لزوم "سامان دهی" به تعمیرات اتومبیل؟!

محمد ماکویی: "خدا هیچ ابوالبشری را گیر تعمیرگاههای اتومبیل نیندازد!" حرف دل خیلی از ما ایرانیهاست زیرا نه تنها هزینه تعمیر ماشین بالاست و بردن اتومبیل به تعمیرگاه معمولا برای صاحب ماشین گران تمام می شود,بلکه بالا و پایین بودن این هزینه نیز به سادگی و با بیان علایم و نشانه های خرابی میسر نمی شود و تعمیرکار تا ماشین را پایین نیاورد!؟ و متوجه نشود که "براستی آن تو چه خبر است؟!"   قادر  به تخمین خرجی که ماشین بر می دارد نخواهد بود.

با این حساب است که جر و بحث و بگو مگوهای "تعمیراتی" و "ماشینی" که مابین صاحب کار و مشتری اتفاق می افتد و بیش از هر چیز مرهون و مدیون اختلاف نظر در باره "کاری هم رویش انجام نشده" و "از روز اولش هم قبراق تر و سرحال تر گردیده" می باشد, زیادتر از هر صنفی در صنف "تعمیرکاران اتومبیل" به گوش می خورد.

با این وصف است که لزوم "ساماندهی به تعمیرات اتومبیل" بیش از هر حرفه دیگری احساس می شود.

در این راه و در راستای "مشتری مداری" می توان خواست مشتری را محترم شمرده و به جای ادای "فلان روز برای بردن خودرو تشریف بیاورید" , بی ایراد دید که مشتری در حین تعمیر اتومبیل,بالا سر کار حاضر باشد.

بدیهی است که این شیوه بسیاری از تعمیرکاران را دلخور و ناراضی نموده و به فکر "یاد می گیرند و خودشان انجام می دهند و پیش ما نمی آیند" می اندازد.

فعلا به این قضیه که این اعتراض تا کدامین حد "وارد" و "منطقی" است کاری نداریم و فرض می کنیم که دست کم در این باره حق با مشتری نیست.

لذا پیشنهاد می کنیم که برای اینکه نه سیخ سوزانده شود و نه کباب با سوخته شدن از دهن بیفتد و منافع مشتری و تعمیرکار توامان محفوظ بماند,حائلی نیمه شفاف بین تعمیرکار و مشتری فاصله ایجاد کند تا ضمن سر در آوردن مشتری از اینکه تعمیر ماشین چقدر زمان می برد,نحوه تعمیر وفق خواست تعمیر کار از گزند و تیررس مشتری پنهان بماند.خوبی دیگر این کار این است که مشتری به مجرد مشاهده اینکه تعمیرکار از کجاهای ماشین سر در می آورد,به سختی و سهلی کار پی برده و متوجه می شود که باید کلی دست به جیب شود و یا شکر خدای را که "چندان چیز مهمی نیست" به جای آورد.

از اینها گذشته "قطعات" تعویضی باید تحویل مشتری گشته و این امکان در اختیار "وی" قرار گیرد که در صورت تمایل از قیمت "عوض شده ها" سر در بیاورد.

ممکن است خرده گیران و شماتت کنندگانی که زیادی "مشتری مدار" هستند پیشنهاد فوق را کافی ندانسته و اعتقاد داشته باشند که در چنین رویکردی یک تعمیرکار زبر و زرنگ می تواند مدام دور و بر اتومبیل پرسه زده و بی آنکه کار خاصی صورت دهد, دستمزدی غیر متعارف مطالبه نماید.

پاسخ این است که در بحث "ساماندهی تعمیرکاران اتومبیل" هدف این نیست که این "صنف" را تافته جدا بافته در نظر گرفته و از شاغلین این حرفه بخواهیم که اخلاق و رفتاری غیر عرف و خلاف دیگر مردمان را پیش روی خویش قرار دهند.

به زبانی ساده وقتی کلی پرسنل اداره جاتی بابت پرسه زدن در محل و محیط کار مستحق دریافت حقوق و دستمزد و پاداش و اضافه کاری و عیدی و حق ماموریت و بن و عائله مندی و خیلی چیزهای دیگر شناخته می شوند,پرسنل تعمیراتی را هم باید محق دانست که در ازای حرکت هایی که در حول و حوش اتومبیل صورت می دهند,دستمزد و اجرت مطالبه کنند.هر چند در این زمینه باید دقت کافی صورت گیرد تا نه پرسه زدن ها بسیار بیش از حد متعارف انجام شود و نه اجرت به میزان خیلی زیادتر از آنچه باید باشد,مشتری را سر کیسه نماید!