پیروز مجتهدزاده در گفتوگو با «تابناک»؛
10 تیر پایان مذاکرات نیست و بحث می‌تواند ادامه داشته باشد
مجموعه‌ای از اختلافات باعث شده که تمدید مذاکرات برای چند روز اجتناب ناپذیر باشد. در همین زمینه، دکتر پیروز مجتهدزاده استاد دانشگاه و کارشناس مسائل بین الملل در گفتوگو با تابناک به بررسی دور آخر مذاکرات در وین پرداخته است.
هشتمین دور رایزنی‌های هسته‌ای در راستای نگارش پیش‌نویس برنامه جامع اقدام مشترک از روز چهارشنبه 27 خرداد ماه در سطح معاونان در شهر وین در جریان است و معاونان ظریف و اعضای هیأت کارشناسی ایران در وین حضور دارند.
به گزارش «تابناک»، با این حال مجموعه ای از اختلافات باعث شده است که تمدید مذاکرات برای چند روز اجتناب ناپذیر باشد.
هرچند اختلافات جدی است و حتی برخی از طرف‌های مذاکراتی در گروه 5+1 پتانسیل این را دارند که کل توافق را بر هم بزنند، شاید موضوعی که مذاکره کنندگان دو طرف به آن توجه ویژه دارند، مسیری است که در دو سال اخیر طی شده است؛ مسیری که باعث شد وزرای خارجه ایران، آمریکا، فرانسه، انگلستان و آلمان حتی پس از پایان ضرب الاجل حاضر هستند در وین بمانند.
بر اساس خبرها، امروز ظریف برای پاره ای از مشورت‌ها به تهران بازگشته است تا پس از آخرین رایزنی‌ها دوباره به وین بازگردد و مذاکرات ادامه یابد.
با این حال، ارزیابی نهایی از فضای مذاکرات در وین، حاکی از جوی مثبت است و بنا به گزارش خبرنگار تابناک از وین، حتی وزیر خارجه فرانسه، لوران فابیوس نیز دیروز موضع نرم‌تری نسبت به گذشته در اتاق جلسه با دکتر ظریف داشته است.
در همین زمینه، دکتر پیروز مجتهدزاده، استاد دانشگاه و کارشناس مسائل بین الملل در گفت و گو با تابناک فضای مذاکرات را مثبت ارزیابی نموده و می‌افزاید: «در این دیدارها طرفین از یک رضایت و حداقل رضایت نسبی صحبت می‌کنند. در مورد ضرب الاجل هیچ نگرانی وجود ندارد و 10 تیر (30 ژوئن) لزوماً پایان مذاکرات نیست و بحث می‌تواند ادامه داشته باشد».
این استاد دانشگاه ادامه داد: دو موضوع اساسی در این مذاکرات، روند کار را متأثر ساخته و همه مباحث موجود در سطح سیاستمداران و پژوهشگران حول این دو موضوع شکل می‌گیرد؛ این که تحریم‌ها به چه نحوی برداشته خواهند شد و راستی آزمایی مد نظر غربی‌ها، به چه نحوی حاصل خواهد شد.
مجتهدزاده گفت: مسأله ساز و کار رفع تحریم‌ها و برداشتن آن‌ها در روز اجرای توافق و همچنین نحوه تحقق شفافیت مد نظر غربی‌ها، پیوندی اساسی با منافع و امنیت جمهوری اسلامی ایران دارد و از آن سو، دولت‌ها و نهادهای غربی نیز، مواضعی را مطرح کرده اند که با رویکرد ما از مذاکرات فاصله دارد.
دکتر مجتهدزاده در مورد این دو موضوع، آن‌ها را مسائلی فنی دانسته که مذاکره‌کنندگان مسئولیت مدیریت آن‌ها را بر عهده دارند و به ویژه بحث نظارت را بحثی «فنی، پیچیده و حساس» می‌داند. وی اما در بحث مذاکرات به فشارهای سیاسی موجود از سوی نیروهای داخلی در ایران و ایالات متحده اشاره می‌نماید.
پیروز مجتهد زاده در ارتباط با مصوبه اخیر هسته ای مجلس بیان داشت، مصوبه مجلس شورای اسلامی ایران چهارچوب موجود برای مذاکرات را مشخص می‌نماید و سنا نیز حق نظارت بر این مذاکرات را برای خود قائل است. آنچه از سوی طرف غربی محسوس است، کاهش فشارهای رژیم اسرائیل است که به نظر می‌رسد به نوعی توافق با آمریکایی‌ها رسیده اند.
در همین زمینه مجتهدزاده به مسأله تفاوت میان مواضع کنگره و رژیم اسرائیل اشاره نموده و می‌افزاید: «افکار عمومی باید توجه داشته باشند که این اسرائیل نیست که لابی یهود در ایالت متحده را به وجود آورده، بلکه این لابی یهود است که شکل‌دهنده اسرائیل است.
این تحلیلگر مسائل بین‌الملل در پایان گفت، در واقع، اسرائیل، بنا به تجربه چند دهه‌ای خود دریافته که تندروی به ضرر این رژیم است و موضعش را در خاورمیانه و سایر نقاط دنیا به خطر می‌اندازد؛ بنابراین، باید نوعی تعدیل را در سیاست خارجی داشته باشد؛ اما کنگره که تحت تأثیر لابی یهود است برای صهیونیسم بین‌الملل کار می‌کند و به همین جهت، همچنان به دولت اوباما و تیم مذاکره کننده این کشور در زمینه دستیابی به توافق، فشار وارد می‌نماید.
به گزارش «تابناک»، با این حال مجموعه ای از اختلافات باعث شده است که تمدید مذاکرات برای چند روز اجتناب ناپذیر باشد.
هرچند اختلافات جدی است و حتی برخی از طرف‌های مذاکراتی در گروه 5+1 پتانسیل این را دارند که کل توافق را بر هم بزنند، شاید موضوعی که مذاکره کنندگان دو طرف به آن توجه ویژه دارند، مسیری است که در دو سال اخیر طی شده است؛ مسیری که باعث شد وزرای خارجه ایران، آمریکا، فرانسه، انگلستان و آلمان حتی پس از پایان ضرب الاجل حاضر هستند در وین بمانند.
بر اساس خبرها، امروز ظریف برای پاره ای از مشورت‌ها به تهران بازگشته است تا پس از آخرین رایزنی‌ها دوباره به وین بازگردد و مذاکرات ادامه یابد.
با این حال، ارزیابی نهایی از فضای مذاکرات در وین، حاکی از جوی مثبت است و بنا به گزارش خبرنگار تابناک از وین، حتی وزیر خارجه فرانسه، لوران فابیوس نیز دیروز موضع نرم‌تری نسبت به گذشته در اتاق جلسه با دکتر ظریف داشته است.
در همین زمینه، دکتر پیروز مجتهدزاده، استاد دانشگاه و کارشناس مسائل بین الملل در گفت و گو با تابناک فضای مذاکرات را مثبت ارزیابی نموده و می‌افزاید: «در این دیدارها طرفین از یک رضایت و حداقل رضایت نسبی صحبت می‌کنند. در مورد ضرب الاجل هیچ نگرانی وجود ندارد و 10 تیر (30 ژوئن) لزوماً پایان مذاکرات نیست و بحث می‌تواند ادامه داشته باشد».
این استاد دانشگاه ادامه داد: دو موضوع اساسی در این مذاکرات، روند کار را متأثر ساخته و همه مباحث موجود در سطح سیاستمداران و پژوهشگران حول این دو موضوع شکل می‌گیرد؛ این که تحریم‌ها به چه نحوی برداشته خواهند شد و راستی آزمایی مد نظر غربی‌ها، به چه نحوی حاصل خواهد شد.
مجتهدزاده گفت: مسأله ساز و کار رفع تحریم‌ها و برداشتن آن‌ها در روز اجرای توافق و همچنین نحوه تحقق شفافیت مد نظر غربی‌ها، پیوندی اساسی با منافع و امنیت جمهوری اسلامی ایران دارد و از آن سو، دولت‌ها و نهادهای غربی نیز، مواضعی را مطرح کرده اند که با رویکرد ما از مذاکرات فاصله دارد.
دکتر مجتهدزاده در مورد این دو موضوع، آن‌ها را مسائلی فنی دانسته که مذاکره‌کنندگان مسئولیت مدیریت آن‌ها را بر عهده دارند و به ویژه بحث نظارت را بحثی «فنی، پیچیده و حساس» می‌داند. وی اما در بحث مذاکرات به فشارهای سیاسی موجود از سوی نیروهای داخلی در ایران و ایالات متحده اشاره می‌نماید.
پیروز مجتهد زاده در ارتباط با مصوبه اخیر هسته ای مجلس بیان داشت، مصوبه مجلس شورای اسلامی ایران چهارچوب موجود برای مذاکرات را مشخص می‌نماید و سنا نیز حق نظارت بر این مذاکرات را برای خود قائل است. آنچه از سوی طرف غربی محسوس است، کاهش فشارهای رژیم اسرائیل است که به نظر می‌رسد به نوعی توافق با آمریکایی‌ها رسیده اند.
در همین زمینه مجتهدزاده به مسأله تفاوت میان مواضع کنگره و رژیم اسرائیل اشاره نموده و می‌افزاید: «افکار عمومی باید توجه داشته باشند که این اسرائیل نیست که لابی یهود در ایالت متحده را به وجود آورده، بلکه این لابی یهود است که شکل‌دهنده اسرائیل است.
این تحلیلگر مسائل بین‌الملل در پایان گفت، در واقع، اسرائیل، بنا به تجربه چند دهه‌ای خود دریافته که تندروی به ضرر این رژیم است و موضعش را در خاورمیانه و سایر نقاط دنیا به خطر می‌اندازد؛ بنابراین، باید نوعی تعدیل را در سیاست خارجی داشته باشد؛ اما کنگره که تحت تأثیر لابی یهود است برای صهیونیسم بین‌الملل کار می‌کند و به همین جهت، همچنان به دولت اوباما و تیم مذاکره کننده این کشور در زمینه دستیابی به توافق، فشار وارد می‌نماید.
