربی تیم ملی فوتبال ساحلی در مواجهه با این پرسش در عوض تایید یا تکذیب تلاش میکند، بحث را عوض کند اما علی رضاعلی رئیس کمیته فوتبال ساحلی که رئیس هیات فوتبال سمنان نیز محسوب میشود، بدون آنکه هراسی داشته باشد، تاکید میکند: "
بله، تیم ملی در بازدیدی که از کارخانه داشت، علاوه بر جایزهای، تولیدات شرکت را هدیه گرفت. به هر حال زمانی که شما به کارخانهای میروید و تولیدات آن کیک است، به شما یک کارتن کیک هدیه میدهند! ما هم کارخانهای که داریم تولید ظروف یک بار مصرف و نایلکس است؛ کیسههای زباله و کیسههای فریزر!"
او که عنوان میکند از باز شدن این موضوع نیز خوشحال است، توجیه جالبی برای گرداندن ورزشکاران ملیپوش فوتبال ساحلی در کارخانه تولیدیاش میآورد و از این حرکت به عنوان یک اقدام مهم و در حمایت از این رشته یاد میکند: "
ما این حرکت را انجام دادیم اما هنوز کارخانهای پیدا نشده که بخواهد حرکتی انجام دهد. با اینکه خودم رئیس انجمن مدیران هم هستم ولی هنوز ندیدم کسی بخواهد حمایت کند و من خوشحالم این موضوع سر زبانها بیافتد!"
این اظهارات در آستانه اعزام تیمی به مقدماتی جامجهانی فوتبال ساحلی بیان شد که مسئولانش تصور میکنند، بازدید ملیپوشان از کارخانه تولید ظروف یک بار مصرف حمایتی ویژه و کمنظیر است و اینچنین بود که تیم ملی بار دیگر راهی جامجهانی شد اما آیا امیدی به تیمی که اینچنین از سوی مسئولان فدراسیون فوتبال حمایت شده و در زمینهای غیر استاندارد به اوج آمادگی رسیده وجود داشت؟ پیشداوری قدری دشوار بود، به دلیل آنکه غیرت ملیپوشان میتواند زمینهساز تحصیل برترین نتایج با وجود بدترین شرایط باشد.
تیم ملی ایران همچون سه دوره پیشین با مشکلات داوری نیز مواجه بود که انتظار میرفت همچون ادوار پیشین آنچنان مسلط و مقتدر ظاهر شود که ناداوری تاثیر چندانی در جایگاه ایران نداشته باشد. در کنار این مسئله اما مقدماتی جامجهانی در قاره آسیا با دوره گذشته یک تفاوت اساسی داشت و آن غیبت تیمهای بود که حرف چندانی برای گفتن نداشتند. طبق تصميم كميته فوتسال و فوتبال ساحلي فيفا، تمام هزينه های تيمهای شركت كننده در رقابتهاي انتخابي امسال بر عهده فدراسيون هاي كشورهاي متقاضي بود و همین اعلام باعث شد تا تيم هايي كه اميد كمي براي خود جهت صعود به جام جهاني متصور بودند از حضور در اين مسابقات منصرف شوند كه از جمله اين تيم ها ميتوان به كره جنوبي، تايلند، فيليپين، مالزي و ... اشاره نمود و این مسئله سطح کمی مسابقات را کاهش داد تا تنها هشت مدعی راهی امارات متحده عربی شوند.
امارات که با میزبانی جامجهانی فوتبال ساحلی 2009، سهمیه مستقیم صعود به جامجهانی را به دست آورده بود، محلی برای جدال قدرتهای فوتبال ساحلی آسیا یعنی ژاپن با سه نایبقهرمانی آسيا، بحرين با یک قهرمانی و یک نایبقهرمانی قاره، عمان با سابقه قهرمانی در نخستین دوره مسابقات آسیایی فوتبال ساحلی و استراليا، چين و ازبكستان و همچنین ایرانی بود که در مقایسه با اغلب رقبا از امکانات محدودتری برای آمادهسازی استفاده کرده بود.
ملیپوشان کشورمان با پشت سر گذاشتن استرالیا که سابقه چ
ندانی در فوتبال ساحلی آسیا ندارد و در ادامه شکست عمان و چین، خود را آماده کردند تا در مقابل ژاپن یکی از جدیترین رقبایشان حاضر شوند اما همانگونه که پیشبینی میشد ژاپن نفس تیم ملی ایران را برید و راهی فینال شد تا ایران که با عدم صعود به فینال برای نخستین بار در تاریخ حضورش در این رقابتها راهی جامجهانی نشد، در دیدار ردهبندی نیز مغلوب عمان شد و به عنوان چهارمی دست یافت تا بدترین جایگاه چند سال اخیر فوتبال ساحلی ایران رقم بخورد.
در نهایت در دیدار نهایی مسابقات فوتبال ساحلی قهرمانی آسیا ژاپن در ساحل شهر دوبی به برتری 4 بر2 مقابل بحرین دست یافت و قهرمانی آسیا را از آن خود کرد تا دو فینالیست از آسیا به انضمام امارات راهی جامجهانی شده و حسرت نیز نصیب ایران شود و جامجهانی فوتبال ساحلی که از 25 آبان ماه با حضور 16 تیم در چهار گروه برگزار خواهد شد، شاهد غیبت تیم ملی ایران به عنوان یکی از مدعیان همیشگی باشد. در گروه یک این مسابقات تیمهای امارات (میزبان)، پرتغال، اروگوئه و جزایر سلیمان حضور دارند، در گروه 2 نیز تیمهای اسپانیا، ساحل عاج، السالوادور و ژاپن با هم به رقابت خواهند پرداخت. روسیه، کاستاریکا، آرژانتین و ایتالیا 4 تیم گروه 3 را تشکیل می دهند که یکی از سخت ترین گروههای این دوره از مسابقات است و در گروه 4 نیز شاهد رقابت تیمهای برزیل، نیجریه، سوئیس و بحرین خواهیم بود.
ناکامی ایران در این رویداد و عدم صعود به جام جهاني میبایست چشمهای مسئولان فدراسيون فوتبال را باز كند. مسئولانی که منتصبینشان با اهداء کیسه زباله برای تیم ملی روحیهسازی میکنند باید در سبک مدیریت و انتخابهایشان که روز به روز پرانتقادتر میشود قدری تجدیدنظر کنند و با این حقیقت کنار بیاییند که در مجموعهای که موقتاً تحت مدیریتشان قرار دارد، اتفاقات تلخی به وقوع میپیوندد که همین مسائل جایگاه مدیران را سست میسازد. با این حال شاید این ناکامی و عقبه آن نیز شیطنت رسانهها، نامهربانی خبرنگاران یا بیانصافی و غرضورزی مطبوعات باشد و شاید همه چیز خوب است و تیم ملی فوتبال ساحلی نیز راهی جام جهانی شده است؛ شما چه فکر میکنید؟!