از رسیدن به آستانه یک رکوردشکنی تا مرزبندی تندروها

با شروع هشتمین سال ریاست علی لاریجانی بر مجلس شورای اسلامی وی در سالهای ریاست بر مجلس با ناطق نوری مساوی خواهد شد و تنها هاشمی رفسنجانی را با نه سال سابقه ریاست جلوتر از خود می‌بیند. لاریجانی که پس از بروز مشکل در همکاری با دولت نهم به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی، به مجلس هشتم آمد، در صورتی که بتواند در مجلس بعد نیز موقعیت خود را حفظ کند، به اصلی‌ترین چهره تاریخ مجلس بعد از انقلاب از حیث مدیریت مجلس تبدیل خواهد شد.

به گزارش «تابناک»، اگر چه عده‌ای و از جمله حداد عادل رئیس مجلس هفتم، مدعی حمایت رئیس دولت نهم از لاریجانی در مسیر رسیدن به ریاست مجلس هشتم هستند ولی برخلاف انتظار احتمالی احمدی‌نژاد، مدیریت لاریجانی بر مجلس نه تنها باعث تن دادن بیشتر مجلس به خواسته‌ها و برنامه‌های دولت احمدی‌نژاد نشد، بلکه مجلس تحت مدیریت لاریجانی به تدریج به اصلی‌ترین منتقد رسمی دولت تبدیل شد.

تثبیت جایگاه لاریجانی در راس مجلس، علاوه بر این که بازتابی از نوع رابطه وی با دولت احمدی‌نژاد است، بازتابی از نگاه طیفی از نمایندگان مجلس و حامیان آنها است که در فضای سیاسی ایران به تندروی شناخته می‌شوند.

اگر چه در بسیاری موارد طرف محکوم به شکست در یک انتخابات ترجیح می‌دهد با اجتناب از رفتن به روی باسکول رای‌گیری از علنی شدن وزن کم خود در برابر طرف مقابل پرهیز کند ولی طیفی از نمایندگان مجلس نهم که وزن آنها که در 36 رای ریخته شده به گلدان‌ها برای ریاست روح‌الله حسینیان علنی شد نسبت به 205 رای حامیان ریاست لاریجانی بر مجلس نابرابر است، تصمیم گرفتند، حتی به قیمت علنی شدن وزن کم خود بر مرزبندی با لاریجانی اصرار داشته باشند.

این طیف اگر چه در سالهای گذشته نیز تلاش‌های ناموفق مشابهی داشته‌اند، بیش از هر چیز نگران اعتماد روزافزون طیف‌های مختلف سیاسی به فردی هستند که نه تنها گزینه اصلی اصولگرایان برای ریاست بر مجلس دهم است، بلکه دولتی‌ها، حامیان هاشمی رفسنجانی و برخی اصلاح‌طلبان نیز او را شایسته ریاست بر مجلس بعد هم می‌دانند.

تجربه چندساله معاونت وزرات‌خانه‌های مختلف و البته تجربه وزارت ارشاد در دولت هاشمی، معاونت در سپاه پاسداران و جانشینی ستاد کل سپاه، ده سال ریاست بر صدا و سیما، دو سال دبیری شورای عالی امنیت ملی و هفت سال ریاست بر مجلس، به مواضع و رفتارهای سیاسی لاریجانی پختگی و تجربه‌ را افزوده، و تعقل و پرهیز از تندروی را به ویژگی اصلی سیاست‌ورزی اخیر وی تبدیل کرده است.

اگر چه لاریجانی در کنار چهره‌هایی مانند ناطق نوری، عارف و حتی محمدعلی نجفی به عنوان گزینه‌های مطلوب حامیان هاشمی رفسنجانی، دولت و اصلاح‌طلبان برای ریاست بر مجلس دهم مطرح شده‌اند ولی اصولگرایان با وجود تسلط دوازده ساله بر مجالس هفتم تا نهم، فردی که در توانایی مدیریت مجلس به خصوص در شرایط فعلی حتی به لاریجانی نزدیک هم بشود ندارند.

حداد عادل رئیس مجلس هفتم در هفته‌های اخیر به عنوان یکی از اصلی‌ترین افراد پیگیر حفظ ترکیب هیات رئیسه مجلس و از جمله ادامه ریاست لاریجانی بر مجلس معرفی شده است. او که تجربه سخت مجلس ششم و نیز دوره ریاست بر مجلس هفتم را دارد، احتمالا بهتر از بسیاری از دیگر نمایندگان مجلس می‌داند رئیسی مانند علی لاریجانی در مجلس آینده تا چه میزان می‌تواند در کاهش مشکلات اصولگرایان هم مفید باشد. بعید است به جمع 36 نماینده‌ای بپیوندد که مرزبندی با لاریجانی را به نفع آینده سیاسی خود تلقی می‌کنند.