دیوار مهربانی یا مدخل مشارکت شهروندی

آرمین عرب دانشجوی دکتری جامعه شناسی:  دیوار مهربانی باید به عنوان یک پدیده اجتماعی و فرهنگی مورد توجه قرار گیرد. در روزهای گذشته شاهد انتقادهایی (بعضا نامهربان) از این دیوارها یی کوتاه بوده ایم ، هرچند که میزان اثربخشی این دیوارها نیاز به زمان برای قضاوت دارد ، اما دست کم در زمان فعلی نباید به چنگ نقدهای عجولانه و غیرکارشناسی گرفتار گردد.برخی براین باورند که اجناس ارائه شده ممکن است به دست غیرنیازمندان برسد و یا در مورد بهداشت پوشاک و مواد خوراکی نیز نقطه نظراتی ایراد شده ، اما جالبتر آنکه تعدادی نیز در ادعایی اعجاب برانگیز نسخه تعطیلی این دیوارها را می پیچند و در دکترین خود نهادهای دولتی را جایگزین این دیوارهای کوتاه قامت می کنند.

اما دیوار مهربانی می تواند نقطه شروع باشد، نقطه آغاز یک حرکت مدنی، حرکتی از مردم برای مردم.سئوال اینجاست که اگر سازمانهای دولتی یا نیمه دولتی کارآیی کافی را داشت،شاهد رویت آجری از این دیوارها در شهرهای مختلف نبودیم.دیوار مهربانی می تواند به مثابه درگاه یا مدخلی برای جامعه مدنی و نقش و وظیفه شهروندی باشد.آنها می توانند به ترویج فرهنگ بخشش ، یاری رسانند و از سوی دیگر در ذات خود با مصرف گرایی و مصرف کاذب در تقابل باشند.دیوار مهربانی و قضاوت ناظریه مردمی در گذر زمان(نه چندان طولانی) توانایی آموزش آن را دارد که می توان سالم و بهداشتی بخشید،می بایست نیازمند باشیم تا از این دیوار کمک بگیریم و شاید مهمتر از همه آنکه می توان دریافت که برای انجام وظیفه شهروندی همیشه به سازمانهای دولتی وابستگی نداریم و در برخی مواقع مانند این مورد و مواردی چون بازیافت و غیره خود شهروندان می بایست پیشگام باشند.به هرتقدیر به نظر می رسد این طرح می تواند گامی به سوی شهروندی فرهنگی و مشارکت تمام عیار بگذارد و نقش ما به عنوان شهروندان  باید نقشی حمایت گرایانه باشد.