تیم ملی والیبال ایران نیاز به تغییرات دارد/ رابطه بازیکنان با کواچ در بن بست
بهروز عطایی در گفتگو با خبرنگار مهر، ارزیابی خود را در خصوص شرایط تیم ملی والیبال در جام جهانی این گونه بیان کرد: ما بر اساس برنامه‌ریزی و رفتارهایی که از قبل داشتیم باید منتظر نتایج می‌ماندیم. واضح بود خیلی برنامه دقیقی نداشتیم و برخلاف برخی اظهارنظرها، شرایط خوبی در تیم ملی حاکم نبود.
وی اضافه کرد: کادر فنی آمادگی ذهنی را برای این مسابقات نداشت و این در حالی بود که فدراسیون والیبال تمام امکانات را در اختیار آنها قرار داده بود. اگر تیم ایران را با سایر تیم‌های دنیا مقایسه کنیم شاید به جرات بتوان گفت هیچ تیمی مثل ایران قبل از لیگ جهانی و جام جهانی تمرین نداشت که طبیعتا باید خیلی هماهنگ ظاهر می‌شدیم، اما در عمل این‌گونه نبود.
سرمربی تیم کاله با اشاره به بازی‌های ایران در جام جهانی عنوان کرد: در جام جهانی هیچ نشانی از تیم خوب ایران نداشتیم و برابر حریفان مستاصل بودیم، البته همه این مشکلات از لیگ جهانی قابل رویت بود، ما ۴ بازی اول لیگ جهانی را باختیم و تنها برابر روسیه ناآماده برنده شدیم و در تهران هم به لطف تماشاچی چند بازی را بردیم که در آنجا ضعف‌ها دیده شد ولی کادر فنی مسیر اشتباه خود را طی کرد تا در جام جهانی به اوج ضعف‌های کادر فنی برسیم و شرایط طوری شد که دیگر نیاز به کارشناسی نبود و حتی مردم عادی هم به این موضوع پی برده بودند.
عطایی همچنین گفت: واقعیت این است از همان روزهای اولی که کواچ مربی ایران شده بود عنوان کرده بودم که این گروه نمی‌تواند برای تیم ایران مثمر ثمر باشد. تیم ملی در اوایل کار کواچ متاثر از شرایط و سیستم ولاسکو بود و با همان روند پیش رفت درحالی که کواچ با ۲۰ جلسه تمرین در لیگ جهانی شرکت کرد و نتایج کسب شده به نام وی ثبت شد، اما در هیچ کجای دنیا یک مربی با ۲۰ جلسه تمرین به موفقیت نمی‌رسد. تیم را مرحوم معدنی آماده کرده بود و پیش از آن هم با تفکرات ولاسکو پیش می‌رفتیم که کواچ از آنها بهره گرفت.
این کارشناس ادامه داد: کواچ بعد از لیگ جهانی می‌توانست آنالیز خوبی داشته باشد. شاید کواچ به خودی خود مربی بدی نباشد، اما کادر خوبی در کنار وی حضور نداشته و او مربی درجه یک نیست ولی قابل احترام است که نباید به او این اختیار داده می‌شد تا چنین کادری را برای تیم ملی انتخاب کند. کادر وی حتی در لیگ ایران هم مورد اعتماد نیست، اما برای تیم ملی برگزیده شده بود.
از عطایی پرسیده شد با توجه به شرایط پیش آمده، آیا تیم ملی نیاز به تغییر اساسی در کادر فنی دارد که وی پاسخ داد: تغییرات به دو شکل قابل بررسی است، یکی اینکه کل کادر فنی یعنی از سرمربی تا دستیاران همگی را تغییر دهیم که لازمه این کار این است یک مربی خیلی خوب پیدا شود، اما همه مربیان بزرگ در شرایط کنونی قرارداد دارند.
وی افزود: ما مربی می‌خواهیم که در درجه اول مدیر باشد، متاسفانه زمزمه‌هایی مربوط به انتخاب سیچلو به گوش می‌رسید که واقعا نگران‌کننده است. کارنامه سیچلو مشخص است، او در یک تیم دسته‌دومی ایتالیا و تیم‌های پایه آرژانتین سرمربی بوده و هم‌اکنون هم هدایت تیم قطر را برعهده دارد. این مربی شاید از نظر علمی خوب باشد، اما در حد و اندازه‌های تیم ایران نیست. ما نیاز به امثال آناستازی برای تیم ملی ایران داریم.
این کارشناس در بخش دیگری از اظهاراتش عنوان کرد: بخش دوم تغییرات این گونه است که کواچ را حفظ کرده، در عوض تمامی کادر وی را تغییر دهیم. اینکه می‌گویند کواچ خودش با دستیارش مخالف بوده را من قبول ندارم، چرا که همواره از آنها دفاع کرده بود ولی متاسفانه کادر وی نتوانستند در شرایط حساس به سرمربی تیم ملی اطلاعات درست بدهند. در هر صورت تصمیم‌گیری در این شرایط برای تیم ملی سخت شده است. روس‌ها در چنین شرایطی سرمربی تیم خود را تغییر دادند و با اضافه کردن چند بازیکن جدید بعد از دو ماه متحول شدند و باید جسارت این کار را داشته باشیم.
عطایی درباره اینکه گفته می‌شود بازیکنان به خاطر مشکلات با کواچ نظرات وی را در زمین پیاده نمی‌کردند، گفت: اینکه کواچ نتوانسته تیم را مدیریت کند کاملا واضح است، اما من با کم‌کاری بازیکنان موافق نیستم، ولی وقتی بازیکنان فکر می‌کنند مربی چیزی برای انتقال به آنها ندارد، شاید در زمین کار خود را پی بگیرند. برداشت من این است بازیکنان ایران با کواچ به بن‌بست تاکتیکی رسیده‌اند.
وی در بخش پایانی صحبت‌هایش گفت: متاسفانه کواچ حتی در بازیهایی که برای ایران کم‌اثر بود هم از بازیکنان ذخیره استفاده نکرد و در تمامی شرایط تنها یک استراتژی داشت، او حتی معنوی‌نژاد را به کار نگرفت تا این بازیکن جوان لطمه بخورد، ما دو بازیکن قطر پاسور به نام‌های امیر غفور و شهرام محمودی داشتیم که همواره مصدوم بودند. سئوال من از کواچ این است که چرا حاضر نشد به جای ۴ بازیکن سرعتی، ۳ بازیکن در فهرست ۱۴ نفره خود قرار دهد و به جای آنها یک بازیکن پشت‌خط‌زن دیگر به تیم اضافه کند تا مصدومیت غفور و محمودی تشدید نشود تا بتوانیم از داشته‌های خودمان به بهترین شکل استفاده کنیم. متاسفانه اشتباهات کادر فنی یکی دو تا نبوده و همه این مسائل دست به دست هم داده تا تیم ملی در مسیر درست حرکت نکند.
راحت میشه فهمید بعضی مربیان ایرانی نسبت به سرمربی تیم ملی غرض دارن!!!! همه مردم حتی بچه های کم سن . سال هم فهمیدن بازیکنها کم کاری میکنن ولی کارشناسان واقعی والیبال به دلیل غرض داشتن با کادر فنی این رو متوجه نمیشن!!!! چجور تیم روسیه با ی تغییر کوچک نتیجه گرفت ولی کواچ که بعد ا ولاسکو اومد همه نتایجش باید به اسم ولاسکو نوشته بشه..... خیلی تحلیلهای کارشناسان والیبال جالب و قوی هست من با نظر آقای عطایی کاملا موافق هستم.ضعف کادر فنی کاملا مشهود بود. حتی کسانی که از والیبال سررشته ای نداشتند هم این ضعف رو متوجه شدند. چرا بعضی افراد فکر می کنند که اگه یه کارشناس یا یک مربی داخلی اگر انتقادی میکنه نسبت به مربی تیم غرض دارن؟؟؟؟؟؟ سر مربی باید عوض بشه شک نکنید ولی کسی که میاد بایستی در شان تیم باشه مثل مثلا آنتیبا یا مربی های بزرگ دیگه. حالا ما بعد این نتایج می ریم مربی تیم قطر رو میاریم که دو باره یه ملت رو به چالس بکشه... مربی باید در حد و اندازه های ولاسکو و یا بالاتر باشه تا دوباره امید داشته باشیم رفتن کواچ مهم و اینکه بزرگتر از کواچ و ولاسکو بیاید مهمتر است:رفتن کواچ در این زمان کاملا درست چون نه بازیکنان حساب میبرند نه کواچ توان دارد امیدوارم فدراسیون گول قولهای کواچ را نخورد چون مطمئن باشید کواچ از پسش برنمیاد
توی سایت دیگر گزینه ها ی احتمالی را خواندم اما کسی که میاد باید از کواچ و ولاسکو بالاتر باشد نه در سطح آنها میتوان به این گزینه های مناسب اشاره کرد
آندره آناستازی؛ شاگرد معروف خولیو ولاسکو که بسیاری معتقدند در کسب افتخارات جهانی می‌تواند جا پای استادش بگذارد. او پیش از این هدایت تیم‌های ایتالیا، اسپانیا و لهستان را برعهده داشته است. قهرمانی‌های متعدد آناستازی با ایتالیا و لهستان نام او را در بین بهترین مربیان جهان جای داده است. آناستازی ملقب به «کوتوله» در دهه 80 میلادی به عضویت تیم ملی ایتالیا در آمد و تا اواخر دهه 90 عضو تیم ملی کشورش بود و در نهایت با 141 بازی ملی با دنیای قهرمانی خداحافظی کرد. او بازیکن بسیار توانمندی بود که در جمع غول‌ها و آسمان خراش‌های آن زمان با 181 سانتی‌متر قد لقب «کوتوله» را از سوی رسانه‌های ایتالیایی به خود اختصاص داد.
هیو مک‌کاچن؛ سرمربی نیوزلندی تیم ملی آمریکا که با این تیم در سال 2008 قهرمان المپیک و لیگ جهانی شد. مربی 47 ساله که متولد نیوزلند، اما ساکن آمریکا است، یکی دیگر از گزینه‌های مورد نظر فدراسیون والیبال محسوب می‌شود که پس از رفتن ولاسکو هم از گزینه‌های حضور در ایران بود. او کار خود را با مربیگری در تیم‌های ایالتی آمریکا آغاز کرد. مک‌کاچن مدال طلای المپیک 2004 را نیز در کارنامه دارد. هدایت تیم ملی والیبال زنان آمریکا و کسب مدال طلا در المپیک 2012 از دیگر افتخارات این مربی محسوب می‌شود.
لورنزو برناردی؛ همیشه از برناردی به عنوان شاگرد مکتب والیبال ایتالیایی ولاسکو یاد می‌شود. خولیو ولاسکو علاقه بسیار زیادی به برناردی دارد، اگر چه کفه موفقیت‌های او در مقایسه با دو گزینه دیگر فدراسیون والیبال خیلی سنگین نیست. برناردی به عنوان یک والیبالیست دو قهرمانی و دو نایب قهرمانی در اروپا دارد و همراه ایتالیا دو بار قهرمان مسابقات جهانی شده است. در المپیک 1996 آتلانتا هم مدال نقره گرفت. این مربی جوان هدایت باشگاه ویگل لهستان را برعهده داشت و با این تیم در مسابقات باشگاه های اروپا خوش درخشید. لورنزو برناردی در سال 2001 به همراه کارچ کیرالی توسط فدراسیون جهانی والیبال به عنوان بهترین بازیکن والیبال قرن بیستم انتخاب شد و به عنوان یکی از پدیده‌های ورزش برگزیده شد.
امیدوارم سراغ گاییچ نروند مربی که هیچ کار بخصوصی برای ایران نکرد
1 1