در کشور ما باتوجه به آداب و سنن مذهبی و همچنین فرهنگ مردم بویژه در مناطق روستایی و عشایر کوچ رو در ایام مختلف (شادی و عزا ) اقدام به کشتار دام در خارج از کشتارگاه و در محل زندگی خود مینمایند و در اکثر مواقع در حضور جمع آین عمل صورت می گیرد ودر برخی از استانهای کشور در کنار خیابانها دام ذبح و لاشه آن بفروش می رسد.
در ایام مهم مذهبی مثل عاشورا و عید قربان بصورت رسمی مکانهایی در سطح شهر مشخص می گرددو دامهای ذبح شده مورد بازرسی قرار می گیرند وهر ساله شاهد این موضوع می باشیم
متاسفانه دوستان ما هنوز هدف از کشتار دام در کشتارگاه را بدرستی درک نکرده اند .در دنیا امروز آنقدر برای کشتار دام در کشتارگاه ارزش قائل هستند که بازرسی لاشه در درجه دوم اهمیت قرار میگیرد چون معتقدند که خون یک محیط بسیار غنی برای رشد وبقاء و تکثیر انواع میکرواورگانیسم های پاتوژن وغیر پاتوژن در محیط می باشد ،که با کشتار در خارج از کشتارگاه خون آنها در محیط زندگی ما رها میشودکه این خود یک تهدید جدی برای سلامت کل جامعه می باشد .در کشتارگاهها خون جمع آوری و به روش بهداشتی بایستی معدوم گردد.حال جای سوال دارد چه کسی مسولیت این کار را بر عهده دارد و در این خصوص پاسخگوست ؟
آیا اگر شهروندان ما اطلاع و آگاهی از عمل خود داشته باشند و بدانند با انجام قربانی خارج از کشتارگاه سلامت دیگران را به خطر می اندازند باز این عمل را تکرار خواهند کرد؟
در پایان مطمئن باشید طرح تحول سلامت در کشور شکست خواهد خورد مگر اینکه در باورهای مدیران ومسئولان وتصمیم گیران برنامه های کلان سلامت کشور تغییر نگرش اساسی صورت بگیرد و بهداشت در همه زمینه ها مورد توجه قرار گیرد .
فرستنده: دکتر کامیاب قیصربیگی