برای عملیاتی شدن اقتصاد مقاومتی ابتدا باید دولت بدنه خود را کوچک کرده و از بنگاه‌داری خارج شود تا به وظایف اصلی‌اش برسد

فرآیند کوچک سازی دولت قطعا بایستی صورت پذیرد ولی نه اینکه اموال ملت به بهای اندک به تعدادی افرادی خاص واگذار شده و نابود گردد چون سوابق نشان داده هیچ کدام از واگذاریها صحیح نبوده و به سرانجامی نیز نرسیده اند.

با سلام. در مدت 37 سال پس از انقلاب با مدیریت دولتی (کارفرمای دولتی ) اقتصاد ما به بالاترین توانی که می توانستیم رسیدیم . اگر الان بخواهیم به درجات بالاتر در اقتصاد در جهان برسیم . همانطوری که مسئولین گفتند . باید بخش خصوصی به کمک اقتصاد ما بیاید . که خوشبختانه الان طبق اصل 44 قانون اساسی مدیریت شرکتها مانند مخابرات به بخش خصوصی واگذار شد مدیریت خصوصی توانست سود 4% سالانه به 19% برساند . که این یک موفقیت بسیار بزرگ است . و قانون کار شامل کارکنان گردید . و همه کارگر نامیده شدیم . متاسفانه انتظار داشتیم وقتی به بخش خصوصی رفتیم . وضعیت کارکنان از تمام جهات مساوی و یا بالاتر از کارکنان دولتی ها باشد . مانند کشورهای ژاپن . کره . المان . انگلیس . گویا این تصور ما خام بود . الان فاصله ما از همپایهای خودمان در زیر شرکت زیر ساخت که کارفرمایش دولتی است هر روز کمتر می شود مثال . قبلا مرخص سالانه 30 روز بود که به 26 روز کاهش یافت . قبلا هزینه بیمه تکمیلی به عهده دولت بود الان ما خودمان باید بپردازیم . . پاداش اخر سال مشخص بود که چطور پرداخت شود . الان این مدیر است که به هرکه هرچقدر دلش خواست پاداش می دهد . و غیره . جالب توجه این است بعضی مواقع کارشناس . یا کارشناس ارشد را با یک کارگر ساده ساختمانی یکسان می گیرند . و .غیره ......اکثر کارکنان ارزو می کنند که ای کاش به تخش خصوصی واگذار نمی شدیم . یعنی وقتی که کارفرمای ما دولت بود وضعیت بسیار خوب بود قانون کار درست اجرا می شد .متاسفانه زمانی که کارفرما بخش خصوصی گردید . وضعیت ماها مبهم تر می شود می یابد . حال ارزو می کنیم که ای کاش خدا لطفی کند که از بخش خصوصی به دولتی برگردیم . گویا سود سالانه 4% خیلی عزیز تر از سود سالانه19% است .

با سلام. اکر به تاریخ نظری کنیم می بینیم که مردم چه در دهکده و چه در شهرها در مکانهایی سکونت کزیده اند که بهترین و مناسبترین زمین برای کشاورزی بوده است . و وسط شهرها و دهکده ها رودخانه ها نیز جاری بودند . لذا و در اکثر کشورها برای جلوگیری از رشد بی رویه و نابود زمینهای کشاورزی .برای شهرها و دهکده ها .محدوه مشخصی در نظر گرفته اند . و تلاش می کنند که این محدوه افرایش پیدا نکند . لذا مکانهای تجاری را بصورت تجمیع و بصورت عمودی بصورت برج چندین طبقه توسعه دهند ان هم در وسط شهر که همه بتوانند به ان دسترسی داشته باشند و در صورن نیاز مکانهای مسکونی نیز بصورت عمودی ب ارتفاع کم نیز توسعه یابد . . خوشبختانه در کشور ما نیز برای شهرها محدوده توسعه شهرها مشخص است . ولی بنظر می رسد برای روستاها این محدوده مسکونی مشخص نیست و برای روستا نشینان تعریف زمین مسکونی با کشاورزی .یکی است . مخصوصا اکر به شمال کشور بروید کاملا محسوس است . لذا در اکثرا مناطق زمین خوران از این خلا استفاده کرده و شروع به ساخت ویلا در زمینهای کشاورزی در روستاها نموده اند . و زمین کشاورزی به یک حیاط برای ساختمان ها تبدیل گردیده است . و این در اینده مردم ما را را با چالشی بنام محیط زیست و امنیت غذایی روبرو خواهد کرد. در رسانه ها نشان می دهد که کشورهای مانند المان و ...... تلاش می کنند با برنامه زمابندی شده با توجه به پیشرفت بشر در وسائل نقلیه روستاها را کم کم در شهرک های کوچک تجمیع کنند و زمینهای کشاورزی را ازاد سازند . و مکانهای تجاری را نیز بصورت عمودی توسعه یابد . ومکان ان هم وسط شهر باشد . با عناوین . مراکز تجاری .