جزئیاتی از ساخت"بمب‌های جاذبه‌ای" در آمریکا
در 20 اکتبر 2015، یک جنگنده آمریکایی، بمبی از نوع جاذبه‌ای-هسته‌ای غیرمسلح را در محدوده تست صحرای نوادا رها کرد.
در 20 اکتبر 2015، یک جنگنده آمریکایی، بمبی از نوع جاذبه‌ای-هسته‌ای غیرمسلح را در محدوده تست صحرای نوادا رها کرد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، این بمب‌ها دقیقا همان کاری را انجام می‌دهند که از اسمشان می‌توان حدس زد: کافیست آنها را به هوا رها کنید و امید داشته باشید که نیروی جاذبه آنها را به سمت نقطه‌ای بکشاند که هدف گرفته‌ای و امید دارید. بمبی که در اینجا از آن سخن می‌گوییم B61-12 نام دارد و توسط اداره ملی امنیت هسته‌ای آمریکا و آزمایشگاه‌های ساندیا برای حمل تسلیحات هسته‌ای طراحی شده است.
اما این تسلیحات با بمب‌هایی که بشر سالیان دراز است بر سر خود می‌ریزد تفاوت چندانی ندارند. گاهی اوقات سربازان آنها را بمب‌های کودن می‌خوانند، زیرا هیچگونه سیستم هدایت‌کننده GPS یا نیروی رانشی حاصله توسط راکت ندارند و صرفا با استفاده از دم خود به سمت هدف هدایت می‌شوند.
ایالات متحده آمریکا بودجه‌ای بالغ بر 8 میلیارد دلار را صرف طراحی و تست B61-12 می‌کند.
در جریان جنگ سرد، ایالات متحده آمریکا، صدها بمب هسته‌ای تولید کرد که بسیاری از آنها از نوع جاذبه‌ای بودند و این امکان وجود داشت که آنها را از یک هواپیما رها کرد. بر اثر گذشت زمان، این بمب‌ها سالخورده و منسوخ شدند و حالا ارتش آمریکا قصد جایگزین کردنشان را دارد. پس از تست‌های انجام شده روی این بمب‌ها در جریان جنگ سرد، ایالات متحده آمریکا توافق منع تکثیر این تسلیحات را به امضا رساند و وعده داد که ذخایر تسلیحات هسته‌ای را محدود کرده و کاهش دهد.
به دنبال آن توافق جنجالی ارتش تصمیم گرفت که نوعی بازدارنده هسته‌ای معتبر را حفظ نماید بدان معنا که بخشی از بمب‌های قدیمی خود را با انواعی که طراحی جدیدتری داشتند جایگزین نموده و در عین حال بسیاری از آنها را نیز خلع سلاح کند. در ادامه دولت این کشور 8.1 میلیارد دلار را به ساخت و آزمایش B61-12 اختصاص داد که در واقع بمبی با طراحی جدید و در عین حال مشابه به مورد قبلی بود.
قرار است که B61-12 جایگزین یک بمب هسته‌ای یک مگاتنی به نام B83 شود. ارتش آمریکا اعلام کرده که در جریان این فرایند، از تعداد بمب‌های جاذبه‌ای - هسته‌ای به میزان 50 درصد کم می‌کند و تنها 17 درصد از مواد هسته‌ای با گرید نظامی به دست آمده از بمب‌های قبلی را بازیافت و بمب‌های جدید از رویشان می‌سازد. این نهاد دولتی اعلام کرده که قصد استفاده از مابقی این تسلیحات را ندارد.
یک بمب جدید باید کار کند؛ در همین راستا در ژانویه سال 2015 میلادی، آزمایشگاه‌های ساندیا در نیومکزیکو، یکی از این بمب‌ها را از Davis Gun شلیک کرد تا کارایی آنها را مورد ارزیابی قرار دهد. اما B61-12 برای پرواز کردن طراحی شده است و این اتفاق در تاریخ 20 اکتبر سال 2015 میلادی در محدوده تست Tonoph واقع در نوادا اتفاق افتاد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، این بمب‌ها دقیقا همان کاری را انجام می‌دهند که از اسمشان می‌توان حدس زد: کافیست آنها را به هوا رها کنید و امید داشته باشید که نیروی جاذبه آنها را به سمت نقطه‌ای بکشاند که هدف گرفته‌ای و امید دارید. بمبی که در اینجا از آن سخن می‌گوییم B61-12 نام دارد و توسط اداره ملی امنیت هسته‌ای آمریکا و آزمایشگاه‌های ساندیا برای حمل تسلیحات هسته‌ای طراحی شده است.
اما این تسلیحات با بمب‌هایی که بشر سالیان دراز است بر سر خود می‌ریزد تفاوت چندانی ندارند. گاهی اوقات سربازان آنها را بمب‌های کودن می‌خوانند، زیرا هیچگونه سیستم هدایت‌کننده GPS یا نیروی رانشی حاصله توسط راکت ندارند و صرفا با استفاده از دم خود به سمت هدف هدایت می‌شوند.
ایالات متحده آمریکا بودجه‌ای بالغ بر 8 میلیارد دلار را صرف طراحی و تست B61-12 می‌کند.
در جریان جنگ سرد، ایالات متحده آمریکا، صدها بمب هسته‌ای تولید کرد که بسیاری از آنها از نوع جاذبه‌ای بودند و این امکان وجود داشت که آنها را از یک هواپیما رها کرد. بر اثر گذشت زمان، این بمب‌ها سالخورده و منسوخ شدند و حالا ارتش آمریکا قصد جایگزین کردنشان را دارد. پس از تست‌های انجام شده روی این بمب‌ها در جریان جنگ سرد، ایالات متحده آمریکا توافق منع تکثیر این تسلیحات را به امضا رساند و وعده داد که ذخایر تسلیحات هسته‌ای را محدود کرده و کاهش دهد.
به دنبال آن توافق جنجالی ارتش تصمیم گرفت که نوعی بازدارنده هسته‌ای معتبر را حفظ نماید بدان معنا که بخشی از بمب‌های قدیمی خود را با انواعی که طراحی جدیدتری داشتند جایگزین نموده و در عین حال بسیاری از آنها را نیز خلع سلاح کند. در ادامه دولت این کشور 8.1 میلیارد دلار را به ساخت و آزمایش B61-12 اختصاص داد که در واقع بمبی با طراحی جدید و در عین حال مشابه به مورد قبلی بود.
قرار است که B61-12 جایگزین یک بمب هسته‌ای یک مگاتنی به نام B83 شود. ارتش آمریکا اعلام کرده که در جریان این فرایند، از تعداد بمب‌های جاذبه‌ای - هسته‌ای به میزان 50 درصد کم می‌کند و تنها 17 درصد از مواد هسته‌ای با گرید نظامی به دست آمده از بمب‌های قبلی را بازیافت و بمب‌های جدید از رویشان می‌سازد. این نهاد دولتی اعلام کرده که قصد استفاده از مابقی این تسلیحات را ندارد.
یک بمب جدید باید کار کند؛ در همین راستا در ژانویه سال 2015 میلادی، آزمایشگاه‌های ساندیا در نیومکزیکو، یکی از این بمب‌ها را از Davis Gun شلیک کرد تا کارایی آنها را مورد ارزیابی قرار دهد. اما B61-12 برای پرواز کردن طراحی شده است و این اتفاق در تاریخ 20 اکتبر سال 2015 میلادی در محدوده تست Tonoph واقع در نوادا اتفاق افتاد.
